بیداری آذربایجان: اوضاع اسف بار و بغرنج راه های دسترسی و محورهای مواصلاتی میان این شهر و روستاهای تابعه، از جمله شاخص ترین مشکلات و نابسامانی های شهری و روستایی ورزقان به شمار می رود که متاسفانه در سایه بی مسوولیتی و بی تدبیری مدیران ارشد این شهرستان، همچنان لاینحل باقی مانده و تاسف بارتر این که، فرماندار شهرستان و مقام ارشد دولتی در منطقه، حتی چاره ای برای راهدارخانه تحت تملک فرمانداری این شهرستان نیز نکرده است.
این شرایط درحالی در حوزه راههای مواصلاتی ورزقان حاکم است که از فرماندار ورزقان، به دلیل عدم پیگیری مشکلات شهری و نیز تلاش های موثر در حل و رفع چالش های پیش روی شهروندان و در مقابل، حضور مداوم و دائمی در فضای مجازی، تحت عنوان “فرماندار مجازی” یاد می شود!
انفعال فرماندار ورزقان در قبال مشکلات منطقه در حالی است که این منطقه به دلیل دارا بودن معدن غنی مس سونگون به عنوان ثروت تمام ناشدنی استان، می بایست بسیار زودتر از این ها از منابع قانونی ناشی از مسوولیت اجتماعی شرکت ملی صنایع مس ایران بهره مند می شد و بدون تردید، مسوول مستقیم پیگیری و تحقق این حقوق قانونی نیز، شخص فرماندار است.
این که آقای فرماندار، این روزها مدیریت مجازی را به مدیریت میدانی و عملگرا ترجیح داده و در راستای حل مشکلات شهری و روستایی ورزقان، تکانی به خود نمی دهد، از آن دست روش هایی است که چه بسا در صورت تداوم، به طرفه العینی و در کسری از ثانیه، با تکانی جدی تر، خواب های بهاری این مدیر بی خیال را، به کابوس بدل کند، درست زمانی که بسیار دیر خواهد بود.
