بیداری آذربایجان – ابوالفضل وصالی: در روایتها بسیار آمده است که حضرت امیرالمومنین (ع) در خلوت شب تنها و اغلب با چهره ی پوشیده در کوچه و محل می گشت و بر در خانه ی یتیمان و فقرا غذا می گذاشت و می گذشت و راویان تاریخی نیز گفته اند برخی شاهان با لباس مبدل و ناشناخته به میان مردم می رفتند و بطور غیر محسوس اوضاع واقعی جامعه را لمس می کردند و در حد فهم و وسع و اقتدار خود تدبیری بر ناملایمات و مصایب مردم می اندیشیدند وگاهاً این تدبیرها با توبیخ و تنبیه و عزل متصدیان نالایق و خائن و مقصر جهت عبرت کارگزاران حکومت هم همراه می شد.
واقعیت این است که درک و رفع دردهای مردم مستلزم چنین سیره و رفتارهای غیر محسوس در بازرسی و رصد مشکلات جامعه است چرا که در بازدیدهای پر سرو صدای از پیش تعیین شده امکان بزک کردن ظواهر زشت و پوشیده نگاه داشتن معضلات و به عبارتی مهندسی کردن دیدارهای عمومی توسط مدیران زیر مجموعه ی حکومتی چندان سخت نیست و چه بسی برخی سخنان مغایر واقعیت بعضی مقامات کشور مبنی بر کاهش تورم و یا بهتر شدن معیشت مردم و مطلوب توصیف کردن اوضاع اقتصادی و در یک کلام گل و بلبل فرض کردن شرایط وخیم جامعه از چنین شرایطی نشات گرفته باشد !
بسیار بدیهی و مبرهن است که نظارت ها و بازرسی های از پیش تعیین شده مثال گشت ماشین پلیس است که با چراغ های گردون و آژیرکشان در سطح شهر می چرخند و به خلافکاران و هنجارشکنان و سالبان امنیت و آسایش مردم فرصت پنهان شدن و جمع و جور کردن خود را می دهند و به محض دور شدن پلیس ملبس و مشخص ، خباثت ها و شرارت ها و مردم آزاری ها از سر گرفته می شود و بیهوده نیست که بسیاری از تبهکاری های هر جامعه ای توسط ماموران مخفی و ناشناخته شناسائی و در دام می افتند!
فلذا خبر سفر قریب الوقوع رئیس جمهور به آذربایجان شرقی که توام با بوق و کرنای رسانه ای و تبلیغاتی می باشد و عموماً هزینه های هنگفتی نیز برجای می گذارد که چه بسی با هزینه های آن بتوان دردی از دردهای جامعه را درمان کرد و نمونه ی بارز آن انتشار هزینه های سرسام آور سفر چندساعته ی چندی پیش آقای رئیسی به شهرستان کرج فقط در حوزه ی شهرداری بود و اتفاقاً مورد انتقاد خود وی هم قرار گرفت، بهانه ای شد برای درج این وجیزه تا شاید تلنگری شود برای برچیدن بساط اینگونه رویه های کم حاصل و پر هزینه و منسوخ و عنداللزوم جایگزین کردن بازرسی های غیر محسوس و سرزده و غافلگیرانه ی موثر که امکان مشاهده ی عریان واقعیت های جامعه و مدیریت های حاکم بر حوزه های آن و تصمیم گیری های مقتضی میدانی را فراهم می کند .
بنابراین رواج سفرهای پنهانی و ناگهانی و بازرسی های ناشناخته و غیرمحسوس و برخوردهای موثر با مدیریت های مقصر در بروز معضلات و کارشکنی ها تحقیقاً نتیجه ای به مراتب بهتر برای کاهش مشکلات خواهد داشت و تمام متولیان دستگاههای مدیریتی را به جهت احتمال چنین بازرسی های غیر مترقبه ای متوجه مسوولیت های خود کرده و هر سازمانی را هر لحظه در معرض احتمال وقوع این رصدها قرار می دهد.
اگرچه این سوال مطرح است که اگر امورات مدیریتی جامعه بر اساس بودجه و برنامه های کارشناسی و مصوب انجام می گیرد پس در این صورت تصمیم گیری های خارج از چهارچوب آن در سفرهای استانی برای تخصیص اعتبارات هنگفت پیش بینی نشده در نظام برنامه و بودجه لاجرم خود مصداق نقض اصول مدیریت است و اگر دیدارهای میدانی اینچنینی ملاک تصمیم گیری هایی باشد که اجرا و تحقق آن مستلزم تخصیص اعتبارات دولتی است در آن صورت نقش مجلس و کمیسیون ها و نهادهای کارشناسی در تعیین اولویت ها ی بودجه که برای مدیریت منابع ضروری است ، چه محلی از اعراب می تواند داشته باشد ؟!
معذالک به نظر می رسد تقویت سیستم پیگیری و نظارت برای اجرای مصوبات بودجه که در آن میزان اعتبارات و ماموریت دستگاه های دولتی احصاء ، اولویت بندی و ابلاغ شده است و نیز اعمال مدیریت های غیر محسوس و سرزده در کنار آن برای ارزیابی عملکرد متولیان امور وکاهش سفرهای تشریفاتی پرهزینه که نمونه های آن به سبک رایج وطنی عموماً در کشورهای پیشرفته وجود ندارد، می تواند در کارآمد کردن مدیریت ها و به طبع آن فعال شدن ظرفیت های کشور مفید واقع شود.
البته مادام در نصب مدیریت های اجرائی به جای توجه به وابستگی های جناحی و سیاسی و باندی که بزرگترین فسادها و آفت ها از بستر آن می روید و دامان دولت های گذشته هم اعم از اصلاح طلب و اصولگرا از آن مبرا نبوده است و متاسفانه در دولت فعلی نیز موارد چشمگیر آن چه در سطح ملی و چه منطقه ای کم نمی باشد، صلاحیت های علمی و تخصصی و تجربی و البته تقوا ملاک عمل قرار نگیرد، امید چندانی و یا به عبارت بهتر هیچ امیدی برای بهبود امور وجود ندارد و برای تایید این واقعیت تلخ همان بس که همواره حال امروزمان بهتر از فردایمان بوده است !
