گردشگری شهری، ماموریت رها شده در تبریز!
گردشگری شهری، ماموریت رها شده در تبریز!
شهر اولین ها با کمبود پارک و تفرجگاه های عمومی مواجه است و همین پارک های احداث شده نیز برای ورود مسافران آماده سازی نشده اند و این نقص و کم کاری از سوی مسئولان ذی ربط در شان شهر تبریز نیست.

بیداری آذربایجان: با آغاز تعطیلات تابستانی و بعد از دو سال خانه نشینی مردم به خاطر شیوع کرونا، سیل سفرها برای بازدید از جاذبه های تاریخی، فرهنگی و گردشگری شهرهای مختلف ایران آغاز شده است. در این میان شهر تبریز، با وجود برخورداری از آثار متعدد فرهنگی، تاریخی و گردشگری و قابلیت و طرفیت تبدیل شدن به یکی از مهم ترین مقاصد هدف گردشگری، متاسفانه با مدیریت ضعیف خود، آنچنان که انتظار می رفت به استقبال فصل گردشگرپذیری امسال نرفته است.

اگرچه چندی پیش رئیس کمیسیون تحقیق و نظارت شورای شهر تبریز با اعلام رضایت از عملکرد شهرداری در بازسازی و نوسازی پارک ها، این حرکت را یک اقدام عمل‌گرایانه‌ دانست و آن را قابل تقدیر تلقی کرد، با این وجود هنوز که هنوز است، وضعیت برخی پارک ها و مجموعه های رفاهی تفریحی تبریز، تناسب چندانی با استانداردهای میزبانی از گردشگران ندارد.

بازسازی و راه اندازی آب نماها، گوشه ای از فعالیت شهرداری در هفته های گذشته بود که تنها می توان آن را به پارک ولیعصر تعمیم داد؛ زیرا در عمل شاهد آبنماهای خاموش در دیگر پارک ها علی الخصوص، پارک بزرگ ائل گلی هستیم.

متاسفانه شهر اولین ها با کمبود پارک و تفرجگاه های عمومی مواجه است و همین پارک های احداث شده نیز برای ورود مسافران آماده سازی نشده اند و این نقص و کم کاری از سوی مسئولان ذی ربط در شان شهر تبریز نیست.

به عنوام نمونه، مجموعه های تفریحی بسیاری مانند مجموعه سورتمه سواری تبریز که با بلندپروازی خاصی افتتاح شد؛ امروز عملا تعطیل است و هیچ فعالیتی در حوزه رفاه و گردشگری شهری، حتی برای شهروندان تبریزی نیز ندارد، اتفاقی که در کنار دیگر محدودیت ها و کمبودها، شهروندان تبریزی را به سمت رستوران گروی، کافه گردی و پاساژ گردی سوق داده است.

علاوه بر این مسایل، کمبود پارک، شهربازی های استاندارد، باغ وحش و مجموعه های تفریحی و در کنار این ها، محدود بودن ساعات بازدید از موزه ها، منجر به استقبال کم مسافران از این شهر شده، این در حالی است که به سبب آب و هوای خنک تبریز در فصل گرما، این شهر می تواند پذیرای بسیاری از مسافران شود و پایه های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی خود را تقویت کند.

نکته قابل تامل این است که تجهیز و بازسازی زیرساخت های گردشگری و پارک ها باید پیش از آغاز این فصل صورت می گرفت و این شهر با برنامه های ویژه و با آمادگی کامل پذیرای مسافران می شد و این بازسازی ها نباید در اوج فصل گردشگری صورت می گرفت. این اقدامات زمانی رضایت بخش بود که با برنامه های از پیش تعیین شده در زمان مناسب صورت می گرفت.

امید است این بی برنامگی ها و اقدامات دیرهنگام مدیریت شوند و شهر با زیرساخت های مناسب هر چه سریع تر آماده حضور گردشگران شود.