اویاقلیق – سعید طریقتی: تبریز، به عنوان یکی از تاریخی ترین و کهن ترین شهرهای ایران، طی تقریبا ۴ دهه گذشته، اجرای صدها طرح و پروژه بزرگ و کوچک عمرانی، در سطوح ملی، استانی و شهری را تجربه کرده و جای جای این شهر به دلیل اجرای این حجم از پروژه های عمرانی، زیر و رو شده است.
موافقان مفهوم توسعه شهری، همواره در دفاع از اجرای چنین پروژه هایی، که اغلب نیز در بافت های تاریخی و قدیمی شهر عملیاتی شده اند، معتقد به نظریه جراحی ناگزیر برای گره گشایی در مسیر توسعه و آبادانی شهر هستند، از این رو، برهم خوردن بافت و ترکیب عناصر تاریخی و حتی ماهیت قبلی حریم و محدوده این عناصر را جبر توسعه ای می دانند.
مروری بر روند اجرای طرح ها و پروژه های شهری، استانی و حتی ملی عملیاتی شده در ۴۰ سال گذشته تبریز نشان می دهد که تقریبا، محدوده مرکزی تبریز که دربردارنده عناصر، سایت ها، بافت ها و المان های تاریخی و میراثی قرون و اعصار مختلف بوده، بیش از هر محدود و منطقه ای، زیر پای لودرها، تی بی ام ها، بولدوزرها و حفاری های اجتناب ناپذیر ناشی از اجرای این قبیل طرح ها زیر و رو شده اند.
در پروسه این حفاری ها و ساخت و سازهای شهری و استانی عمدتا دولتی و حاکمیتی نیز، بخش عمده ای از پروژه های جدید، دقیقا در مسیر و حریم بافت ها و سایت های تاریخی و میراثی اجرا شده اند، سایت هایی که وجود ٍآثار زیرخاکی و زیرزمینی احتمالی مربوط به دوره ها و قرن های مختلف در آن ها و اکتشاف احتمالی این دسته از آثار در آن ها، دور از ذهن نیست!
در این میان، سوال اساسی این است، تکلیف آثار تاریخی و میراثی اکتشاف شده در جریان حفاری های عمرانی این قبیل پروژه ها چه شده است؟
آیا شایعات و اخبار قرین به واقعیت مربوط به کشف آثار متعدد و متنوع در محل اجرای پروژه های عمرانی اجرا شده در سایت های تاریخی و میراثی تبریز صحت دارد؟
اگر این اخبار صحت دارد، آثار به دست آمده هم اکنون در کجا و چگونه نگهداری می شوند؟
چرا تاکنون خبری موثق در خصوص این اکتشافات که می تواند به آغاز فصل جدیدی از مطالعات باستان شناسی، میراثی و تاریخی در خصوص هویت تاریخی تبریز و نمایش آثار به دست آمده برای عموم بینجامد منتشر نشده است؟
حفاری های پروژه مترو تبریز، به ویژه خط یک که دقیقا از اعماق محدوده تاریخی و مرکزی تبریز عبور کرده است، حفاری های پروژه هایی نظیر عتیق، میدان شهید بهشتی، میار میار، آیسان، مسجد کبود، مجتمع تجاری ابریشم، کهنه بازار، بازار مشروطه، ارک علیشاه، مصلی تبریز، مسیرگشایی های ۲۰ سال اخیر تبریز، خیابان والمان و ده ها طرح و پروژه دیگر شهری و استانی از جمله عناصر و پروژه های شهری دهه های اخیر تبریز به شمار می روند که اخبار متعددی در خصوص کشف آثار تاریخی و زیرزمینی متنوع از دل این حفاری ها و پروژه های همچنان بر سر زبان هاست و افکار عمومی با تشنگی و حساسیتی خاص، منتظر اطلاع رسانی در خصوص جزئیات آن هستند.
انتظار افکار عمومی از متولیان امر، به ویژه شهرداری تبریز، میراث فرهنگی، استانداری و دیگر نهادهای مسوول، اطلاع رسانی صریح و شفاف در خصوص ابعاد اکتشافات و آثار تاریخی به دست آمده از دل پروژه هایی از این دست می باشد، تا هم، در خصوص کم و کیف و صحت و سقم چنین موضوعی اطلاع رسانی شود و هم نسبت به مشخص شدن تکلیف و سرنوشت آثار احتمالی، شفاف سازی دقیق صورت گیرد.
محمد‌امین
تاریخ : ۱ - دی - ۱۴۰۲سلام‌وقتی‌دوران‌سربازی‌راطی‌میکردم
یک‌حمام‌قدیمی‌‌بامعماری‌زیباتر‌از
حمام‌نوبر‌وزیباتراز‌حمام‌گنجعلی
خان‌کرمان‌و…..درداخل‌پادگان‌بود
که‌اتفاقا‌درتابلوی‌داخل‌حمام‌قیدشده
بود‌توسط‌میراث‌فرهنگی‌درحال‌ثبت
است‌وکل‌حمام‌باز‌سازی‌شده‌بود‌واقعا
یک‌معماری‌بی‌نظیربود‌گویا‌به‌هنگامی
که‌تبریز‌ولیعهد‌نشین‌بودولیعهدهای
قاجاری‌درباغ‌شمال‌مستقربودند‌این
حمام‌وی‌واهل‌حرم‌ایشان‌بوده‌متاسفانه
این‌حمام‌به‌هنگام‌توسعه‌ساختمان‌جدید
بیمارستان‌ارتش‌شبانه‌با‌لودر‌با‌خاک
یکسان‌شده‌واتفاقا‌من‌رفتم‌دیدم‌اصلا
تلاقی‌هم‌نداشت….متاسفانه‌با‌میراث
روی‌زمینی‌تاریخی‌آذربایجان‌اینگونه
برخورد‌میشود‌بامیراث‌زیرزمینی
چگونه‌‌‌انتظار‌دارید‌بهتر‌باشد‌انشالله
آرزوی‌شما‌عملی‌شود
قدیر
تاریخ : ۲ - دی - ۱۴۰۲پل‌تاریخی‌ونیار‌درآرپادره‌سی
که‌بنای‌نخستین‌آن‌ریشه‌در‌دوران
قره‌قویونلوها‌وصفویه‌داشت
بی‌جهت‌وناباورانه‌تخریب‌شد