اویاقلیق: «مدیران در برابر رسانه ها پاسخگو باشند»! … این جمله یا جملات و دیدگاه های شبیه به آن، مدتی است که از زبان برخی مدیران، به ویژه مدیران استانی شنیده می شود، جملاتی که البته بیشتر جنبه پوپولیستی و وجهه «گفتاردرمانی» دارند!
راوی و ناقل اصلی این جمله و تاکیدات مکرر آن، اتفاقا در بزنگاه پاسخگویی، «عالم بی عملی» بیش نیست و به هنگام لزوم پاسخگویی، خود را تافته جدابافته از افکار عمومی و رسانه ها دانسته و شفاف سازی و پاسخ به سوالات و ابهامات را کسر شأن مدیریتی خود قلمداد می کند!
این دسته از مدیران، حتی پا را فراتر می گذارند و در مقابل نقدها، سوال ها و مطالبه گری های رسانه ای، تاب نیاورده و زمین و زمان را به هم می دوزند و زیردستان ریز و درشتشان را برای سکوت، تهدید، تحدید و فشار آوردن بسیج می کنند، بی آن که کلمه ایاز منظر پاسخگویی به ذهن و زبانشان جاری شود!
«اولیگارشی» مدیریتی حاکم بر استان در سطح کلان آن، طوری بر منافذ اطلاع یابی، اطلاع رسانی و وظیفه پاسخگویی حداقلی در قبال رسانه ها، تابلو ورود ممنوع نصب کرده است که تو گویی، رسانه ها، معاندان دولت و نظام هستند و مدیریت ایشان، ساحتی «قدسی» و مصون از سوال و پرسش است!
رفتار این مدیران در قبال رسانه ها و البته توصیه های پوپولیستی شان به مدیران زیردست برای پاسخگویی به اصحاب رسانه مطالبه گر، مصداق همان «لالایی خوب» است که از بد حادثه، مدعیان و مبلغان چنین خوابی را خوش نمی آید …
بر مدیرانی که عمری دستور داده و تعظیم دیده اند، نمی توان از باب «عدم پاسخگویی» شان خرده گرفت، اصلا رسانه را چه به سوال پرسیدن از چنین مدیرانی … برای رسانه ها، این اولیگارشی بیگانه نیست …
