بیداری آذربایجان: موزائیک فرش میدان شهید بهشتی تبریز، پیوست فرهنگی برج ابریشم است و در مسیر جاده ی ابریشم واقع شده است. این
اثر هنری مبتکرانه و نوین، در زمان افتتاح قرار بود به یکی از جاذبه های گردشگری و یکی از نمادهای اجتماعی و فرهنگی تبریز تبدیل شود اما اکنون مشکلات زیرساختی فراوانی دارد و به واسطه کم لطفی مسئولان و شهرداری منطقه ۸ روز به روز اوضاع بدتری به خود می بیند.
اولین، مهم ترین و به مراتب آزاردهنده ترین معضلی که در این سنگفرش غریب، روح شهروندان را می آزارد، خاموش بودن آبنماهایی است که علی رغم هزینه های صورت گرفته، تنها چند روز پس از افتتاح از کار افتادند و به سبب این اتفاق، مجموعه ی فرش موزائیکی میدان شهید بهشتی به پیست دوچرخه و اسکیت و زمین فوتبال و والیبال مبدل شده است و با اصطکاک صورت گرفته روز به روز مستهلک تر می شود و حتی شاهد شکستگی کاشی های گران قیمت آن که در زمان خود سروصدا کرد، هستیم.
همچنین امروزه همه ی چراغ ها و نورپردازی های مدرنی که در سنگفرش و پله های آن با هزینه هایی از خزانه های بیت المال طراحی شده بود، تخریب شده و خاموش مانده است. از سوی دیگر مشکلات فرهنگی در این مجموعه جولان می دهد. مغازه هایی که قفل و شیشه ی آن شکسته و محل تجمع معتادان و برخی جوانان شده است که باعث ایجاد معضل فرهنگی اجتماعی شده و این مکان را برای حضور و بازدید خانواده ها نامناسب کرده است.
اعتیاد و نزاع میان جوانان و مشکلات اخلاقی در این مجموعه سایه افکنده و جو بسیار مخرب و دون از فرهنگ فاخر مردم تبریز پدید آورده که بسیاری از افراد مشتاق به گشت و گذار در این شهر و حتی مردم بومی تبریز را گریزان از این محدوده کرده است.
جولان فساد در موزاییک فرش شهید بهشتی فراتر از چیزی است که به قلم بیاید بطوریکه بسیاری از جوانان برای تهیه و مصرف هر گونه مواد مخدر به زیر پل ها و مغازه های تخریب شده مراجعه می کنند و به راحتی به انواع این مواد دسترسی پیدا می کنند و آثار آن به وضوح در کنار دیوارها و مغازه ها وجود دارد.
روابط غیر اخلاقی میان دختران و پسران کم سن و سال به وفور در هر گوشه ی این مکان به ظاهر گردشگری به چشم می خورد و هیچ نظارتی از سوی هیچ نهادی بر این رفتار ها صورت نمی گیرد.
دیوار نویسی ها و آسیب های فیزیکی در دیوار های اطراف سنگفرش بیش از هر نکته توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب می کند و بر خلاف تمامی هزینه هایی که در زمان احداث مجموعه صورت گرفته، امروز بجای کسب عنوان بزرگترین موزاییک فرش جهان، بزرگترین مرکز پخش فساد شده و ویرانه ای شده که در زمان خود هنرها و هزینه های زیادی برایش صرف شده است.
علی رغم پیگیری های متعدد، تاکنون اقدامی برای بهسازی بزرگترین سنگفرش جهان صورت نگرفته است و دلیل این بی توجهی و سکوت و خواب مسئولان ذی ربط هنوز معلوم نیست. از سوی دیگر، با افتتاح ایستگاه مترو شهید بهشتی، رفت و آمد از این مجموعه بیش از پیش قوت خواهد گرفت و نکته ی قابل تامل این است که آیا زیرساخت های رفاهی و گردشگری لازم در عین حفاظت از مجموعه از تخریب های وارده و آسیب ها که قلب هر نظاره گر را به درد می آورد، در نظر گرفته شده است و آیا این مکان برای حضور خانواده ها مناسب سازی شده است؟
