حکایت مرحله ی دوم انتخابات مجلس دوازدهم!
حکایت مرحله ی دوم انتخابات مجلس دوازدهم!

مرحله ی دوم انتخابات مجلس دوازدهم با رقابت نامزدهایی که در بحران مشارکت مردم نتوانستند حد نصاب قانونی را در مرحله ی اول به دست آورند و در نهایت با کسب سه، چهار درصد رای واجدین شرایط به شانس مجدد روی آورده اند تا در این مرحله با هر میزان رای بالاتر از رقبا راهی مجلس شوند

اویاقلیق – ابوالفضل وصالی: مرحله ی دوم انتخابات مجلس دوازدهم با رقابت نامزدهایی که در بحران مشارکت مردم نتوانستند حد نصاب قانونی را در مرحله ی اول به دست آورند و در نهایت با کسب سه، چهار درصد رای واجدین شرایط به شانس مجدد روی آورده اند تا در این مرحله با هر میزان رای بالاتر از رقبا راهی مجلس شوند، در فضای کم رونق و کم اقبال عمومی شروع شده است، هر چند نامزدهایی هم که در مرحله ی اول توانستند مجوز قانونی (با حقوقی اشتباه نشود) حضور در مجلس را به دست آورند خصوصاً در شهرهای بزرگ به ندرت واجد پشتوانه ی رای بیش از ۱۰ درصدی انتخاباتی شدند که میانگین مشارکت مردم در فرایند آن با کسر حدود ۹ درصد آراء باطله ی آعلامی از سوی وزیر کشور زیر ۳۴ درصد بوده است!

این در حالی است که کل مشارکت مردم حوزه ی انتخابیه ی تبریز به برکت قرار داشتن شهرستان های اسکو و آذرشهر و روستاهای تابعه در حوزه ی شمارش آن، اعم از صحیح وباطله به فراتر از ۲۹ درصد نرسید بطوریکه آراء دو نامزد راه یافته در مرحله ی اول به مجلس از این حوزه (روح الله متفکر آزاد و مسعود پزشکیان) کمتر از ۸ درصد بوده است؛ اگرچه به استناد روایات نقل شده در مورد نحوه ی پذیرش مسوولیت خطیر خلافت حضرت علی (ع) به مثابه الگوی حکمرانی اسلامی ولو اینکه از سوی شورای حکمیت هم تعیین و تنفیذ شده بود، مشروط کردن آن به اراده و خواست اکثریت مردم بوده است، با منادیان سیره ی آن حضرت در کسوت نامزد در انتخابات قوه ی قانون گذاری «جمهوری اسلامی» که احیاناً به هر لطایف الحلیلی حتی به واسطه ی آراء نازل اقلیت برای راهیابی به این نهاد و یا مناصب حکمرانی دست می یابند، به غایت مغایرت دارد!

مع الوصف ادعاهای «شق القمر» برخی نامزدها که در مجلس به زعم عموم – ناکار آمد فعلی – که میزان تورم و مشقات معیشتی مردم در دوران آن به تعبیری حتی بر قله‌ی تمام ادوار تاریخ صعود کرده و بیشترین و شدیدترین بحران ها و تنش های اجتماعی و کاهش فاحش ارزش پول ملی در این برهه اتفاق افتاده است و ایضاً خیانت ها ی بزرگ اقتصادی از قبیل «چای دبش» و قس علی هذا محصول این دوره ی مجلس موصوف به یک دست و انقلابی می باشد و تحقیقٱ یکی ازعلت های مهم روی گردانی اکثریت قریب به ۷۰ درصدی مردم از انتخابات اخیر رویکردهای انفعالی و سکوت نوعی نمایندگان مردم در قبال فجایع این چنینی می باشد؛ جای بسی تالم و تاسف و تاثر دارد!

حال بماند اینکه برخی از نمایندگان فعلی منجمله حوزه انتخابیه ی تبریز که در دوره ی تبلیغات مجلس قبلی با طرح برخی وعده های شاخص مانند رفع مشکلات محیط زیستی و جلوگیری قطعی از سوخت «مازوت» در نیروگاه های تبریز و پیگیری حقوق فرهنگی آدربایجان (متفکر آزاد)، تبدیل شهرستان تبریز به منطقه ی آزاد اقتصادی در اولین سال حضور در مجلس یازدهم (منادی) و تصویب قانون شفافیت به مشابه « إف.ای.تی.إف داخلی (پزشکیان) که البته شخص خود وی به طرح آن در مجلس رأی منفی دادند! و در این دوره نیز با حدود هفت درصد رای واجدین شرایط راهی بهارستان شدند برای مردم بابت عدم تحقق آن وعده ها شرعٱ و عرفٱ و اخلاقٱ بدهکار پاسخ هستند!

و نیز عدم ایفای نقش فعال در احیاء حقوق قانونی مردم در حوزه های فرهنگی و اقتصادی، حتی سکوت در عدم اجرای دستورات موکد رئیس جمهور مبنی بر تاسیس «شرکت مس سونگون» و کاهش اعتبارات و بودجه ی آذربایجان نسبت به استان های همطراز دیگر و انفعال در قبال برخی تصمیم گیری های مهم حکومتی مانند طرح«مولد سازی» و «تفویض اختیارات راهبردی به سران قوا و عقد قراردادهای طویل خارجی که برابر مفاد قانون اساسی موارد آن از حقوق مطلق و مسلم مجلس می باشد، از نقاط تاریک عملکرد نمایندگان فعلی و نامزد مجدد برای مجلس آتی محسوب می شود!

علی‌ایحال نامزدهای جدید مجلس دوازدهم در سطح کشور که عموماً بازنشسته ی نهادهای لشکری و کشوری هم می باشند و لابد قصد دارند دوران سالمندی خود را با راهیابی به مجلس مثلاً سرنوشت ساز که قرار بود در راس امور باشد و ظاهرٱ با اوصاف مذکور از آن درجه ساقط و به مکانی برای رفع و رجوع مسایل محفلی و ادای دین به طلبکاران دوران تبلیغات و «غیره» تبدیل شده است (غور و تعمق در این واژه‌ی «غیره» که با تاکید دو قبضه عرض شد و عملاً نقش حاشیه ی مهمتر از متن را در مناسبات مدیریتی میهن اسلامی ایفا نموده و احیانٱ موجب انگیزه ی تلاش برای ورود به مجلس برخی ها می باشد، پر بی راه نیست)!؛ جسارتاً بفرمایند چه طرح و برنامه و ابتکار و اختیار و شهامتی برای رفع مشکلات درهم تنیده‌ی جامعه و راه های برون رفت و نجات از چنبره ی این معضلات کمر شکن دارند که نمایندگان پیشین از جمله محصول انتخابات ادوار اکثریتی با کلی ادعا و دبدبه و کبکبه از آن بی بهره بوده و یا از آن قصور کرده اند؟!