بیداری آذربایجان – ابوالفضل وصالی: سال ۱۴۰۰در حالی برای کلان شهر تبریز آخرین ماه های خود را سپری می کند که تغییر شورا و به تبع آن انتخاب شهردار جدید فعالیت های اجرایی و عمرانی شهر را تحت الشعاع خود قرار داد و عملاً کار قابل توجهی در این جهت انجام نگرفت و بطور یقین […]
بیداری آذربایجان – ابوالفضل وصالی: سال ۱۴۰۰در حالی برای کلان شهر تبریز آخرین ماه های خود را سپری می کند که تغییر شورا و به تبع آن انتخاب شهردار جدید فعالیت های اجرایی و عمرانی شهر را تحت الشعاع خود قرار داد و عملاً کار قابل توجهی در این جهت انجام نگرفت و بطور یقین پروژه های نیمه تمامی هم که از دوره ی قبلی به جا مانده اند با حرکت لاک پشتی فعلی و شروع فصل سرما امکان تکمیل و بهربرداری در سالجاری نخواهند داشت!
این در حالی است که بروز اختلافات زود هنگام بین برخی اعضاء شورای یکدست اصولگرا و شهردار هم کیش منتخب خصوصاً ناشی از روند انتصابات که حتی به مطرح شدن بحث استیضاح هم منجر شد ، این نگرانی را ایجاد کرده است که دود این اختلافات و ناهماهنگی ها در نهایت به چشم شهروندان و شهر برود و بعد از یک دوره ی رکود باز هم فرصت سوزی در پایان کار دوره ی ششم شورا نصیب شهر اولین هایی گردد که احساس می شود کم کم قصد ربودن گوی سبقت در مسیر ثبت شاخص های منفی در بخش های مختلف در سر دارد!
به هر طریق اگر فترت کاری سا ل جاری را برای مدیریت شهری بتوان تحت توجیهاتی مانند باز سازی مدیریت های سازمانی و عدم دخالت در تعریف پروژه ها و تنظیم بودجه و قس علی هذا مورد اغماض قرار داد و ایضاً از کنار رویکرد کم و بیش محسوس نه چندان تعاملی شهردار با بخشی از شورا خوش بینانه عبور کرد ، قطعاً برای سال آتی باید اولویت های اجرایی مهم عمرانی و ترافیکی بسیار ضروری به مثابه کف انتظارات شهروندان به شرح زیر در بودجه پیش بینی شود.
احداث پل های غیر هم سطح در تقاطع ورودی – خروجی کوی بهشتی و شهرک امام واقع در جاده ی سنتو ، تکمیل پروژه ی رمپ خروجی باند جنوبی بزرگراه غرب تبریز به سمت تراکتورسازی که در حال حاضر عدم اجرای آن باعث هرچه طولانی شدن مسیر برگشت خودروهای سبک و سنگین و ایجاد ترافیک و آلودگی مضاعف هوای شهر شده است ؛ احداث ضروری رمپ خروجی بلوار شهاب الدین اهری به جاده تهران در سه راهی اهر و هم چنین احداث تبادل جهت دسترسی خودروهای جاده ی تهران به سمت بلوار شهاب الدین اهری به منظور جلوگیری از عوارض ترافیکی و زیست محیطی ناشی از تردد تحمیلی چند کیلومتری خودروها ، توجه به مبلمان و زیباسازی ورودی های شهر که در مدیریت های دوران گذشته به غایت مورد غفلت قرار گرفته است و هم چنین احداث پل غیر هم سطح در مقابل مجتمع تجاری پارک لاله برای هدایت ترافیک سنگین.
اگرچه توجه به پروژه های آرمانی و حتی مطرحی چون طرح عمرانی چهارراه شریعتی در مرکز شهر که در زمان مدیریت درویش زاده در شرف اجرا قرار داشت اما بعد از روی کارآمدن شورای موسوم به نهاد مردمی در محاق فراموشی رفت، رینگ سوم کنارگذر تبریز که از اولویت های حیاتی شهر است ، ساماندهی وضعیت ناهنجار حیدر تکیه سی و سامان میدانی و نیز به سرانجام رساندن پروژه ی پارک بزرگ تبریز از مواردی است که البته در چنین اوضاع و احوال قمر در عقربی دل بستن به تحقق آنها حکم کوبیدن آب در هاون دارد!
