بیداری آذربایجان: شریف زاده که گزینه ای برآمده از “تلواسه و عجله” دلواپسانه طیف اقلیت برای استمرار بخشیدن به هژمونی قدرت در راس مدیریت شهری تبریز به شمار می رود، در حالی امروز با تکیه بر کلید واژه های کلی و تکراری، نظیر “تعامل”، “تبریزی بودن” و البته مقایسه نامربوط تبریز با شهرهایی همچون “یزد و کرمانشاه”، سعی در دلبری از پارلمان محلی داشت، که عملا، برنامه ای راهبردی و عملی برای خارج کردن تبریز بزرگ از بحران و قفل مدیریتی ۵ ساله ارائه نکرد و نشان داد که احتمالا، کاغذ پاره های پیش رویش که به عنوان برنامه در حال قرائت آن ها بود، نویسندگانی غیر از خود او دارد و شاید هم، کپی تلفیقی از برنامه دیگران است.
به قول قدیمی ها و به مصداق ضرب المثل معروف “تا مرد سخن نگفته باشد/عیب و هنرش نهفته باشد”، شریف زاده ثابت کرد که گزینه مناسبی برای شهرداری تبریز نیست، او ثابت کرد که به دلیل دهه ها مرکزنشینی، نه تبریز را می شناسد، نه از مشکلات و چالش های آن آگاه است، نه با ساز و کارهای مدیریتی شهرداری آشناست و نه برآوردی از مطالبات و خواسته های متعدد و متنوع شهروندان در حوزه های مختلف دارد.
سخن آخر این که، بی تردید، فرمانده “عملیات پلاسکو”، با این سخنان کلی، نمی تواند فرمانده خوبی برای پروژه “نجات تبریز” باشد و صد البته، تبریز و پست شهرداری نیز، کرسی مناسبی برای آزمون و خطاهای وی و حامیانش نخواهد بود!
