اویاقلیق– سعید طریقتی: با وجود هشدارها و تاکیدات لفظی و کلامی مقامات ارشد سیاسی، قضایی و نظارتی کشور در خصوص ضرورت و اهمیت مبارزه با رانت و مظاهر فسادزای اینچنینی، با این حال، اژدهای هفت سر فساد در شکل ها و مدل های مختلف و متنوع، همچنان درحال تکثیر خود در لایه های مختلف جامعه است!
موضوع فساد در کشور، اگر نگوئیم در شکل سازمان یافته در حال تکثیر است؛ دست کم، به مرحله ای از فراگیری در لایه های مختلف رسید است که هیچ عقل سلیمی، تکذیب چنین معضلی را برنمی تابد و باور نمی کند.
از داستان پرغصه و هزار توی ارز گرفته تا دلال بازی و سفته بازی های عادی شده در ارکان تجارت و اقتصاد و از تخصیص های آنی ولحظه ای دلار و تسهیلات بانکی برای خواص، تا بازار همیشه متلاطم خودرو، سکه، زمین، مسکن، صادرات، واردات و تولید، درگیر فکت ها و مصادیق متنوع و متعدد فساد و یا رانت است، رانت و فسادی که در یک سوی آن، خواص، صاحبان سرمایه، صاحبان و منتفعان امضاهای طلایی، بهره مندان و مطلعان از رانت های اطلاعاتی خیمه زده اند و در سوی دیگر آن، معیشت و وضعیت فلاکت بار شهروندانی که کمیت زندگی شان، لنگ و قربانی چنین فسادزایی های مداوم است!
سیاست ها و برنامه های اقتصادی کشور، در حالی در راستای احیای اقتصاد بیمار، رانتی و فسادزده ایران طراحی می شوند که گویی، تیمی دیگر، نشسته در سایه و همچون دولت و حاکمیتی پنهان، برای زمین گیر کردن تولید و ثروت زایی تلاش می کند، تلاش هایی که به هیچ روی نمی گذارد جریان تولید، کارآفرینی، توسعه و رفاه ملی و عمومی محقق گردد.
فساد و رانت موجود در لایه های مختلف اقتصاد، بازار، تولید و ثروت، طوری طراحی و برنامه ریزی شده است که نه تولید توان رشد جهشی پیدا می کند، نه سرمایه گذاری اصولی محقق می شود و نه مساله اشتغال و کاهش نرخ بیکاری برای همیشه مرتفع می گردد.
در چنین فضای غبارآلودی، سفته بازی و دلالی، بر تولید می چربد، سرمایه گذاری در میدان نقدینگی رنگ می بازد، هر کس به منابع و مصادر رانت و ویژه خواری متصل باشد، نانش در روغن است، شرکت های کاغذی با حداقل سرمایه، جواز ورود به بازار صادرات، واردات، بهره مندی از ارزهای ترجیحی می یابند، تا فساد و رانت، نهادینه تر و البته روز از روز بیشتر «تکثیر» شود …
