بیداری آذربایجان: مطالعه‌ای که توسط بنیاد Nuffield انجام می‌شود، تأیید می‌کند ژن‌هایی که شخص به طور مستقیم به ارث می‌برد به احتمال زیاد در پیشرفت تحصیلی او کمک می‌کند، اما ژن‌هایی از والدین که به طور مستقیم توسط فرزند به ارث برده نشده اند، اما سطح تحصیلات والدین را تحت تأثیر قرار داده اند و […]
بیداری آذربایجان: مطالعه‌ای که توسط بنیاد Nuffield انجام می‌شود، تأیید می‌کند ژن‌هایی که شخص به طور مستقیم به ارث می‌برد به احتمال زیاد در پیشرفت تحصیلی او کمک می‌کند، اما ژن‌هایی از والدین که به طور مستقیم توسط فرزند به ارث برده نشده اند، اما سطح تحصیلات والدین را تحت تأثیر قرار داده اند و متعاقباً بر شیوه زندگی و محیط خانواده‌ای که برای فرزندان خود فراهم میکنند تأثیر گذاشته اند، نیز مهم هستند و می‌توانند بر میزان عملکرد خوب فرد در مدرسه و فراتر از آن تأثیر بگذارند.
کودکان به دلایل طبیعی (ژن‌هایی که به ارث می‌برند) و پرورش (محیطی که در آن رشد میکنند) به والدین خود شباهت دارند. اما طبیعت و تأثیرات پرورش در هم آمیخته اند. مادران و پدران هر کدام نیمی از ژن‌های خود را به فرزندان خود منتقل میکنند و اگرچه نیمی دیگر از ژن‌های آنها منتقل نمی‌شود، اما همچنان بر ویژگی‌های والدین تأثیر می‌گذارند و در نهایت ویژگی‌های فرزندان را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهند. به عنوان مثال، والدینی که تمایل ژنتیکی بالاتری به یادگیری دارند، ممکن است علاقه بیشتری به فعالیت‌هایی مانند خواندن داشته باشند که به نوبه خود، یادگیری را در فرزندان خود پرورش می‌دهد.
این مفهوم -هنگامی که ژن والدین با ایجاد محیط مناسب برای فرزندان بر نتایج کار‌های آنها تأثیر می‌گذارد- پرورش ژنتیکی نامیده می‌شود. اینگونه، ژن والدین به طور غیر مستقیم ویژگی‌هایی را در فرزندان پرورش می‌دهند.
محققان ۱۲ مطالعه را در چندین کشور بررسی و تجزیه و تحلیل کردند و از روشی به نام نمره‌گذاری پلی‌ژنیک برای بررسی تأثیر میلیون‌ها نوع ژنتیکی بر پیشرفت تحصیلی در نزدیک به ۴۰، ۰۰۰ جفت والدین و فرزندان استفاده کردند. آنها دریافتند که پرورش ژنتیکی به اندازه نیمی از وراثت ژنتیکی بر موفقیت آموزش تأثیر می‌گذارد.
دکتر ژان باپتیست پینگو بیان کرد: ما دریافتیم که پرورش ژنتیکی تأثیر قابل توجهی بر پیشرفت تحصیلی کودک دارد. این تأثیرات عمدتا به تحصیلات والدین و نحوه تأثیر آن بر محیطی که برای فرزندان خود می‌سازند بستگی دارد. ما همچنین دریافتیم که پدران و مادران اثرات ژنتیکی مشابهی دارند و این نشان می‌دهد که هر دو والدین در شکل دهی و پرورش محیط مساعد برای یادگیری کودک به یک اندازه مهم هستند.
این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که رابطه بین ژن‌ها و محیط چقدر پیچیده است. شواهد محکمی وجود دارد که وقتی از آموزش صحبت می‌کنیم، محیط مانند ژنتیک واقعاً اهمیت دارد. در اینجا دو جنبه مکمل یکدیگر هستند. اول، بخشی از آن بستگی به انتقال ژنتیکی دارد بنابراین والدین کنترل کامل بر آن ندارند. با این وجود، آنچه والدین انجام می‌دهند و انتخاب آنها مهم است. یافته‌های ما نشان می‌دهد که وضعیت اجتماعی اقتصادی و آموزش والدین بسیار مهم هستند. درک این نکته که چگونه پیشرفت تحصیلی از طریق خانواده منتقل می‌شود و اینکه چگونه این دانش می‌تواند به ما کمک کند تا چرخه‌های زیان را در بین نسل‌ها شکست دهیم، بسیار مهم است./yjc
