اویاقلیق – سیده زهرا طاهر موسوی: هنوز از پس ۳۵ سال، دفاع مقدس جوانان و فرزندان ایران زمین در حال زایش است، از دل این حماسه مانا، هر آنچه که با پیشوند و پسوند ایثار، دفاع، وحدت و اقتدار می توان گفت و نوشت، در حال تکامل و نو شدن مداوم است، توگویی، رنگ کهنگی، با دائره المعارف دفاع مقدس بیگانه است.
دوران ۸ ساله دفاع مقدس مردم ایران، تابلویی مملو از میهن پرستی، توام با دیانت بود، تابلویی که رنگ خون و شهادت، خمیرمایه غالب آن شد تا بنیان های انقلاب نوپای ایران اسلامی در اوایل دهه ۶۰، علی رغم اتحاد غرب و شرق و حتی جهان عرب در ثقل صدام بعثی برعلیه ایران، با همان خون های جاری شده پای درخت تناور انقلاب، ابدی شود و همین دفاع بی نظیر، جهان و جهانیان را به حیرت و تحسین وادارد.
جنگی که برای اولین بار در تاریخ جنگ های جهان و تاریخ ایران، نتوانست وجبی از خاک این مرز و بوم را نصیب دشمن بعثی کند؛ جوانان غیور ایران، با هر نژاد و قوم و زبان و اعتقاد دینی و مذهبی، برای استقلال و اقتدار میهن، پشت به پشت یکدیگر، پای آرمان های امام راحل و تمامیت ارضی ایران ایستادند تا ایران، ایران بماند و آرمان فتح چند روزه تهران، به حسرتی ابدی برای صدام، این بازیچه و عروسک خیمه شب بازی شرق و غرب و اعراب تبدیل شود.
عظمت و ماندگاری دفاع مقدس مردم ایران، البته نه در تاکیتیک ها و سیستم های نوین جنگی، نه در ادوات و تسلیحات مدرن و انبوه نظامی و نه در هم پیمانان نظامی ایران بود، عظمت دفاع مقدس را جوانان ۱۳ ساله، پدران ۷۰ ساله و مادران و همسرانی ترسیم کردند که با تکیه بر روح و نیروی ایمان و توکل به خدا و تاسی به فرهنگ عاشورا، با دست خالی به دل دشمن زدند و معادلات نظامی و تاکتیک های جنگی رژیم بعثی و هم پیمانان جهانی اش را برهم زدند.
این دفاع، البته که با هزینه های بسیاری همراه بود، ترورهای کور منافقین در خیابان ها به موازات جنگ، جنایات و فجایع انسانی عراق در مرزهای جنوبی، بمباران و موشک باران های وحشیانه شهری، حملات شیمیایی، خوشه ای و خردلی و ده ها مورد تجاوز و حمله ناجوانمردانه در دل شهرها، از جمله اقدامات مذبوحانه دشمن بعثی بود که همزمان با جنگ در میدان های نبرد، آتش انتقام و کینه عراق و صدام را به داخل شهرها کشاند؛ اما همان اراده ملی و تاسی به دین و فرهنگ عاشورایی، ایران اسلامی و ملت غیور آن را بیمه کرد تا همچون ابراهیم خلیل، از آتش افروخته جنگ، با عزت و اقتدار عبور کند.
تقدیم بیش از ۴۰۰ هزار شهید، صدها هزار جانباز و ایثارگر و ده ها هزار رزمنده جاوید الاثر، ثمره جنگ نابرابری بود که بی هیچ گناه و دلیلی بر ملت ایران تحمیل شد تا به زعم دشمنان، انقلاب نوظهور و جوان ملت ایران را به بن بست و شکست تحمیلی بکشاند؛ اما تاریخ و زمان، خیلی زود در مسند قضاوت و انتقام نشست و جنگ افروزان را به مسلخ مرگ کشاند، مسلخی که اتفاقا، همان اربابانشان تدارک دیدند.
امروز، پس از ۳۵ سال از خاتمه غرورآفرین و عزتمندانه دوران دفاع مقدس، نه از صدام اثری باقی است، نه از حامیان غربی و منطقه ای او، خیل دشمنان ایران اسلامی، دیگر نه سودای تجاوز و حمله به این آب و خاک را در سر می پرورانند و نه توان مقابله با فرزندان این مرز و بوم را دارند، توان و قدرت بازدارندگی و نظامی ایران اسلامی، دشمنان را به استیصال کشانده؛ چراکه ایران امروز، ایران سال ۵۹ از نظر نظامی و دفاعی نیست، ایران به قدرت غیرقابل انکار و بلامنازع منطقه تبدیل شده و تصور جهان و خاورمیانه بدون نقش آفرینی و حضور ایران، حتی برای دشمنان آن غیرممکن است.
آری، امروز، ایران اسلامی، بیمه خون شهداست، بیمه باورهای دینی و متوسل به فرهنگ عاشورا، چنین کشور و ملتی را نه می توان و نه می شود تسلیم کرد، دفاع برای ملت ایران، همچنان مقدس و پابرجاست، ایران به خون شهیدانش بیمه است …
