اویاقلیق – احد نقش شور: اتوبان کسایی، بالاخره فاجعه آفرید، نه این که پیش از این بستر تصادفات خونین و زنجیزه ای نبوده باشد؛ اما این بار به دلیل اهمال و قصور دستگاه ها و سازمان های متولی، جان دو کودک معصوم و بی گناه را در میان شعله های آتش گرفت!
چه از منظر ترک فعل های ترافیکی و پلیسی، چه از منظر تاخیر در اتمام طرح تعریض این اتوبان و نیز چه از بعد مدیریتی و نظارتی، اتوبان کسایی تبریز، به مسیری رها شده و بی صاحبی تبدیل شده است که هیچ کس مسوولیت آن را به گردن نمی گیرد، نه پلیس راهنمایی و رانندگی، نه شهرداری و نه راهداری و راه و شهرسازی!
جولان و تردد انبوه تریلی ها، کامیون ها و ماشین های سنگین، با آن شکل رانندگی های خطرآفرین و قلدرمآبانه و عمدتا در خط سبقت، فقدان زیرساخت ها و الزامات ترافیکی لازم برای مدیریت و نظارت هوشمند ترافیکی، اختلاف و تقابل های مدیریتی میان شهرداری و راه و شهرسازی در مدیریت و تامین زیرساخت های توسعه ای و ایمنی، عدم اجرای رینگ ترافیکی جدید برای انتقال و تبادل تردد خوردوهای سنگین از مسیر کسایی و ده ها نقص و ضعف مدیریتی و نظارتی دیگر، تنها گوشه ای از مشکلات موجود در مسیر اتوبان کسایی و حتی اتوبان پاسدارن به شمار می روند که عملا این دو مسیر تبادلی غرب به شرق و شرق به غرب تبریز را به قتلگاه شهروندان و گره سرسام آور ترافیکی با تصادفات متعدد و روزانه زنجیره ای تبدیل کرده است.
عادت روزانه همه ما و البته مدیرانی که وظیفه حاکمیتی و دولتی در قبال تامین زیرساخت های رفاهی، خدماتی و ایمنی شهروندان دارند، دیدن و نظاره گری انواع و اقسام تصادفات و آسیب ها و خسارت های مادی و معنوی و جانی در اتوبان های کسایی و پاسداران است، عادتی که مرگ و مصدومیت انسان ها را به عادی ترین تصاویر هر روزه این شهر تبدیل کرده است، بی آن که “کک” کسی بگزد!
هرچند شاید آقایان مسوول، قصور انسانی و خطای راننده تانکر حمل سوخت و دیگر رانندگان را در تصادفات این مسیر و به ویژه حادثه تاسف بار مرگ دلخراش دو کودک در میان شعله های وحشی آتش را عامل اصلی حادثه بدانند؛ اما به راستی، اگر ورود و تردد حجم بالایی از خودروهای سنگین و تریلی های غول پیکر در این مسیر، به درستی مدیریت و کنترل می شد، اعمال قانون ها به درستی صورت می گرفت، نظارت های پلیسی افزایش می یافت، زیرساخت های ایمنی توسعه می یافت و پروژه فرسایشی تعریض اتوبان کسایی تسریع می شد، بازهم چنین فاجعه دلخراشی امکان رخ دادن داشت؟
اتوبان کسایی و حتی اتوبان پاسداران مدت هاست به قتلگاه مردم تبدیل شده اند، این دو مسیر، دیگر برای تردد امن نیستند و بی تردید، خون این دو کودک مظلوم و البته دیگر جان باختگان حوادث مشابه، به پای همه مدیرانی است که در انجام وظایف خود کوتاهی کرده اند!
