اویاقلیق – ابوالفضل وصالی : پروژه ی موسوم به « پارک بزرگ تبریز » که بیش از نیم قرن از مطرح شدن آن می گذرد به یکی از فرسایشی ترین پروژه های عمرانی شهر ( شما با جرات تمام بخوانید دنیا) تبدیل شده است و به غیر از ساماندهی های بخش کوچکی در حاشیه ی ساحل « آجی چای » اقدام موثری برای احداث و ساماندهی تمامیت آن انجام نگرفته است و ناگزیر حکایت سنگ بزرگی را تداعی می کند که نشانه ی نزدن می باشد !
اگر چه در ادوار گذشته ی مدیریت شهری و خصوصا شش دوره ی شورای شهر وعده هایی مبنی بر عملیاتی کردن این پروژه به شهروندان داده شده است اما ظاهراً هنوز در نحوه ی طراحی آن ناظر بر اینکه چه کاربری هایی در بستر اراضی تملک شده ی قریب به ۵۰۰ هکتاری این پروژه باید در نظر گرفته شود جای مناقشه وجود دارد .
برخی کارشناسان بر این باورند که به جهت مساعد بودن خاک اراضی این پروژه برای کشت انبوه انواع سبزیجات، نباید در احداث پارک فوق این ظرفیت مهم و اشتغال زا خصوصا در تولید نیازهای غذایی فراتر از منطقه نادیده گرفته شود و لاجرم باز نگری در طراحی آن را ضروری می دانند.
با این حال تعلل طولانی در تعیین تکلیف اراضی وسیع این پروژه که به نام پارک بزرگ به مرور توسط شهرداری کلان شهر تبریز خریداری شده است و بخش اعظم آن کماکان برای کشت سبزیجات در اختیار زارعان قرار دارد و باعث شده است ورودی شهر تبریز از ناحیه ی فرودگاهی به ویژه دید مسافران هوایی به غایت نابسامان و بد منظر جلوه کند، مسأله ی غیر قابل اغماض می باشد.
به نظر می آید با افزایش تعداد پارک های شهر در مناطق مختلف طی سال های اخیر و نیز اختصاص بخشی از اراضی ضلع شمالی بلوار خلبان به پارک و بوستان، ضرورت چندان زیادی به احداث پارکی به این وسعت وجود نداشته باشد و از این رو تعیین کاربری های مورد نیاز مختلف شهر از جمله فضاهای مسکونی ، ورزشی و مجموعه های فرهنگی ، خدماتی ، درمانی ، تفریحی و حتی حفظ مهندسی بخشی از مزارع کشت سبزیجات در در داخل محدوده آن، بتواند هم به رفع مناقشات مزبور بیانجامد و هم احداث پارک را بعد از این همه تاخیر طولانی عملیاتی سازد .
به هر حال صلاحیت مطالعه و اظهار نظر در مورد نحوه ی تعیین و یا بازنگری در کاربری های آن بر عهده ی کارشناسان و متخصصان شهر سازی است و آنچه از نظر مطالبات شهروندی مهم می باشد تحقق وعده ی عملیاتی کردن این پروژه می باشد که برگزاری همایش جذب سرمایه گذار شهری که قرار است از سوی شهرداری انجام بگیرد ، فرصت مغتنمی برای ارائه ی بسته های ی تشویقی جهت تحقق این مهم و البته اجرای سایر پروژه های فراموش شده ی عمرانی مانند طرح توسعه ی چهارراه شریعتی ، تفرجگاه خلعت پوشان و پروژه های بزرگ نیمه تمام دیگر است .
