بیداری آذربایجان: تبریز این کهن شهر هفت هزار ساله مظلوم دیگر آنقدر فضایش مه آلود است که هر تازه به دوران رسیده ای جرات پیدا میکند با پندار خویش در آن جولان دهد.تبریزی که در قرون وسطی اروپا با مدال دانش مجموعه ربع رشیدی بر تارک دنیا میدرخشید و جزو پنج شهر بزرگ و مطرح دنیا در علم و تجارت و جمعیت و آبادی و بزرگی بود و در دوران قاجار بزرگترین شهر بی رقیب ایران بشمار می آمد و خاندان پادشاهان برای زندگی در محیط مدنی و یادگیری مدیریت کشور به تبریز ولیعهد نشین فرستاده میشدند تا زمان کودتای انگلیسی پهلوی بعنوان سرچشمه تجدد و تمدن کشور و منطقه در این یکصد سال بود به جائی رسیده است که برای بقاء روزمره گی دست و پا میزند. انصاف یاهو
از کجا به کجا و از چه شخصیتهائی به چه کسانی رسیده ایم تبریز بعنوان اولین شهر صاحب شهرداری در سال ۱۲۸۶ با قاسم خان والی و علی مسیو شروع، با ارفع الملک، شرف الدوله، مستشارالسلطنه، ابولحسن خان اقبال آذر، دکتر وارسته به مهندس پشمینه آذر، مهندس درویش زاده بعد انقلاب اینک به انتخاب ۷۴ شهردار رسیده است لیکن تنها معیاری که در اذهان شورا نشینان گذر نمیکند ویژگیهای شهردار متناسب با خود تبریز و نیازهای آن است فلانی پاکدست است ، باج نمیدهد ، هم محفل ماست، پسر فلانی است ، سابقه فلان دارد، یکی نیست بگوید و گوشهائی نیست بشنود که این معیارهائی است که طرف را با آن به بهشت میفرستند نه عمارت شهرداری. این معیارها برای هر مسئولی، حتی هر شهروندی لازم است اما برای پست شهردار نه تنها معیار اختصاصی بلکه مرتبط و کافی نیست. جدای از اهمیت تبریز، شورا نشینان بهتر است بدانند آنها انکرمنکر زمان حیات نیستند آنها نمایندگی مردم جهت اداره شهر، برای رفاه و آبادنی شهروندان را نه از بیت المال که مستقیم از جیب مردم بعهده دارند.
الان که با کمال تاسف خسارت جبران ناپذیری از دل انتخاب و استیضاح آقای رنجبر بر تبریز تحمیل شد با عجله و بدون مطالعه تبریز را دوباره متحمل خسارت نکنید سرپرستی گذاشتید که کاملا فارغ از تجربه نیست قدری با تامل و تانی عمل کنید کار شهردار تنها اداری مجموعه شهرداری و یا کارهای عمرانی نیست کار شهردار، اداره شهر با تمام ویژگیهای عمرانی و آبادانی، فرهنگی ، سیاسی و اجتماعی اش و آنهم در شهری در قامت تبریز به بلندای تاریخ میباشد.
چنین شهرداری باید :
۱- بینش اش خیلی وسیع باشد در هر موضوع و هر تصمیم و هر کاری اثرات و آمیختگی اقتصادی و عمرانی ، فرهنگی و تاریخی ، سیاسی و اجتماعی آن را درک نماید
۲- دوراندیش باشد اثرات آتی هر تصمیم و افدام را در سرنوشت آتی شهر از هر حیث بتواند تجسم کند
۳- در جهت پیشبرد و آبادانی شهر به جای تعامل در منافع شخصی، تعامل شخصی و گروهی و با ارگانها و نهادها و دستگاههای استانی و کشوری را بلد باشد.
۴- از آخرین پیشرفت های مدیریت شهری دنیا مطلع باشد شهر را نه با تجربه اندوزی بلکه با استفاده از تجربه دیگران اداره کند
۵- کاریزمای لازم جهت اداره بدنه و مجموعه شهرداری را داشته باشد
۶- محبوبیت و ایمان مردم نسبت به توانائی انجام امور و اخذ تصمیمات بنفع شهر و مردم را به همراه خویش داشته باشد
۷- جاه طلبی لازم برای آینده تبریز در قیاس با کلانشهرهای کشور را داشته باشد
۸- دلایل و معیارهای اعلامی اعضاء شورا از جمله پاکدستی و … را بعنوان حداقل های ملاک شهروند مسئولیت پذیر دارا باشد .
دوستدار و فعال توسعه تبریز – آذربایجان – جواد نیکبخت
