اویاقلیق: دومین نمایشگاه بین المللی گردشگری و دهمین نمایشگاه صنایع دستی در حالی هفته قبل قبل در محل دائمی بین المللی نمایشگاه های تبریز برگزار شد که این رویداد به اصطلاح تخصصی، بیشتر به بازار مکاره ای از صنوف و فعالیت های غیرمرتبط با موضوع برگزاری آن ها شباهت داشت! ناهمگونی و عدم تناسب صنفی، […]
اویاقلیق: دومین نمایشگاه بین المللی گردشگری و دهمین نمایشگاه صنایع دستی در حالی هفته قبل قبل در محل دائمی بین المللی نمایشگاه های تبریز برگزار شد که این رویداد به اصطلاح تخصصی، بیشتر به بازار مکاره ای از صنوف و فعالیت های غیرمرتبط با موضوع برگزاری آن ها شباهت داشت!
ناهمگونی و عدم تناسب صنفی، رویکردی و کارکردی غرفه های نمایشگاهی فعال در این نمایشگاه به قدری توی ذوق بازدیدکنندگان منتقد و کنشگر می زد که شما نمی توانستید ارتباطی معنایی، محتوایی و حتی کارکردی میان آن ها برقرار کنید و از همنشینی غرفه های پراکنده در سالن های چهارگانه موجود به نتیجه ای هدفمند برسید!
تجمع انواع و اقسام غرفه ها و فروشگاه های عرضه انواع تنقلات و خوردنی ها، از چیپس و پفک های فله ای گرفته تا ترشیجات و شیرینیجات عمدتا غیربهداشتی و از کباب پزی و آش فروشی گرفته تا عرضه چای آتشی و غرفه شکسته بندی و عطاری، تصویری از بازار مکاره شبیه به منطقه گجیل و برخی جمعه بازارهای محلی و روستایی در سالن امیرکبیر، به عنوان بهترین و بزرگ ترین سالن نمایشگاهی تبریز پیش روی بازدیدکنندگان به نمایش گذاشته بود!
سالن شهریار نیز که به تجارتخانه ای لاکچری از تجمع غرفه های منتسب به شرکت های مسافرتی و جهانگردی، دفاتر هواپیمایی، هتل ها و برخی موسسات حمایتی و صنفی در این بخش اختصاص یافته، مجموعه ای که به هیچ روی منتقل کننده خدمتی عمومی که تسهیل گر نیازهای سفر و گردشگری شهروندان طبق متوسط و ضعیف باشد، نبود!
در این میان شاید، فارغ از ذائقه عمومی و هدف اصلی اکثریت شهروندان در بازدید از چنین نمایشگاه هایی که عمدتا تفریح و گذراندن ساعاتی از وقت خود می تواند باشد، بتوان سالن پروین اعتصامی و غرفه های موجود در آن را تا حدی مرتبط با اهداف و موضوع نمایشگاه مذکور دانست، جایی که تمرکز عمده غرفه های تولید و عرضه انواع صنایع دستی و تولیدات هنری در جای جای آن و نیز، تک و توک کارگاه های فعال تولیدات هنری، بهانه و انگیزه ای برای توقف، بازدید و حتی خرید برخی آثار هنری و صنایع دستی را به بازدیدکنندگان می داد تا دست کم، بهره ای نصیب بازدیدکنندگان شده باشد!
متاسفانه به نظر می رسد، مدیران و متولیان برگزاری نمایشگاه صنایع دستی و گردشگری در تبریز، بیش از آن که به نفس برگزاری و اهداف و کارکردهای آن توجه داشته باشند، صرفا نگاهی تجاری و تقویمی با آن داشته اند و جز این، حساسیت و انگیزه ای برای افزودن به غنای کارکردی چنین نمایشگاهی نکرده اند.
