اویاقلیق – فاطمه حقانی: در حالی که دوماه به انتخابات مجلس شورای اسلامی مانده، گمانه زنی ها درباره جریان های سیاسی حاضر در این انتخابات و لیست های احتمالی افزایش یافته است. انتخابات ۱۴۰۲ از این جهت مهم و حساس می باشد که بعد از انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ و پیام معنادار برخی از مردم با رای های باطله، که ابراهیم رئیسی را به عنوان نامزد پیروز در رقابت با آراء باطله قرار داد، دلواپسی ها و نگرانی ها از کاهش مشارکت عمومی مردم افزایش یافت.
این نگرانی ها در حالی بود که دولت با وجود یکدست سازی حاکمیت در سایر قوا، نتوانست طرح های بزرگ خود در سیاست خارجی و اقتصاد داخلی را به پیش ببرد و از طرفی نیز اتفاقات و اعتراضات مردم درسال گذشته و گسست و شکاف میان مردم و دولت به معنای عام کلمه افزایش یافته است و اعتبار بین المللی ایران نیز بعد از این اعتراضات، دستخوش تغییرات محسوسی شده است.
محدودیت های اینترنتی که خلاف وعده های تبلیغات انتخاباتی آقای رئیسی اعمال شد، شکست اصلاحات اقتصادی انجام شده در اردیبهشت ۱۴۰۱ و به بن بست رسیدن برجام و تحمیل تحریم های سیاسی به ایران، به تعبیر بسیاری از کارشناسان، از تبعات انتخابات۱۴۰۰ و پیامدهای آن یعنی یکدست سازی حاکمیت بوده است که کشور را با چالش رو برو کرده است.
با این همه کارشناسان سیاسی معتقدند انتخابات۱۴۰۲ از نظر نظام بین الملل، اپوزویسیون خارجی ، کشورهای منطقه و هم برای جمهوری اسلامی، آوردگاهی است که میزان مشروعیت سیاسی هر جریان سیاسی را مشخص خواهد کرد.
اینکه میزان مشارکت مردم، سنگ محک مشروعیت نظام در عرصه بین المللی خواهد بود؛ به طوری که مردم، مجلس شورای اسلامی را به عنوان محور و مسیر قانونی شدن خواسته های خود انتخاب خواهند کرد و مسیر رسیدن به نیازها و خواسته ها از خیابان به پارلمان (مجلس) تغییر جهت خواهد داد.
در غیر این صورت و با میدان دادن به جریانات (خودی و غیر خودی ) تندرو داخلی و قفل نمودن فضای انتخابات که مشارکت خواص را به مشارکت عموم مردم ترجیح دهد، فضای اعتماد سیاسی از سال۱۴۰۰ هم تندتر و کوچکتر خواهد شد و ترس آن است که شعله آتشفشان هایی که پیش بینی آن از فردای انتخابات سیزدهم ریاست جمهوری می رفت، در سال های بعد از انتخابات۱۴۰۲ نیز دیده شده و بلکه ویرانگرتر و سهمگین تر تشکیل شود.
