آغاز فصل گردشگرپذیری تبریز و مهجوریت زیرساخت های گردشگری!
آغاز فصل گردشگرپذیری تبریز و مهجوریت زیرساخت های گردشگری!
"تبریز" به عنوان سومین شهر بزرگ ایران، دارای تاریخچه ی طولانی و پر فراز و نشیب است که حوادث و اتفاقات زیادی را به خود دیده است.

اویاقلیق – پرستو سبحانی: این شهر به پشتوانه تاریخ غنی خود، آثار و جاذبه های متعدد، با تاریخچه ی پربار برای بازدید داشته و ظرفیت های بسیار بالایی در جذب توریست دارد.

با قرارگیری در آستانه ی تعطیلات تابستانی و آغاز فصل گردشگرپذیری بعد از ۲ سال وقف، به دلیل شیوع ویروس کرونا، تبریز به عنوان یکی از مهم ترین مقاصد گردشگری تابستانی کشور، همچنان با بی توجهی ها و دغدغه ای به نام “مهجور ماندن” جاذبه های گردشگری خویش است و متاسفانه نهادهای ذی ربط شهری و استانی، با بی برنامگی و عملکرد ضعیف خود، بر این مهجوریت دامن می زنند.

در روزهای گرم تابستان و با توجه به طولانی بودن روز، که حتی شهروندان بومی کارهای خود را به بعدازظهر و ساعات خنک روز موکول می کنند؛ بسترها و زیرساخت های رفاهی و گردشگری شهری برای شهروندان تبریزی نیز فراهم نیست.

براساس برنامه ی اعلامی اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی استان، ساعات بازدید موزه های تبریز، تا ساعت ۱۸:۰۰ عصر اعلام و تعیین شده و این، یعنی یک گردشگر غیربومی برای مثلا، بازدید از حداقل ۴ موزه و اثر تاریخی تبریز، می بایست از اواسط ظهر که اوج گرمای روز است، محل اقامت خود را ترک نماید و این ضعف می تواند نارضایتی های متعددی را در پی داشته باشد.

بازدیدها و بررسی های میدانی جمعه گذشته خبرنگار “بیداری آذربایجان” از وضعیت و ساعات کاری و بازدید موزه های تبریز، برای ارزیابی فعالیت این اماکن، متاسفانه با درهای بسته ی این اماکن مواجه شد.

“ارگ علیشاه” که در طول تاریخ حوادث بسیاری به خود دیده است، “مسجد کبود” که نماد تاریخی شهر تبریز و فیروزه جهان اسلام است، “عمارت شهرداری” که سمبل نخستین بلدیه تاریخ ایران به شمار می رود و بسیاری دیگر از آثاری که دیدن آنها حتی برای شهروندان تبریزی خالی از لطف نیست، در پایان هفته، عمدتا تعطیل هستند و بازدیدکنندگان، معمولا دست خالی و با خاطره ی نه چندان خوش به خانه هایشان باز می گردند.

از سویی، بسیاری از جاذبه های دیگر تاریخی تبریز، از جمله “مقبره الشعرا” به عنوان یکی از آثار فوق العاده باارزش، با قدمت بالا، که محل دفن بیش از ۴۰۰ شاعر و عارف بزرگ و نامی است، حال خوشی ندارد و همچنان در سایه برخی بی تدبیری ها و بی مهری ها، به حال خود رها شده است.

اگرچه در سال های گذشته شاهد برخی اقدامات مثبت از سوی شهرداری در راستای جذب گردشگر بودیم که بازخورد مثبتی را به دنبال داشت.

تهیه و پخش بروشورها معرفی اماکن و جاذبه های تاریخی، طراحی و راه اندازی اتوبوس های تبریزگردی برلی مسافران و گردشگران غیربومی، استقرار اکیپ ها و گروه های زبده راهنمای گردشگران برای راهنمایی صحیح مسافران، راه اندازی تورهایی تبریز گردی یک روزه برای عموم شهروندان، تولید فیلم و مستندهای جذاب در راستای معرفی تبریز، از جمله اقدامات و برنامه های اثربخش شهرداری در حوزه گردشگری شهری به شمار می رفت که البته با استقبال خوبی هم مواجه شد.

این اقدامات نه تنها به جنبه های فرهنگی و گردشگری کمک می کرد؛ بلکه پایه های اقتصادی استان را نیز تقویت می نمود و جلوه های بسیار زیبایی از شهر تبریز در اذهان تداعی می کرد.

اما متاسفانه، امروز نه تنها اقدامی از سوی شهرداری و دیگر سازمان های مسوول برای تقویت و توسعه زیرساخت های گردشگری تبریز و جذب توریست صورت نمی گیرد، بلکه شاهد کم رنگ شدن و کاهش آمار بازدیدکنندگان تبریزب از آثار تبریز و استان هستیم.

این درحالی است که در برخی موزه ها، اتاق ها و بخش هایی با معماری قدیمی و ارزش فوق العاده بالا که دیدن هر بخش آن، ساعت ها وقت و تفکر عمیق می طلبد، به بخش های اداری تبدیل شده و بازدید از آن ممنوع است.

طبیعتا برای یک گردشگر، علاوه بر نمای بیرونی و خارجی یک اثر و مکان تاریخی، فرهنگی، بافت و معماری درون آن نیز حائز اهمیت است، اما با تبدیل شدن تعدادی از این آثار به دفتر و بخش های اداری، گردشگران تنها باید به نظاره و تماشای نمای بیرونی این آثار بسنده کنند.

با توجه به تمامی موارد مذکور و محدودیت های ایجاد شده، قطع به یقین، اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان موظف است با ایجاد زیرساخت ها و تمهیداتی ویژه، از گردشگران استقبال به عمل آورد. یکی از اقدامات اولیه که انتظار می رود در راس فعالیت نهادهای مربوطه قرار گیرد؛ تجدیدنظر در ساعات فعالیت موزه ها و اماکن گردشگری است.

اطلاع رسانی بسیار ضعیف درمورد آثار باستانی و موزه ها، تاریخچه ی آنها، مکان قرارگیری، ساعات بازدید و … باعث شده حتی شهروندان تبریزی نیز از وجود این آثار و جاذبه ها بی اطلاع بوده یا تنها به شنیدن نام آن بسنده کنند و انگیزه ای برای کسب اطلاعات بیشتر و بازدید از این مراکز نداشته باشند.

همچنین بهتر است تولید محصولات فرهنگی از جمله بروشورها و برگه های راهنما در راستای ظرفیت های گردشگری و معرفی آنها در دستور کار شهرداری و اداره میراث فرهنگی قرار گیرد.

برگزاری جشنواره ها، جنگ ها، آئین های بومی، محلی، جشن های خیابانی و رویدادهای فرهنگی، هنری در راستای ترغیب و تشویق مردم و گردشگران برای حضور در این برنامه ها و معرفی جاذبه های شهر در این محافل و رویدادها یکی از گام های مثبتی است که می تواند مورد توجه قرار گیرد.

همچنین تبلیغات و معرفی شهر تبریز در رسانه ها، از دیگر گام های مثبت برای تشویق حضور افراد می باشد.

نبود راهنما و تاریخچه ی دقیق در محل نیز باعث ابهامات و عدم درک درست از ارزش اثر قدیمی می شود که می بایست نظارت بر آن صورت گیرد.

امید است با اقدام هرچه سریع تر نهادهای مربوطه، دیار اولین ها رنگ و بوی حضور گردشگران را به خود ببیند.