اوباقلیق: با وجود عمر ۱۴ ساله توربین های به اصطلاح بادی ارتفاعات عون ابن علی تبریز و گذشت نزدیک به یک و نیم دهه از نصب و بهره برداری از این توربین ها، این سازه های مجهز و منحصر به فرد فنی، به جای آن که از باد، انرژی تولید کنند، همچنان «باد می خورند»!
توربین های سه گانه ارتفاعات عون ابن علی تبریز که قرار بود در قالب یک مجموعه نیروگاهی، نزدیک به ۲ مگاوات برق برای این شهر و دست کم، منطقه پیرامونی خود تولید کند، امروز نه تنها قادر به انجام این مهم نیست؛ بلکه با رکود و تعطیلی چندین ساله، عملا به لاشه هایی فلزی، عظیم الجثه و فاقد کاربرد مناسب تبدیل شده اند.
بحث ها و تحلیل های بسیاری پیرامون دلایل غیرفعال بودن این توربین ها مطرح شده است که از آن جمله می توان به مکان یابی غلط نصب تجهیزات، مطالعات غلط نسبت به تناسب و سنخیت میزان، شدت و سرعت باد مورد نیاز برای فعالیت توربین ها و نیز، مقرون به صرفه نبودن تولید انرژی اشاره کرد.
هر چند، پیش از این، برخی از این دلایل از سوی مسوولان امر و مدیران وقت شرکت برق منطقه ای آذربایجان و دیگر مسوولان رد شده و مکان یابی پروژه مورد تائید قرار گرفته است، با این حال، غیرفعال باقی ماندن این توربین ها که با صرف هزینه های مطالعاتی، اجرایی و فنی بالایی عملیاتی شده، از آن دست ابهامات و نگرانی هایی است که هامروز ب سوال و مطالب اصلی شهروندان تبدیل شده است.
این درحالی است که چند سال پیش و درست زمانی که توربین های بادی مذکور به فاصله ای کوتاه از زمان افتتاح آن ها از کار افتاده بودند، «حبیب عبدلی»، از کارشناسان ارشد هواشناسی استان، در گفت و گویی با اعلام این که طبق بررسی های علمی صورت گرفته، احداث نیروگاه بادی در تبریز در بین شهرهای آذربایجان شرقی در اولویت چهارم و فقط برای مصارف کشاورزی مناسب تر ارزیابی شده است، گفته بود: جهت غالب وزش باد در تبریز، شرق این کلانشهر است که به نظر می رسد نصب توربین نیروگاه بادی تبریز که از نوع ثابت است، در جهتی غیر از جهت غالب وزش باد است.
عبدلی همچنین معتقد است: با در نظر گرفتن تمام پارامترهای لازم برای احداث نیروگاه بادی، بهتر بود در آذربایجان شرقی به جای تبریز در شهرهایی مانند شهر جدید سهند و جلفا نیروگاه بادی احداث می شد.
با این تفاسیر و با در نظر گرفتن اظهارات فنی و کارشناسی این مسوول، چنین به نظر می رسد که علی رغم تکذیب های قبلی مسوولان شرکت برق منطقه ای آذربایجان در خصوص انجام مطالعات فنی و دقیق برای نصب این توربین ها در ارتفاعات عون ابن علی تبریز، این تجهیزات، عملا غیرکارشناسی و فاقد کارآیی های لازم بوده و تنها به اتلاف هزینه های عمومی و اعتباراتی منجر شده است که می شد در طرح ا و پروژه هایی موثر و مفید تر هزینه شوند!
گفتنی است، نیروگاه بادی ۶۶۰ کیلوواتی تبریز به همراه یک نیروگاه خورشیدی در ۲۹ بهمن سالجاری و با هزینه ای بالغ بر یک میلیارد و ۴۵۰ میلیون تومان در این شهر به بهره برداری رسید.
