راه وحدت ایرانشهری از تکفیر علمای اسلام می گذرد/ وحدت ایرانشهری و پان ایرانیستی یعنی خودباختگی هویتی
راه وحدت ایرانشهری از تکفیر علمای اسلام می گذرد/ وحدت ایرانشهری و پان ایرانیستی یعنی خودباختگی هویتی

بیداری آذربایجان: با آغاز دور جدید مناقشات قره باغ، اختلاف در نحوه موضع گیری پان ایرانیست ها و ایرانشهری ها با دستگاه دیپلماسی کشور، برخی رسانه های وابسته به این تفکرات در داخل یا خارج کشور، حامیان جبهه آذربایجان و قره باغ (خصوصا ائمه جمعه شمالغرب کشور) را با این تفکر که موجب قدرت گرفتن […]

بیداری آذربایجان: با آغاز دور جدید مناقشات قره باغ، اختلاف در نحوه موضع گیری پان ایرانیست ها و ایرانشهری ها با دستگاه دیپلماسی کشور، برخی رسانه های وابسته به این تفکرات در داخل یا خارج کشور، حامیان جبهه آذربایجان و قره باغ (خصوصا ائمه جمعه شمالغرب کشور) را با این تفکر که موجب قدرت گرفتن جبهه ترکان عثمانی و تفکرات فرقه دموکرات و در نهایت به خطر افتادن جغرافیای ایران خواهد شد، گناهکار می دانند و با نسبت دادن القاب پانترکیست و تجزیه طلب ایشان را تکفیر می کنند.

هفتم آبانماه حزبی به نام پان ایرانیست، آیت الله سیدحسن عاملی را تلویحا هموار کننده سیاست های اردوغان در ایران دانسته و دوباره وی را به تجزیه طلبی محکوم کرد؛ در این راستا احمد علیرضابیگی نماینده تبریز اسکو و آذرشهر با مطرح کردن اینکه مبنای ائمه جمعه کلمه “ما ملت امام حسینیم” بوده و بجای فرهنگستان زبان فارسی باید فرهنگستان ایران را تشکیل دهیم گفته است: اینکه پس از فروپاشی شوروی، مردم جمهوری آذربایجان خود را به آب زده و به سرزمین ایران وارد شدند، ناشی از کشش تاریخی و فرهنگی مردم آنسو و براساس باورهای دینی به ایران است.

در این خصوص و در میان فعالان سیاسی فرهنگی تاثیرگذار، فعلا علیرضابیگی تنها کسی بوده که قاطعانه اعلام موضع کرده و به روشنگری علیه توطئه ایرانشهری ها پرداخته اما نمایندگان و فعالان سیاسی و فرهنگی دیگر هنوز وارد نشده اند که انتظار است آنها نیز موضع خود را علیه این توطئه بطور شفاف بیان کنند.

وحدت ایرانشهری و پان ایرانیستی یعنی خودباختگی هویتی

حزب پان ایرانیست و تفکر ایرانشهری که به پان فارسیسم هم مشهورند، سعی در یکپارچه سازی ایران حول زبان و فرهنگ فارسی دارند؛ در نگاه اینان اگر بخواهیم به وحدت برسیم باید در فرهنگستان زبان فارسی ذوب شویم و عاشقانه خودرا ملزم به پاسداری از واژگان «بالگرد» تا «کش لقمه» بدانیم. حال آنکه در طول اعصار مختلف مردم ایران با فرهنگ، ادیان و زبان های مختلف در یک کل واحد و بدون نیاز به ذوب شدن در تفکرات پان فارسیسم در کنارهم زیسته اند. باید پرسید آیا علمای جبل عامل را فرهنگ و زبان فارسی به ایران کشاند یا پرچم علوی؟ جلال الدین فارسی ‌و امثالهم را فرهنگ فارسی جذب ایران کرد یا انقلاب اسلامی؟ کوتاه بیایید برادران پان، تفکر شما عامل تفرقه است.

بسم الله الرحمن الرحیم هست کلید در گنج حکیم

اگر دنبال گنج وحدتیم، گنج در بسم الله الرحمن الرحیم خلاصه شده است و آن هم در «باء» و آنهم در نقطه زیر «باء» خلاصه شده است که علی بن ابی طالب امام اول شیعیان و خلیفه چهارم اهل سنت، بنابر فرموده شان نقطه زیرین «باء» هستند. کلید گنج وحدت ما پیامبر رحمت و ائمه اطهار هستند.
شهریار سخن، در اوج قدرت و اختناق رضاخان و تفکر پان ایرانیستی پایتخت، سالها در تهران زیست، به فارسی شعرها سرود اما توفیق دیده شدن و ارزشگذاری سیاسی رسانه ای آن دوره را نیافت؛ گفتمان و عمملکرد ایرانشهری ها، شهریار را به شعر « الا تهرانیا» رسانده و روانه تبریزش کرد اما مکتب علوی وی را، غدیری کرده و از تبریز به کل ایران برد. وی با سرودن شعر فارسی «علی ای همای رحمت» قلب همه ایران و اقوام ایرانی از عرب و کرد و لر تا بلوچ را تصرف کرد و شاید به همین مناسبت بود که در شعر «سهندیه» به حمایت کنندگانش گفت:
آمما مندن ساری، سن آرخایین اول شانلی سهندیم
دلی جئیرانلی سهندیم
من داها عرش اعلا کؤلگه سی تک باشدا تاجیم وار
الده فیرعونا قنیم بیر آغاجیم وار
حرجیم یوخ، فرجیم وار
من علی اوغلویام، آزاده لرین مرد و مرادی

پان ها عامل تفرقه اند

پان ها در هر نوع آن موجب تفرقه و تنش هستند؛ جوشش حماسه وحدت ملت یکپارچه امام حسین از اقوام مختلف ترک و فارس و عرب و… در بزرگترین تجمع جهانی اربعین نشانگر وجود ملتی بزرگ بنام «ملت امام حسین» است که قومیتها و زبان های مختلف را وحدت بخشیده و حول یک محور جمع می کند؛ مردم جمهوری آذربایجان با ما قرابت های دینی، قومیتی، فرهنگی و تاریخی دارند و تنها راه جدایی دو ملت نه مرزهای جغرافیایی که افتادن در ورطه تفکرات نژادپرستی اعم از پانترکیسم تا پان فارسیسم است.