چرا ایران باید در راستای حل بحران قره باغ گام بردارد!
چرا ایران باید در راستای حل بحران قره باغ گام بردارد!

بیداری آذربایجان – مهدی مستفید: وادارسازی ایران به اتخاذ موضعی منفعلانه در قبال بحرانی که در جوار مرزهای شمالی آن در جریان است، راهکاری است که جریان فکری فارسگرا (پان ایرانیستها) مروج آن است. دامن زدن به تورک فوبیا ( خطر گسترش نفوذ ترکی) راهکاری است که توسط جریان فارسگرای افراطی و لابی ارمنی با […]

بیداری آذربایجان – مهدی مستفید: وادارسازی ایران به اتخاذ موضعی منفعلانه در قبال بحرانی که در جوار مرزهای شمالی آن در جریان است، راهکاری است که جریان فکری فارسگرا (پان ایرانیستها) مروج آن است. دامن زدن به تورک فوبیا ( خطر گسترش نفوذ ترکی) راهکاری است که توسط جریان فارسگرای افراطی و لابی ارمنی با توسل به آن در صددند دستگاه دیپلماسی ایران را وادار به حمایت از ارمنستان نمایند.

در راستای نقد این رویه نکات ذیل قابل ذکر است:

گسترش حوزه ترکی به دلیل تداخل آن با حوزه نفوذ روسیه به آن آسانی که تصویر می نمایند نمی تواند محتمل باشد و گسترش اتحاد ترکی که جریان موصوف، به آن به عنوان تهدیدی برای ایران تاکید دارد تقریبا غیر ممکن است.

آزادی اراضی اشغالی آذربایجان موجب پیوند سرزمینی ترکیه – آذربایجان نمی شود و باز، گسست سرزمینی بین آنها باقی خواهد ماند. پس حل بحران قره باغ موجب تغییرات ژئوپلتیکی معناداری به زیان ایران نخواهد شد.

ایران برای این که بتواند خود را از خطر تجزیه طلبی ترکی در امان دارد، نیازی به استمرار اشغال در قره باغ ندارد. اشغالی که مغایر با اصل حقوقی احترام به تمامیت ارضی کشورهاست.

حمایت یا سکوت در قبال نقض تمامیت ارضی کشورها می تواند موجب عرفیت و عمومیت یافتن این عمل در مجامع جهانی گردد و تجزیه پذیری هر کشوری – من جمله ایران – را تسریع کند . بنابراین تاکید بر احترام به تمامیت ارضی کشورها مهمترین استراتژی است که ایران در این برهه باید اتخاذ کند.

ایران جزئی از حوزه تمدنی قفقاز به شمار می آید ارتباطات و همبستگی گسترده فرهنگی با آذربایجان و ارمنستان می تواند ابزاری باشد برای این که ایران حل کننده بحران قره باغ گردد.

بی شک دیپلماسی فعال و منصفانه ایران نه تنها می تواند موجب بازگشت آرامش و صلح به منطقه گردد، بلکه خود به خود موجب کوتاهی دست نیروهای فرا منطقه ای از قفقاز خواهد شد.

جا دارد در زمانه ای که قفقاز مورد توجه قدرتهای جهانی و منطقه ای است ایران با استفاده از موقعیت و همبستگی فرهنگی اش جایگاه مناسبی در آنجا برای خود فراهم سازد.

بنابر این نه سیاست بی طرفی منفعلانه یا جانبداری از ارامنه بلکه دیپلماسی فعال منصفانه راهکاری است که ایران باید در این برهه در پیش گیرد.