به گزارش اویاقلیق:ین انتخابات که به دلیل ارتباط مستقیم بر سیاست گذاری ها، حمایت ها، برنامه ریزی ها و منابع و منافع رانتی و مالی بر کسب و کارها و بنگاه های اقتصادی، تولیدی کوچک و بزرگ استان و تاثیرگذاری در فرایندهای تولید، صادرات و تجارت فعالان حوزه تجارت، تولید و بازرگانی و نیز اشتغال و سرمایه گذاری، از جمله مهم ترین انتخابات های کشور محسوب می شود، همواره محل رجوع، طمع، نقش آفرینی و بهره مندی طیف گسترده ای از فعالان این حوزه بوده و درست از همین روست که همواره حساسیت و حواشی مربوط به آن بالا می باشد.
تلاش جدال گونه کاندیداهای ثابت و احتمالی این انتخابات در هفته ها و ماه های اخیر، البته فضایی متفاوت و دیگرگون نسبت به ادوار قبلی، پیرامون اتاق تبریز فراهم کرده و در چنین فضایی، جدای از لابی های محفلی و صنفی هم سو با هم، برخی تحرکات و لابی های تقابلی با هیات رئیسه فعلی، بی شباهت به “آرایش جنگی” تمام عیار نیست؛ آرایشی که نقطه هدف آن، به زیر کشیدن رئیس فعلی اتاق و برخی همفکران وی از تخت ریاست است!
سوگیری و تحرکات پشت پرده کنشگران و بازیگران اقتصادی، تولیدی و تجاری مخالف با تیم مدیریتی فعلی اتاق، ناظر بر انحصارگرایی و محدودیت های حاکم بر مدیریت اتاق تبریز در دوره فعلی است، موضوعی که خوب یا بد، طیف ها و چهره های رقیب و مدعی را در نقطه تقابل و صف نخست نبرد سیاسی، اقتصادی برای فتح هیات رئیسه بعدی پارلمان تجاری، اقتصادی تبریز و شمالغرب قرار داده است.
