اویاقلیق به نقل از ایرنا: افزایش تعداد خودروها و به تبع آن افزایش ترافیک در شهرها، ضمن اینکه تردد در خیابان ها را با مشکل مواجه کرده، پیدا کردن جای پارک در حاشیه خیابان ها را نیز به امری دشوار تبدیل کرده، به طوری که گاه برای پارک در حاشیه خیابان ها، باید ساعت ها منتظر ماند و یا در چند خیابان و کوچه آن طرف تر خودرو را پارک کرد.
روش ها و طرح های مختلفی از سوی مسئولان شهری برای کاهش ترافیک و همچنین سامان دهی پارک در حاشیه خیابان ها اجرا شده که تعداد کمی از آنها جواب داده و بیشترشان جای خود را به طرح ها و روش های دیگر داده اند.
مسئولان کلان شهر تبریز نیز برای کنترل ترافیک به ویژه در هسته مرکزی شهر، پس از کش و قوس های فراوان، ابتدا طرح مکانیزه و سپس طرح زوج و فرد را اجرا کردند که تاحدی از ترافیک هسته مرکزی و حومه بازار این شهر کاست.
مسئولان این کلان شهر همچنین برای ساماندهی پارک حاشیه ای و مدیریت پارک در حاشیه خیابان ها، طرح ها و روش های مختلفی را امتحان کردند که گفت و گو با شهروندان، نشان دهنده موفق نبودن این طرح و تغییر مسیر آن از هدف اصلی است.
همان طور که پیش تر گفته شد، هدف از اجرای این طرح که در حال حاضر به بیشتر خیابان های شهر تسری یافته، مدیریت پارک حاشیه‌ای در خیابان ها بود که اکنون به منبع درآمدزایی برای شهرداری و برخی شرکت ها تبدیل شده است و شهروندان از مبهم بودن بیشتر بخش های این طرح ناراضی هستند.
از زمان اجرای طرح مدیریت پارک حاشیه ای در خیابان های تبریز، سه بار نحوه و شیوه اجرای این طرح تغییر یافته و اکنون به گفته مسئولان سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تبریز، اجرای آن وارد مرحله هوشمندسازی شده است.
در طرح نخست مدیریت پارک حاشیه خیابان های تبریز همه چیز به صورت دستی بود و پارکبانان با حضور در محل پارک خودرو و صدور قبضی را که حاوی اطلاعات پلاک خودرو و زمان آغاز و پایان توقف بود، به راننده ارایه و یا بر روی خودرو الصاق می کرد که اکنون و با گذشت بیش از ۱۰ سال، به نظر می رسد بهترین روش در مقایسه با روش های بعدی و فعلی است.
تنها مشکل این طرح، دشواری پرداخت هزینه پارک خودرو به دلیل رایج نبودن استفاده از کارت و کارتخوان و همچنین عدم ثبت بدهی در بایگانی خودرو بود، اما رانندگان در این طرح از مدت زمان توقف و همچنین هزینه توقف ساعتی طرح مطلع بودند.
طرح دومی که با هزینه بسیار و نصب دستگاه های مکانیزه اجرا شد، طرح پارکومتر بود که به دلیل دشواری ها و پیچیدگی هایی که برای رانندگان داشت، به یکباره حذب شد و میلیاردها تومان ژتون دست مردم سوخت؛ هرچند اصغر آدی‌بیگ، مدیرعامل وقت سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تبریز اعلام کرد که حدود سه میلیارد تومان از پول های باقی مانده مردم در کارت های پارک، به حساب آنان باز می گردد، اما چنین اتفاقی هرگز نیافتاد و این شرکت جای خود را به مجری طرحی جدید سپرد.
پارکومتر که از سال ۹۱ تا ۹۷ در تبریز اجرا شد، به دلیل مشکلاتی که برای شهروندان در مواقع پارک ایجاد می کرد، اکنون جای خود را به پارک هوشمند داده و این طرح نیز به رغم گذشت سه سال از اجرای آن، همچنان برای شهروندان ناشناخته و مبهم است و تنها مورد آشنای آن و وجه اشتراکش با طرح ها قبلی، هزینه های بالا برای شهروندان است.
توزیع عادلانه جا پارک، جلوگیری از توقف طولانی مدت در حاشیه معابری که تقاضای پارک زیاد است، ایجاد محدودیت و به تبع آن جلوگیری از سفرهای غیر ضروری، ترغیب اصناف و کسبه و کارکنانی که خودروشان به مدت طولانی نیاز به پارک دارد برای استفاده از وسایل نقلیه عمومی، جلوگیری از توقف های دوبله و کاستن از بار ترافیکی محل، مدیریت پارک خودروها در حاشیه خیابان ها و استفاده از درآمد طرح در احداث پارکینگ و اجرای طرح های ترافیکی از مهم ترین اهداف اعلام شده اجرای این طرح است که به ضرس قاطع می توان گفت که هیچ کدام تحقق نیافته است.
