بیداری آذربایجان: روح الله رشیدی جامعه شناس و عضو شورای شهر تبریز در کانال تلگرامی خود به ریشه یابی واکنشها به مرگ مهسا امینی و اعتراضات خیابانی روزهای اخیر علیه حجاب اجباری پرداخته است. وی چنین نوشته است:
به یک مثال! توجه بفرمایید:
در فاصله‌ی یک دهه، از سال ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰، تعداد مدارس غیردولتی بیش از ۱۰۰ درصد رشد داشته است؛ بیش از ۱۶ درصد مجموع مدارس کشور و بیش از دو میلیون نفر دانش‌آموز!
معنای دقیق و ساده‌ی این حرف این است که دولت دارد با سرعت عجیب، فکر و فرهنگ و تعلیم و تربیت را به دست بازار می‌سپارد. آن‌هم آگاهانه و قاطعانه!
از آن‌سو، مدارس دولتی هم در بی‌پناهی مطلق، به رقابت با بازار می‌پردازند و گارد بازار می‌گیرند.
از روند سیاستگذاری هم چنین برمی‌آید که نه تنها قرار نیست این حرکت تخریبی متوقف شود، که بر تداوم آن اصرار می‌شود. فرقی هم بین چپ و راست در این اصرار تخریبی وجود نداشته تا امروز.
جالب اینکه دولت، آثار و پیامدهای این بازاری‌سازی را در کوتاه‌مدت می‌بیند و بر وضعیتی که خود، عالمانه و عامدانه ساخته، مرثیه می‌سراید. گروهی از محافظه‌کاران نیز با او همنوا می‌شوند و مردم و فرزندانشان را به باد ملامت می‌گیرند که «چرا شماها این‌جوری هستید پس! حجابتان کو؟»
ملامت می‌کند مردم را، اما خودش هم خوب می‌داند که در بازار، هرچیزی هم بفروشند، حجاب نمی‌فروشند!
با هر معیار و مبنایی (شرع، عقل، عرف و…) اگر از مشاهده‌ی آشفتگی‌های فرهنگی و اخلاقی دردمان می‌گیرد اما وضعیت نهاد (بازار) تعلیم و تربیت کشور، هیچ اعتراض و غصه‌ای در ما برنمی‌‌انگیزد، در دستگاه محاسباتی‌مان شک کنیم.
این تناقضی که در آن دست‌وپا می‌زنیم، ظرفیت‌های بسیار بیشتر از اینی که می‌بینیم برای ایجاد آشفتگی و بحران در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی، اخلاقی و اعتقادی دارد.
جریان زبان‌دارِ سیاسی، با تمرکز تعمدی بر پاره‌ای موضوعات و برجسته‌سازی هیجانی آنها، مسائل اصلی را از اعتبار ساقط می‌کند و انرژی‌ها را در مسیری غیرضروری هرز می‌برد.
آیا فقط، مدرسه را بازار کرده‌ایم؟ نه. این فقط یکی از بازارهایی‌ست که ساخته‌ایم. همه‌جا بازار است.
