در طول تاریخ آتشسوزی و آتشافروزی بزرگترین و خطرناکترین دشمن منابع و مراتع طبیعی است و زیانهای وارده از آن غالبا با گذشت دهها سال قابل ترمیم و بازسازی نیست. آتشسوزی در پارکها و جنگلهای طبیعی و حفاظت شده در سالهای اخیر در ایران رشد صعودی داشته است و بنا بر بررسیهای صورت گرفته بسیاری از […]
در طول تاریخ آتشسوزی و آتشافروزی بزرگترین و خطرناکترین دشمن منابع و مراتع طبیعی است و زیانهای وارده از آن غالبا با گذشت دهها سال قابل ترمیم و بازسازی نیست.
آتشسوزی در پارکها و جنگلهای طبیعی و حفاظت شده در سالهای اخیر در ایران رشد صعودی داشته است و بنا بر بررسیهای صورت گرفته بسیاری از آنها به صورت مستقیم در نتیجه فعالیتهای تفریحی شکل گرفتهاند و با کمترین بیدقتی و ایجاد جرقههای کنترل نشده، جریان آتش به صورت آزاد و بدون اینکه با مانعی برخورد کند انتشار پیدا می‌کند، آتش به هر طرف پیشرفت کرده و در جهتهای مختلف موجب تخریب محیط زیست و جانداران ساکن آن می‌شود.
بر اساس آمارهای کشوری تنها در دهه ۸۰ خورشیدی ۱۳هزار و ۸۳۲ مورد حریق در عرصه‌های طبیعی ایران گزارش شده است که منجر به از بین رفتن ۱۴۲ هزار و ۹۴۱ هکتار از عرصه‌های طبیعی کشور شده است و عدم سیاستگذاریهای درست میتواند موجب تشدید این آمار در دهه ۹۰ شود.
پارک جنگلی ارم در بخش غربی شهر زنجان به دلیل جاذبههای طبیعی و گردشگری خود همه ساله و در ایام مختلف سال میزبان گردشگران داخلی و خارجی است که از طبیعت زیبا و بکر این پارک به عنوان استراحتگاه و تفرجگاه بهره میبرند.
در ایام ماه مبارک رمضان شهروندان زنجانی نیز به دلیل فضای مطبوع این پارک ارم برای صرف افطار به آن مراجعه میکنند که در برخی از شبها تعدادی افراد سودجو به قصد تولید و فروش زغال به شهروندان برای مصارف صحیح و غلط از جمله قلیان و پخت و پز در پارک با قطع شاخهها و جمعآوری تنههای درختان اقدام به برافروختن آتش در مجاورت درختان میکنند که با واکنش شهروندان دوستدار محیط زیست روبرو میشوند.
شهروندان پس از تذکر لسانی و بیتوجهی سودجویان به ساختمان انتظامات پارک جنگلی ارم واقع در داخل پارک و مجاورت محل برافروختن آتش مراجعه کردند که با بیتفاوتی مسئول انتظامات روبرو شدند.
به طور حتم پارکها و منابع طبیعی در همه نقاط جهان به عنوان سرمایههای ملی مورد توجه و حمایت دولتها قرار دارند و سازمانها و نهادهای ویژهای همچون حفاظت محیط زیست و منابع طبیعی مسئول حفاظت از آن هستند، اما آیا این حفاظت از در دسترسترین سرمایه طبیعی شهر زنجان صورت میپذیرد؟
باید پذیرفت که به کارگیری نیروهای دلسوز نخستین شرط در شکلدهی شبکه موثر حفظ و حراست از سرمایههای طبیعی ملی و منطقهای است و پس از آن خواهد بود که فرهنگسازی و اعمال قانون میتواند اثر بخشی خود را در عرصه حفاظت از محیط زیست اثبات کند.
از این رو از سازمان حفاظت محیط زیست استان زنجان انتظار میرود با دلسوزی بیشتری به رصد و حفاظت از سرمایههای طبیعی استان اقدام کرده و حفاظت از پارک جنگلی ارم را به عنوان میزبان خود سرلوحه اقدامات و فعالیتهایش قرار دهد، زیرا که ضعف در حراست از آن زمینه سوءاستفاده بیش از پیش سودجویان از این سرمایه گرانبهای استان زنجان را فراهم می‌کند.
