بیداری آذربایجان: شهر در تکاپوست. آفتاب طلوع می کند و شهروندان کارهای روزانه خود آغاز می کنند. این روزها مرکز شهر و عمارت نشینان شورای شهر در مرکز شهر یعنی عمارت ساعت تبریز درگیر انتخاب شهردار شهر هستند. آنها هم به این عمارت رحم نکردند و اکنون مثل ادوار گذشته شورای شهر بدون هیچ اعتراضی […]
بیداری آذربایجان: شهر در تکاپوست. آفتاب طلوع می کند و شهروندان کارهای روزانه خود آغاز می کنند. این روزها مرکز شهر و عمارت نشینان شورای شهر در مرکز شهر یعنی عمارت ساعت تبریز درگیر انتخاب شهردار شهر هستند.
آنها هم به این عمارت رحم نکردند و اکنون مثل ادوار گذشته شورای شهر بدون هیچ اعتراضی اتاق های و میزهای به میراث رسیده از شورای قبل را صاحب شده اند.
موزه پیر شهر در سالهای گذشته به خاطر حضور اعضای شورای شهر اشغال شد و حجم این موزه به مقدار زیاد کاسته و اشیای گرانبهای آن اکنون یا در انبار خاک می خورد و در حال از بین رفتن است و یا در راهروهای پر گرد و خاک در بدترین شرایط ممکن به معرض نمایش قرار گرفته است.
یاد آور می شود بلدیه تبریز، قدیمی‌ترین بلدیه ایران است، چراکه اولین انجمن ایالتی، همزمان با مشروطیت در این شهر تشکیل شده و این انجمن نیز بلدیه تبریز را برای رتق و فتق امور مردم ایجاد کرد. اکنون خاستگاه شورا شهر توسط اعضای شورا در بی تفاوت ترین شکل ممکن مورد بی توجهی است.
چندی است که از آغاز شروع به کار شورای ششم می گذرد اما گویا اجاره نشینان پردغدغه و تازه وارد به عمارت شهر آنقدر مشغول کار اسباب کشی و جوانب آن را گرفته اند که حتی متوجه نیستند چندی است که ساعت عمارت به خواب رفته است و کسی متوجه این موضوع مهم نیست تا علت توقف زمان در ساعت را دریابد.
ساعت تبریز علاوه بر هر چیزی نشان پویایی و توجه ساکنان و شهروندان است که هر تبریزی به خاطر نماد تکاپوی شهر به آن حساس است.
خواب ساعت روی عقربه های بی توجهی شورای جدید ایستاده است تا وقت شناسی اعضای آن را به معرض نمایش بگذارد.
حال که آغازین روزهای شورای ششم را شاهدیم همین بدو ورود اعضای شورای شهر می توانند نجات عمارت ساعت از دست اندازی افراد و تغییر کاربری آن را کارکرد اداری به جای کارکرد تاریخی رقم زنند. این اتفاق مهم و قابل اجرا با توافق اکثریت شورا به نفع شهر یکی از بزرگترین اقدامات شورای پنجم به حساب خواهد آمد که البته با کمترین هزینه قابل اجراست. چرا که با وجود ساختمان سابق کتابخانه ملی که گویا در زمان ساخت این مجموعه برای انجمن شهر در نظر گرفته شده است.
انتقال شورا به ساختمان باغ گلستان، تبریز را صاحب بزرگترین موزه شهر خواهد کرد. اکنون در پس شکوه و عزمتی که ساختمان عمارت ساعت دارد، این مجموعه شدیدا نیاز به مرمت جدی است چرا که کارشناسان معتقدند عمارت ساعت در معرض فرسودگی و حتی احتمال فرونشست آن در بخشی از مجموعه دور از ذهن نیست.
این گزارش حاکی است، عمارت شهرداری تبریز یکی از بناهای شاخص و دیدنی کلانشهر تاریخی تبریز است که به سبک معماری آلمانی ساخته شده و به شکل عقابی است که بال های خود را باز کرده است؛ برج این بنا ساعتی دارد که هر چند وقت یک‌بار به صدا در می آید؛ این بنا در قلب شهر تبریز و در میدان شهرداری که تبریزیان آن را «میدان ساعت» می نامند، قرار گرفته است.
ساعت این بنای تاریخی اگرچه جزو کوچکی از آن بناست، اما می توان گفت زیبایی و عظمت بنای عمارت تاریخی شهرداری تبریز بدون آن کمتر به چشم می آید.
اهمیت ساعت عمارت تاریخی شهرداری تبریز برای شهروندان این کهن شهر به اندازه ای است که میدان محل قرار گرفتن این بنای ۸۲ ساله نیز نام خود را از ساعت گرفته است.
عمارت تاریخی شهرداری تبریز در فاصله سال های ۱۳۱۴ تا ۱۳۱۸ شمسی به همت حاج ارفع الملک جلیلی، شهردار وقت، با صرف تنها ۲۵۰ هزار تومان ساخته شد و حیرت همگان را برانگیخت.
این اثر در تاریخ ۲۹ تیر ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۰۵۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است؛ عمارت شهرداری تبریز دارای یک برج ساعت چهار صفحه‌ای به‌ارتفاع ۳۰٫۵ متر است که با طنین موزون زنگ‌هایش، هر ۱۵ دقیقه یک‌بار، گذشت زمان را به گوش مردم تبریز می‌رساند.
تا ۴۰ سال قبل که تبریز به اندازه امروز شلوغ نشده بود، صدای زنگ ساعت عمارت شهرداری تبریز تا شعاع یک کیلومتری نیز می رسید. / فارس
