بیداری آذربایجان: “ساختمان دانشسرای تاریخی تبریز، دادگاه می شود!”، این تک جمله، برای لرزه افتادن دوباره بر تن هویت و میراث تاریخی و فرهنگی تبریز و آذربایجان کافی است، تو گویی، عده ای، کاری جز تیشه زدن بر ریشه و تن رنجور میراث کهن این شهر ندارند، به راستی، مگر برای دادگاه ساختن، “قحطی جاست”؟!
هنوز زخم ناسور مقبره الشعرا ، گویمچید، ارکعلیشاه ، خانه باقرخان و ده ها اثر و نماد تاریخی و فرهنگی این دیار، بر تن تبریز خودنمایی می کند که خبر رسیده، قرار است، ساختمان تاریخی دانشسرای تبریز نیز به دادگاه و مجموعه قضایی تبدیل شود! نوبرانه ای که با هیچ منطق و استدلال مدیریتی و حتی “کاسبکاری” احتمالی، سنخیت ندارد!
شاید کسی نداند، که همین دانشسرای تبریز، تا پیش از سال ۱۳۱۴، سربازخانه و میدان مشق سربازان روسی بود و پس از تصویب قانون سربازمعلم، در دوره پهلوی اول و به دستور رضاخان میرپنج به نخستین دانشسرای تربیت معلم اختصاص یافت تا اهمیت و اولویت علم بر هر چیز دیگری نمایان شود؛ اما حالا، به نظر می رسد، در صورت تحقق تبدیل ساختمان دانشسرا به دادگاه، پروسه بازگشتبه عقب و شاید، اعتراف به شکست و اشتباه در تدوین و اعمال سیاست فرهنگی، آموزشی و تربیتی در حال شکل گیری باشد!
دانشسرای تاریخی و قدیمی تبریز، در حالی این روزها به سمت تغییر کاربری سوداگرانه و زیاده طلبانه مسوولان امر حرکت می کند که مروری بر تاریخچه این ساختمان به عنوان نخستین “کانون عالی دانش ایران” از ابتدای دهه ۲۰ تاکنون، نام و تصویر بزرگان گرانقدری را به عنوان فارغ التحصیلان یا مدرسان این دانشسرا مقابل دیدگان هر مخاطبی به تصویر می کشاند، بزرگانی همچون، محمدنقی براهنی ، پدر علم روانسنجی ، سلیمنیساری ، حافظ شناس برجسته، ” عزیزدولت آبادی شاعر معاصر، “صمد بهرنگی” و بسیاری دیگر اشاره کرد.
علاوه بر این، بزرگانی چون کاتب قرآن میرزاطاهرخوشنویس و مرحوم آفاق نیز در این محل تدریس کرده‌اند. همچنین یکی دیگر از بزرگمردانی که نام او با دانشسرای تبریز گره خورده، شهید ثقه الاسلام است؛ اما به نظر می رسد، شمارش معکوس برای نابودی دانشسرای تبریز آغاز شده است …
