نقدی بر بیانیه انتخاباتی اصلاح طلبان / بازگشت نمایشی با توسل به مهره های پوششی!
نقدی بر بیانیه انتخاباتی اصلاح طلبان / بازگشت نمایشی با توسل به مهره های پوششی!
این عقب گرد، که در چرخشی 180 درجه ای نسبت به مواضع و دیدگاه های قبلی این جریان صورت گرفته، بیش از آن که تصمیمی "تعهدی" در قبال "مردم و کشور" به نظر بیاید، نمایشی از سر "اضطرار" و در راستای حفظ حداقل امیدهای اصلاح طلبان برای ادامه "حیات گلخانه ای" در دایره قدرت تعبیر می شود.

اویاقلیق – احد نقش شور: بیاینه اخیر جمعی از فعالان سیاسی و رسانه ای اصلاح طلب درباره انتخابات، با کلیدواژه “نه تحریم، نه کناره گیری” را، علی رغم برخورداری از پالس های روشن برای “بازگشت” این جریان به چرخه “کنشگری فعال” و سیاست ورزی از کانال “انتخابات”، باید عقب گردی دیرهنگام برای باقی ماندن در قدرت تلقی کرد!

این عقب گرد، که در چرخشی ۱۸۰ درجه ای نسبت به مواضع و دیدگاه های قبلی این جریان صورت گرفته، بیش از آن که تصمیمی “تعهدی” در قبال “مردم و کشور” به نظر بیاید، نمایشی از سر “اضطرار” و در راستای حفظ حداقل امیدهای اصلاح طلبان برای ادامه “حیات گلخانه ای” در دایره قدرت تعبیر می شود.

جریان اطلاح طلبی درحالی از محفوظ نگه داشتن “حق ثبت نام” و “حق رای” برای خود در این بیانیه سخن گفته است که اساسا، بسیاری از چهره ها و نامزدهای منتسب به این جریان، حتی سردرمداران اصلی که نامشان در بین امضاءکنندگان بیانیه نیز دیده می شود، یا از ثبت نام در زمان مقرر، ولو از ترس ردصلاحیت خودداری کرده اند یا این که، بخش عمده ای از کاندیداهای “نسل نو” این جریان، باوجود ثبت نام، عملا ردصلاحیت شده اند!

امیدواری جریان اصلاح طلبی کشور به رقابت بر سر ده ها کرسی مجلس دوازدهم، از طریق توسل احتمالی به “نامزدهای میانه رو، اصلاح جو و سالم”، به زعم منتشرکنندگان این بیانیه، جدای از این که، اعترافی آشکار به شانس حداقلی این جریان برای در دست گرفتن صندلی های مجلس آتی است، گویای “امید ناگزیر” آنان به کاندیداهایی تلقی می شود که احتمالا قرار است نقش “کاندیداهای پوششی” را برای جریان اصلاح طلبی بازی کنند.

البته جریان اصلاح طلبی کشور، پیش تر و در قالب سخنرانی و مصاحبه های مکرر برخی چهره های شاخص خود، از عدم حضور و فعالیت خود در انتخابات مجلس دوازدهم و تلویحا، تحریم همین انتخابات سخن گفته بود؛ درست از همین روست که بیانیه اخیر این جریان سیاسی را نه “صادقانه و متعهدانه، که باید تقلایی برای بقاء سیاسی ارزیابی کرد.

به نظر می رسد، اصلاح طلبان، با این ترفند، به دنبال آن هستند تا ضمن اجرای “نمایش بازگشت”، علاوه بر زنده نگه داشتن شانس کنشگری فعال خود، احتمالا خاطره “لیست امید”، در دو انتخابات سال های ۹۴، (مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری) و ۹۶، (انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی) را تکرار و زنده کنند، با این حال، آیا این جریان در تحقق اهداف خود و در مقابل “گسیل و هژمونی” حداکثری طیف رقیب، با فوجی از ائتلاف ها و کاندیداهای متنوع و متکثر، موفق خواهد شد یا نه، باید منتظر اتفاقات هفته های باقی مانده تا انتخابات مجلس دوزادهم بود!