اویاقلیق: فارغ از بهره برداری ها و موج سواری های شخصی، باندی و طیفی روزهای اخیر برخی افراد، در ماجرای تخریب دیوار مدرسه “سمیه” یا ساختمان محل “کنسولگری سابق آلمان”، که البته رد پای “انتقام جویی” طرفدران شهردار سابق نیز در این بین دیده می شود، سوگیری و واکنش معاون میراث فرهنگی استان نیز در نوع خود جالب است!
جدای از آن که، حضور “وحید نواداد” در سمت معاونت میراث فرهنگی استان، از آن دست انتصابات سوال برانگیز، پس از عزل وی از معاونت حمل و نقل و ترافیک شهردار معزول سابق تبریز به شمار می رود، دقیقا، موضع گیری وی در ماجرای اجرای طرح مصوب مسیرگشایی خیابان فلسطین جنوبی را، باید از منظر انتقام جویی فرصت طلبانه وی از شهرداری و نیز، فرار به جلو برای انحراف افکار عمومی از قصور وظیفه سازمانی میراث فرهنگی در ایفای وظیفه صیانت و مرمت ساختمانی ارزیابی کرد که علی رغم ثبت ملی بودن، سال هاست که در معرض تخریب و نابودی قرار دارد!
این که چرا جناب نواداد و مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان، به جای توضیح در خصوص دلایل بی توجهی های صورت گرفته سال های اخیر به موضوع مرمت و نگهداری از این بنای تاریخی و ثبت ملی شده، نظاره گر تخریب و از بین رفتن کلیت بنا و عرصه ساختمان سابق کنسولگری آلمان بوده اند و امروز فریاد وااسفا در قبال جابجایی و نوسازی دیوار این بنا از سوی شهرداری سر می دهند، موضوعی است که باید از زاویه ای دیگر مورد بررسی قرار گیرد.
نباید فراموش کرد که طرح های توسعه شهری، به ویژه مسیرگشایی ها، از جمله طرح های مصوب ماده ۵ قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری به شمار می روند و شهرداری ها، تنها مجری این طرح ها هستند، از سوی دیگر، نباید از نظر دور داشت که شهرداری تبریز، طی سال های گذشته و به ویژه در یک سال گذشته، “جورکش” همین سازمان میراث فرهنگی در احیا، نوسازی، مرمت، بازسازی و نگهداری خانه های تاریخی و برخی موزه ها بوده و اگر مداخله شهرداری در این حوزه ها نبود، چه بسا بسیاری از آثار تاریخی تبریز، امروز همچون ساختمان کنسولگری سابق آلمان، در معرض تخریب قرار داشت!
ای کاش جناب نواداد و برخی همراهان و همفکران سیاسی، شورایی و رسانه ای ایشان، از دیوار کنسولگری پائین بیایند و به جای قلب واقعیت ها و انتقام کشی فرصت طلبانه، در راستای هم افزایی و مشارکت در توسعه شهر قدم بردارند تا واقعیت ها، وارونه نشوند …
