کشف ” دستگاه های برتر ” در بحبوحه ی” شرایط بدتر” !
کشف ” دستگاه های برتر ” در بحبوحه ی” شرایط بدتر” !
در کتاب معروف " سینوهه " پزشک مخصوص فرعون آمده است : " از یک فلک زده ای در سرزمین فرعون که ماموران حاکم زمین های او را از دستش گرفته و در مقابل چشمان وی به زن و دختر او تجاوز کرده و به نشانه ی بردگی گوش و دماغش را بریده بودند می پرسد چه کسی این ستم را بر تو روا داشته است و برده می گوید یکی از اشراف دستگاه حکومتی فرعون که اکنون مرده است ...

بیداری آذربایجان – ابوالفضل وصالی: خبرهای رسیده از دبیرخانه ی جشنواره شهید رجائی آذربایجان شرقی حکایت از این دارد که اکثر دستگاه های اجرائی و دولتی استان طبق روال دوران “دُوَل “سنوات گذشته که بر این ملک و ولایات فرمان روایی کرده و رفته اند و جانشینان آنان با کلی ” اَخ اَخ گویی ” به اسلاف و احزاب مدیریت های قبلی – اعم از نوع چپ و راست و معتدل – سکان امور را به دست گرفته اند ، در ارزیابی این جشنواره مفتخر به کسب عنوان ” برتر ” شده و از دست مقام استاندار لوح تقدیر و تمجید گرفته اند و یک جماعتِ دچار عذاب و مصیبت ناشی از نا کرداری هایی که احیانا در قلمرو برخی از این سازمان ها ی به اصطلاح ” برتر ” دیری است بر سرشان عارض است مبتلاء به بهت و حیرت همی فرموده اند !

در کتاب معروف ” سینوهه ” پزشک مخصوص فرعون آمده است : ” از یک فلک زده ای در سرزمین فرعون که ماموران حاکم زمین های او را از دستش گرفته و در مقابل چشمان وی به زن و دختر او تجاوز کرده و به نشانه ی بردگی گوش و دماغش را بریده بودند می پرسد چه کسی این ستم را بر تو روا داشته است و برده می گوید یکی از اشراف دستگاه حکومتی فرعون که اکنون مرده است . سینوهه از برده می خواهد قبر آن ظالم بی رحم را به او نشان دهد و وقتی او نوشته ی روی سنگ قبر را با مضمون ذیل می خواند که این مرحوم فردی خیّر و نیکوکار و دادگر بوده است و همیشه از بینوایان دستگیری می کرد، ناگهان آن برده بر سرو روی خود می کوبد و زار همی زند که ” وای برمن چون سال ها به تصور ستمگری و بلائی که بر سرمن و عایله ام در آورده است ، این مرد نیکوکار و خداترس را نفرین کرده ام ” !

حال دور از قیاس این دستگاه های دولتی مفتخر به کسب عنوان برتر جشنواره ی موسوم به ” شهید رجائی ” با آن ماجرای جگر خراش برده ی ابله مصری ، ” که حوزه ماموریتی آنان احیاناً در مواردی مملو از نارسائی ها و نابسامانی ها و نامرادی هاست و به ضرس قریب به یقین خود شهید رجائی – با آن توصیفاتی که از سیره و منش او نقل می شود اگر اکنون در قید حیات می بود بر احوالات این چنینی فغان می کرد ، از جمله بطور مثال شرکت برق دارای عنوان برتر جشنواره ی موصوف که سطح شهر با انواع بی توجهی ها ی سازمانی از نوع پیش پا افتاده ی مشهودی چون قرار گرفتن تیرها یا اتاقک های پست برق در مسیر طرح های عمرانی و وضعیت اسفبار روشنائی معابر مواجه می باشد و یا اداره کشاورزی که عدم مدیریت صحیح آن دستگاه طویل و دراز منجر به توسعه ی ویرانگر اراضی کشاورزی و کشت های غیر اصولی محصولات پرآب در بحبوحه ی بحران کم آبی شده است !

و هکذا چنین است وضعیت سازمان آب منطقه ای و شرکت آب و فاضلاب استان که در اثر عدم مدیریت صحیح و نظارت مسوولانه و انفعال هر کدام بر استفاده از منابع آب، چه در حفر چاه های مجاز و غیر مجاز و چه اِسراف و تبذیر در مصارف آبیاری ویلاها و استخرهای خصوصی حتی با آب لوله کشی که مرگ دریاچه ی حیات بخش آذربایجان در نوبه ی خود ناشی از بی مبالاتی های این چنینی بوده است ، تیشه بر ریشه ی حیاتِ ملک و ملت می زند و یا خروج آب متعفن و گل آلود از شیرهای شُرب که هوار مردم را بر آسمان بلند کرده است و حداقل گزینش این دو سازمان را به علت قرار گرفتن در حوزه ی مسوولیت فاجعه خشکیدن دریاچه ی ارومیه در نزد افکار عمومی به غایت زیر سوال می برد و نیز احوالات برخی دیگر از دستگاه هایی که به رغم کسب عنوان ” برتر ” پرسش های متعددی بر قلمرو مدیریتی آنان مترتب است و ذکر جزئیات آن مثنوی هفتاد من کاغذ می طلبد ! فلذا مضاف بر معیار و ملاکی که در این انتخاب های عجیب مد نظر قرار گرفته است ، مساله قابل تامل دیگر ناظر بر مغلطه ی رایج استفاده از واژه ی ” برتر ” به عنوان ” صفت تفضیلی مقایسه ای ” مانند تعلق واژه ” قهرمانی در مسابقات “برای یک تیم یا فرد است که علی الاصول فقط می تواند شامل یک دستگاه ولو در بخش های متفاوت باشد مگر اینکه همگی بطور برابر با شکستن رکورد تاریخی قابل ثبت در کتاب ” گینس ” مشترکاً بر این عنوان عالی نایل شده و مشت محکمی بر دهان یاوه سرایان شرق و غرب به غیر از ( روس و چین ) کوبیده باشند !