روش جدیدی که در حال حاضر در تبریز برای مدیریت پارک حاشیه ای اجرا می شود، به گفته و ادعای مسئولان و شرکت مجری طرح، هوشمند سازی شده و ارتباط پولی راننده و پارکبان را از بین برده است.
در این طرح هنگامی که خودرو را در کنار خیابانی پارک می کنید، پارکبان ساعت آغاز توقف را با ثبت پلاک خودرو فعال می کند و هرچند عنوان می شود که نیم ساعت اول رایگان است اما در عمل چنین چیزی وجود ندارد و پارکبان ها در مواجه با جمله «کمتر از نیم ساعت توقف می کنم» از سوی راننده، بی اعتنایی نشان می دهند و یا از راننده می خواهند در خارج از خط کشی ویژه پارکبان خودرو را متوقف کنند.
رایج ترین مشکل در این طرح، هنگام خروج از پارک نمایان می شود و آن عدم حضور پارکبانان است که اگر بدون حضور آنها، جای پارک را ترک کنید، این به معنی ادامه توقف خودرو در محل بوده و شامل هزینه می شود؛ هرچند در این مورد نیز شرکت مجری طرح پیامکی فعال کرده تا خود راننده نسبت به ثبت خروج اقدام کند، اما در عمل، انجام آن از حوصله و وقت بیشتر شهروندان خارج است و در نتیجه آنان متحمل هزینه های ناحق می شوند.
عدم ارایه قبض، مشخص نبودن مدت زمان و هزینه توقف، ثبت دستی پلاک در سیستم که می تواند بارها و حتی در مواقع عدم حضور خودرو در خیابان انجام شود و بالا بودن هزینه توقف ساعتی در حاشیه خیابان ها که با پارکینگ های طبقاتی و سرپوشیده و روباز برابری می کند، از دیگر مشکلات طرح هوشمند پارک حاشیه ای در تبریز است و نیاز دارد شرکت مجری طرح که از شرکت های فعال در عرصه دانش بنیان است برای رفع این موارد و کاستن از تخلفات احتمالی وارد گود شود.
مشکلات ناشی از پارکبان حاشیه خیابان ها در تبریز در حالی است که بر اساس آمارهای اعلام دشه، روزانه بیش از ۳۰ هزار پارک خودرو در سامانه ثبت می‌شود و حدود پنج هزار جایگاه پارکبان در خیاباهای تبریز وجود دارد.
بنا بر این آمار، ۳۵ درصد درآمدهای حاصل از اجرای طرح آذر پارک متعلق به شهرداری است و ماهانه نزدیک به ۷۰۰ میلیون تومان حقوق پارکبانان است و شرکت مجری طرح از محل اجرای آن ماهانه نزدیک به یک میلیارد تومان درآمد دارد که به حساب مشترک شرکت و شهرداری واریز می‌شود.
یکی از شهروندان در این ارتباط گفت: در حال حاضر بیش از یکصد هزار تومان بدهی پارک حاشیه ای دارم و نمی دانم این مبلغ از کجا و چگونه جمع شده است، چون در کار پخش هستم، توقف هایم در حاشیه خیابان ها به ۱۰ دقیقه هم نمی رسد و طبق اعلام مسئولان، کمتر از نیم ساعت رایگان است و من نباید هزینه ای پرداخت کنم.
وی اضافه کرد: سئوالی که برایم مطرح است اینکه اگر تمامی خودروها زیر نیم ساعت توقف داشته باشند، درآمد این شرکت از کجا تامین خواهد شد تا هزینه ها و سهم شهرداری را پرداخت کند؟
وی گفت: امیدوارم مسئولان شهر مجریان این طرح را به صدور قبضی که اطلاعات خودرو، مدت زمان پارک و هزینه در آن نوشته شده باشد، ملزم کنند تا حقی از شهروندان ضایع نشود.
راننده دیگری نیز در این ارتباط گفت: زمانیکه می خواهم از جای پارک خارج شوم پارکبان می گوید «برو»، خروج را ثبت کردم در جواب می گویم از کجا بفهم که پاسخ می دهد از سامانه کنترل کن.
وی اضافه کرد: من نه وقت چنین کاری و نه اینترنت و تلفن هوشمند دارم، بلکه باید شرکتی که خدمات ارایه می دهد، باید شفاف سازی کند و پولی که از من می گیرد با سند و دلیل باشد.
گلایه ها و شکایت های شهروندان در این زمینه بسیار است اما همه آنها متفق القول هستند که اگر طرح پارکبان حاشیه خیابان های تبریز می خواهد موفق شود، مجریان طرخ باید طبق هدف گذاری تعیین شده عمل کنند، در امورشان شفاف باشند، هزینه ها را معقولانه تعیین کنند، قبضی به عنوان سند به رانندگان ارایه کنند و از همه مهم تر بر کار پارکبانان نظارت کرده و احترام به شهروندان را به آنها گوشزد کنند.
