پشت آقای پیمانکار به چه کسی گرم است؟
پشت آقای پیمانکار به چه کسی گرم است؟
در شرایطی که اعتراضات و انتقادات گسترده مردمی و جمعی از مسوولان محلی به افتتاح و بهره برداری ناقص اتوبان تبریز، سهند طی یک سال کذشته بدون پاسخگویی از سوی پیمانکار پروژه رها شده و این اعتراضات با ایجاد و راه اندازی گیت های اخذ عوارض عبور در این مسیر به اوج رسیده است، "اسماعیل برزگر"، پیمانکار این اتوبان در مصاحبه ای گزینشی با برخی رسانه ها، از در مظلوم نمایی و تطهیر خود برآمده و از فروش تمام دارایی های خود برای اجرای این طرح خبر داده است!

بیداری آذربایجان: در شرایطی که اعتراضات و انتقادات گسترده مردمی و جمعی از مسوولان محلی به افتتاح و بهره برداری ناقص اتوبان تبریز، سهند طی یک سال کذشته بدون پاسخگویی از سوی پیمانکار پروژه رها شده و این اعتراضات با ایجاد و راه اندازی گیت های اخذ عوارض عبور در این مسیر به اوج رسیده است، “اسماعیل برزگر”، پیمانکار این اتوبان در مصاحبه ای گزینشی با برخی رسانه ها، از در مظلوم نمایی و تطهیر خود برآمده و از فروش تمام دارایی های خود برای اجرای این طرح خبر داده است!

فارغ از فرمایشی بودن این نشست و مصاحبه خبری آقای پیمانکار، آنچه بیش از هر چیز به محل سوال و تردید افکار عمومی و رسانه های منتقد تبدیل گردیده، تداوم دهن کجی ها و عدم پاسخگویی این پیمانکار پرحاشیه به سوالات انباشته شده شهروندان و مطالبات بحق آنان است.

اسناعیل برزگر که به نظر می رسد همچنان پشتش به یکی از نمایندگان قدیمی تبریز گرم است، درحالی با مظلوم نمایی و طرح مباحث انحرافی نظیر فروش دارایی های شخصی برای اتمام پروژه تبریز – سهند سخن گفته است که می بایست ابتدا به این سوال اساسی پاسخ می داد که وی، چگونه و بر اساس کدام روابط و زد و بندهای سیاسی و اقتصادی احتمالی، از یک “پیمانکار بدهکار بانکی” که حتی حکم ممنوع الخروجی وی نیز از سوی نهادهای نظارتی صادر شده بود، به یک باره به تنها “سرمایه گذار” این پروژه تبدیل شد و از کدام رانت های سیاسی و اقتصادی در دوره گذار و تغییر و تحولات بین دولت احمدی نژاد و اول روحانی، برای رسیدن به این جایگاه استفاده کرد؟!

برزگر، به عنوان پیمانکار بدهکار در دولت احمدی نژاد، چگونه توانست با دریافت وام های کلان، خود را احیا کرده و در جایگاه سرمایه گذار پروژه تبریز، سهند، یکه تازی کند و در نهایت، اتوبانی را تحویل شهروندان دهد که نه زیرساخت های لازم فنی و ایمنی آن تامین شده است، نه خروجی ها و دسترسی های این اتوبان تعیین تکلیف شده، نه زیرساخت های لازم برای تلفن همراه در آن وجود دارد و نه مسیر ۲۰ کیلومتری احداث شده، دارای روشنایی لازم در شب می باشد؟

علاوه بر این ها، جناب برزگر باید مشخص کند که با وجود اعتراض ها و انتقادهای گسترده شهروندان، مسوولان محلی و کارشناسان ذی صلاح، با استفاده از کدام پشتوانه و لابی های سیاسی و اقتصادی، مبادرت به ایجاد و راه اندازی گیت های عوارضی، در مسیر ناقص و پرچالش اتوبان تبریز – سهند کرده و تنها برای کسب درآمد و جبران هزینه های مبهم عمرانی و اجرایی خود در این مسیر، اقدام به وارد آوردن فشار مالی به طیف گسترده ای از شهروندانی می کند که روزانه برای کار و فعالیت های اقتصادی و صنفی خود، ناگزیر از تردد بین شهرهای سهند و تبریز هستند؟

سخن آخر ان که، تلاش برای سوء استفاده از رسانه ها با هر بهانه و اهرمی در نشست خبری اخیر، از سوی جناب برزگر، به همان اندازه زننده و گمراه کننده به نظر می رسد که مسیر رشد و برجسته شدن غیرواقعی و رانتی وی، مشکوک و غیرقابل باور است.

گفتنی است بیداری آذربایجان در روزهای آینده و طی گزارش های تکمیلی، ابعاد و جزئیات بیشتری در خصوص این پیمانکار پرحاشیه و حواشی پروژه جنجالی تبریز، سهند را مورد بررسی و تحلیل قرار خواهد داد.