نکته جالب توجه اینکه خود جناب رئیس سازمان برنامه و بودجه آذربایجان شرقی به عنوان متولی برگزاری جشنواره ی شهید رجائی و انتخاب دستگاه های برتر استان که در ارزیابی ایشان اغلب سازمان ها علیرغم توضیحات داده شده ی فوق به هر جهت صاحب مقام ” برتر ” شده اند و تازه در این شرایط بذل و بخشش سخاوتمندانه ی  فله ای عناوین ” دستگاه برتر ” و به تبع آن اهداء لوح تقدیر و تمجید ، معدود دستگاه های دیگر دولتی از جمله دستگاه فرهنگ و ارشاد اسلامی خودمان – لابد از فرط حال و روز الیم غیر قابل اغماض ، از سخاوت و رافت داوران جشنواره ی شهید رجائی بی بهره و سرشان از این نمد بی کلاه مانده است ! ؛ در نشست رسانه ای اخیر به میمنت هفته دولت ،صراحتاً مطالبی عنوان کرده است که لاجرم حاوی اعترافات حزن انگیز بر عقب ماندگی های گسترده آذربایجان شرقی علیرغم برخورداری – به اقرار صریح خود – از مزیت ها و استعدادهای غنی منطقه می باشد!

ایشان در آن مناسبت به استناد گزارش رسانه ها ، با اشاره به کاهش ارزش اقتصادی استان با وجود برخورداری از ظرفیت و استعدادهای بالقوه ی صنعتی و کشاورزی و ذخایر معدنی تصریح کرده است : جایگاه آذربایجان شرقی در این مورد با سیر نزولی از رتبه ی ” سیزدهم ” در سال” ۷۹ “به رتبه ی” ۱۹ “در سال ” ۹۹ “نزول پیدا کرده است » اگر چه توفیق کسب عنوان برتر کنونی هم به فرض صحت در ارزیابی عملکرد دو سال پیش دستگاهها علیرغم بهره برداری مدیران کنونی تحقیقاًمتعلق به بازه ی زمانی مدیریت های دولت مغضوب قبلی است که چه بسی اکنون بر سر مسند آن سازمان نیستند ! هرچند معلوم نیست اگر عملکرد سال ماضی ( ۱۴۰۰) مربوط به دولت جاری هم در این ارزیابی محاسبه می شد بنا به روند موجود جایگاه استان از مرحله ی ” نزول ” به مرتبه ی ” سقوط ” مبتلا می گردید !

رئیس سازمان برنامه و بودجه ی استان همچنین در ترسیم محرومیت و مظلومیت این منطقه ی ملقب به سر ایران خاطر نشان ساخته است : شتاب رشد آذربایجان‌شرقی نسبت به میانگین کشوری کمتر است و فاصله سرانه درآمدی و سهم استان از تولید ناخالص گویای بسیاری موارد و نشان‌دهنده بهره‌وری پایین می باشد و این یعنی از ظرفیت‌ها به درستی استفاده نشده است. وی در ادامه سخنان خود گفته است : خروج ارزش افزوده از منطقه یکی از ” مشکلات همیشگی ” بوده که خصوصاً در حوزه معدنی استان ” حرف‌های بسیاری ” داریم، چون انتفاع آذربایجان‌شرقی از ذخایر معدنی تراز اول خود تنها ” دو درصد ارزش افزوده کشور ” بوده و می‌توان گفت این بخش “نفعی” به استان نرسانده است.» !

حال ایشان در بستر این شرایط تاسف بار و طاقت فرسا ی وضعیت استان – به شرح اعترافات تحقیقی خودشان – که حتماً نمی توان عملکرد نا مطلوب مدیریت های دستگاه های دولتی در بوجود آمدن آن را کتمان کرد ، چگونه می تواند مانند اسلاف مدیریتی ادوار گذشته این همه ” دستگاه برتر ” مکاشفه و به کوری چشم حسودان و منتقدان ، به جامعه ی بهت زده تقدیم و آنان را مفتخر به دریافت لوح تقدیر از دست استانداری فرمایند که نامی از دستگاه تحت مدیریت وی و حتی خود سازمان برنامه و بودجه ی متولی جشنواره در بین این دستگاه های برگزیده دیده نمی شود ، کماکان حکم سوال بی پاسخ مانده ی ازمنه ی قدیم را تداعی می کند که در این اوضاع قمر در عقرب امر بر ” پیدا کردن پرتقال فروش “دارد !