اویاقلیق: بررسی اجمالی مراسم و رویدادهای صورت گرفته به بهانه سالروز درگذشت استاد شهریار حاکی از آنست که قومگرایان ترک وجهه فارسی سرایی استاد را مورد سانسور قرار می دهند، افراط گرایان جبهه مقابل پانترک ها، وجهه ترکی سرایی و اهمیت دادن وی به زبان مادری اش را نادیده می گیرند و قشر مذهبی وی را صرفا از زاویه مذهب مورد توجه قرار می دهد؛ شاید اگر بخواهیم مرثیه‌ای برای استاد شهریار در ۳۵مین سالمرگش بیان کنیم این بیت از مولانا بلیغ ترین مرثیه باشد :
هرکسی از ظن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من
اما علیرغم نامگذاری ۲۷ شهریورماه، سالروز درگذشت استاد محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار بعنوان روز شعر و ادب فارسی، بزرگداشت این روز ظهور و بروز کشوری ندارد و حجت‌الاسلام والمسلمین آل هاشم، امام جمعه شهر تبریز در آیین گرامیداشت این روز که با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در تبریز برگزار شد از نحوه گرامیداشت روز شعر و ادب فارسی انتقاد کرد.
نماینده ولی فقیه در آذربایجان شرقی در بخش پایانی سخنان خود با ذکر خاطره ای از ملاقات خود با استاد شهریار گفت: استاد شهریار به گذاشتن دوباره عمامه سیادت تمایل داشته و از آیت الله ملکوتی امام جمعه فقید شهر تبریز درخواست عمامه گذاری داشته است؛ به گفته وی شهریار پس از ورود به دارالفنون و تحصیل پزشکی عمامه خود را کنار گذاشته بوده است.
اما زین العابدین رضوی خرم، استاندار آذربایجان شرقی نظر دیگری داشت؛ وی ضمن تشکر از توجه ویژه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به فرهنگ و هنر آذربایجان و تمجید از سفرهای استانی وی گفت: تکمیل پروژه فرهنگی مقبره الشعرا از خدمات مهم دولت سیزدهم در آذربایجان شرقی است. وی در بخشی از سخنرانی خود استاد شهریار را بعنوان شاعری اسلامگرا ستود.
سید هادی بهجت تبریزی که بعنوان تنها عضو خانواده استاد شهریار در آیین گرامیداشت پدر حضور داشت را می توان تنها حاضر غایب در این جلسه دانست که مورد اشاره و خطاب هیچ یک از سخنرانان مراسم قرار نگرفت و تنها بعنوان یکی از حاضرین مراسم تجلیل، مورد توجه قرار گرفت.
بر اساس گزارش اویاقلیق، سه نفر از شعرای میهمان برنامه بعنوان سخنران در پشت تریبون قرار گرفتند که بر وزن تخصصی آیین گرامیداشت افزوده بود اما نکته مهم این مجلس قسمت تجلیل آیین گرامیداشت روز شعر و ادب فارسی بود که متولیان برنامه اکثر تجلیل شدگان را از طیف موسوم به ایرانشهری انتخاب کرده بودند.
اما شهریار براستی که بود؟
شهریار را باید بدور از مصادره به مطلوب پانیسم های فارسی و ترکی مورد توجه قرار داد، شهریار را می توان عصاره هویت و فضیلت‌های مردم آذربایجان قلمداد کرد آنجا که شاهکار شعر فارسی خود «علی ای همای رحمت» را در مدح حضرت علی علیه السلام سرود و همواره اهل بیت عصمت و طهارت را در اشعار خود مورد توجه قرار داده است.
شهریار شعر ایران در مدت حیات خود چه در زمان پیروزی انقلاب اسلامی و چه در هشت سال دفاع مقدس، وطن و مردم کشورش ایران را با اشعار نغز و دلنشین مورد حمایت قرار داد.
شهریار با سرودن منظومه حیدر بابا و شعر معروف «سهندیه» شعر ترکی را تحت تاثیر قرار داد و که با بیتی علت سرودن منظومه حیدربابا را اینگونه بیان کرد:
حیدربابا ننه قیزین گوزلری
رخشنده نین شیرین شیرین سوزلری
ترکی دئدیم اوخوسونلار اوزلری
بیلسنلرکی آدام گئدر آد قالار
یاخشی پیسدن آغیزدا بیر داد قالار
شاید یکی از مصادیق تمثیل شناخت «فیل مثنوی معنوی مولانا»، شناخت یا به تعبیر بهتر شناساندن شخصیت سید محمد حسین بهجت تبریزی باشد اما با این تفاوت که علت شناساندان ناقص و جهت دار وی توسط برخی ها، سایه افکندن بر فضیلت های غیردلخواه توسط معاندان او و ایران است.
علی
تاریخ : ۸ - مهر - ۱۴۰۲سلام‌آذربایجان‌قرنهابرای‌اهل‌بیت.ع.
ابراز‌ارادت‌کردند‌آن‌بزرگواران‌هم‌از‌این
شجره‌طیبه‌یکی‌فرستادندکه‌زبان‌وهویت
فرهنگی‌آذربایجان‌راجانی‌تازه‌بخشید
وآن‌کسی‌نیست‌جزاستادسید‌محمدحسین
شهریار‌من‌علی‌اوغلویام‌آزاده‌‌لرین‌مردی‌مرادی
او‌قارانلیقلارا‌مشعل‌اوایشقلیقلارا‌هادی
حقه‌ایمانه‌منادی.باشدا‌سینماز‌سپریم
الده‌کوتلمز‌قلیجم‌وار…والبته‌درشعر
فارسی‌هم‌درچند‌قرن‌اخیر‌با‌اینکه‌دهها
برابر‌شهریار‌دیوان‌شعر‌دارند‌ولی‌هرگز
به‌پای‌او‌نرسیدند