اویاقلیق/پرستو سبحانی: غفلت رسانه ها از پرداختن به موضوع تبیین و ترویج فرهنگ جهاد، ایثار و شهادت در جامعه، رابطه ای مستقیم و دوسویه با احساس بی نیازی متولیان فرهنگی این حوزه به نقش مهم رسانه ها دارد؛ آنجا که رسانه ها و فعالان رسانه ای، به دلیل ایجاد و تشکیل واحدها و بخش های متعدد فرهنگی و تولیدات محتوایی در دل نهادهای متعدد و متکثر، راهی به عرصه تولید محتواهای مستند در حوزه دفاع مقدس نمی یابند.
به تعبیر دیگر، طی دهه های پس از پایان جنگ تحمیلی و اولویت بخشی فرهنگی، هنری به ثبت، ضبط و نشر آثار دفاع مقدس در همه بخش ها و نیز، شکل گیری و روی کار آمدن نهادها، موسسات و واحدهای متعدد فرهنگی، هنری با موضوع دفاع مقدس که عمدتا نیز وابسته به نهادهای حاکمیتی هستند، انحصار تحقیق، پژوهش و تولیدات متنوع فرهنگی، هنری در این حوزه، اغلب در دست همین نهادها بوده و در این میان، رسانه ها و اهالی صاحب قلم و صاحب فکر عرصه رسانه، صرفا نقش و وظیفه اطلاع رسانی و تولیدات خبری و رسانه ای یک سویه و نه تعاملی، حول محور تولیداتی را داشته اند که خود نقش و مشارکتی در جریان ساخت و تولید آثار مربوطه نداشته اند!
این ارتباط یک سویه درحالی همچنان تداوم داشته و دارد که باتوجه به حضور و فعالیت بسیاری از نویسندگان، پژوهشگران، خبرنگاران مولف و رسانه های جریان ساز و اثربخش در فضای رسانه ای کشور و استان، که فارغ از گرایش های معقول و پذیرفته شده سیاسی درون حاکمیت، ظرفیتی بالقوه برای تولیدات فرهنگی، رسانه ای و نیز مستندسازی های ماندگار در حوزه تاریخ شفاهی جنگ و دوران دفاع مقدس به شمار رفت و بی توجهی به این ظرفیت، چندان معقول به نظر نمی رسد.
این مطالبه، از آن روی دارای اهمیت است که در همان دوران ۸ ساله دفاع مقدس، بودند خبرنگاران و گزارشگران گمنام و جان بر کفی که با حضور در جبهه های جنگ، وظیفه و ماموریت ثبت و ضبط تصاویر، گزارش ها و اخبار تلخ و شیرین آن دوران و حماسه های ماندگار دفاع مقدس را برعهده داشتند و ماندگاری جلوه های مکرر و متعدد ایثار و شهادت و جهاد غرورآفرین رزمندگان سرافراز ایران اسلامی، مرهون حضور و تلاش های هنرمندانه آنان می باشد.
در مقابل اما، نمی توان از کم کاری و غفلت بخش قابل توجهی از رسانه های عمومی فراگیر به ویژه رسانه های مرجع و رسمی کشور و استان در بازخوانی روایت ها و تاریخ دفاع مقدس، ترویج و تبیین اهداف و آرمان های آن دوران و معرفی ارزش ها و شاخص های دینی، ملی و میهنی آن ایام نیز سخن نگفت، خاصه این که در عصر کنونی و باتوجه به اوج گیری جنگ نرم و جنگ شناختی دشمن که به دنبال تردیدافکنی و وارونه سازی حقایق و واقعیت های دوران دفاع مقدس و فلسفه ای به نام «دفاع مشروع» ایران اسلامی در برابر دشمنان متجاوز هستند، این جنگ نوظهور نیز با شدت، حدت و پیچیدگی ها بسیاری دنبال می شود.
در چنین شرایط و فضایی، نباید فراموش کرد که خبرنگاران، روزنامه نگاران، نویسندگان و درکل، اهالی رسانه، در نقش رزمندگان میدان و جبهه جنگ نرم و جنگ ترکیبی دشمن به شمار می روند و در صورت ایجاد و تقویت فضای تعاملی میان حاکمیت، نهادهای فرهنگی و متولیان امر با حوزه رسانه و فعالان رسانه ای، آرمان ترویج فرهنگ جهاد، ایثار و شهادت و نیز، آگاهی بخشی عمومی و نسل حاضر برای دفاع از ارزش ها و واقعیت های نظام و انقلاب، امری سهل الوصول خواهد بود.
سخن آخر این که، نگاه غیرخودی به رسانه ها و فعالان آن در حوزه ترویج و تبیین فرهنگ ایثار و شهادت و جهاد تبیین در حوزه دفاع مقدس، نگاهی محتوم به شکست بوده و تا زمانی که تعاملی دو سویه و فارغ از انحصارها و حصارهای موجود میان هر دو سوی این وظیفه ملی برقرار نشود، رسانه ها فرزند ناتنی این بخش از فرهنگ باقی خواهند ماند!
