بیداری آذربایجان: بیاد آورید نخستین روزهای پس از پیروزی ابراهیم رئیسی در انتخابات سیزدهم ریاست جمهوری را که سید امیرحسین قاضی زاده هاشمی، نائب رئیس اول مجلس و یکی از چهار کاندیدای حاضر در رقابت ها، پیرامون لزوم یکپارچگی قدرت در کشور گفت: «شرایط کشور به گونه‌ای است که ما به دلیل اوضاعی که در […]
بیداری آذربایجان: بیاد آورید نخستین روزهای پس از پیروزی ابراهیم رئیسی در انتخابات سیزدهم ریاست جمهوری را که سید امیرحسین قاضی زاده هاشمی، نائب رئیس اول مجلس و یکی از چهار کاندیدای حاضر در رقابت ها، پیرامون لزوم یکپارچگی قدرت در کشور گفت: «شرایط کشور به گونه‌ای است که ما به دلیل اوضاعی که در حوزه اجرا و مشکلات مردم ایجاد شده، نیاز به چنین اتفاقی داشتیم که یک قدرت متمرکز در حوزه اجرا داشته باشیم. کشور برای اینکه از جا بلند شود حداقل ده سالی باید دعواها را کنار بگذارد تا یک سرعتی پیدا کند. بعد از طی این دوره، نهادهای دموکراتیک فعالیت کرده یا جریانات سیاسی خود را احیا میکنند و باز می‌توانند به قدرت برگردند.»
این پالس شگفت انگیز اگرچه در همان هنگام با انتقادات بسیاری همراه شد اما موید این حقیقت بود که یکدستی رخ داده در تمامی نهادهای انتخابی، موجب خواهد شد که کابینه معرفی شده در هفته های آتی به مجلس یازدهم، کار چندان سختی را برای گذر از خان رأی اعتمادها نداشته باشد و تمامی وزرای پیشنهادی با راهی آسفالته تا کرسی ریاستشان مواجه شوند.
فی الحال، اگرچه شواهد از اتمسفر بسیار مثبت و روابط به شدت دوستانه میان قوای مجریه و مقننه حکایت دارند اما وزن بسیار پایین تنی چند از وزرای پیشنهادی از طرف دولت به مجلس، نه تنها تعجب بسیاری از دوستداران و رأی دهندگان به رئیس دولت جدید را برانگیخته، بلکه حتی نمایندگان همسو را نیز به صرافت مخالفت تمام قد با تعدادی از گزینه های ناپُخته انداخته است!
در این بین شاید توقع تئوری پردازان «یکدست سازی قدرت» بر آن باشد که هم به لحاظ پیوند سیاسی میان پاستور با بهارستان و هم به جهت توصیه رهبر انقلاب مبنی بر تشکیل فوری و بلادرنگ دولت جدید، تمام نفرات کابینه پیشنهادی، بدون افتادن حتی یک نفر باید از مجلس رأی اعتماد بگیرند اما ناگفته پیداست که به علت شرایط بغرنج کشور بالاخص در حوزه اقتصاد و معیشت، نمایندگان نمی توانند از نقاط ضعف برخی از وزرای پیشنهادی چشم پوشیده و موجبات بحرانی تر شدن اوضاع در این وانفسا را فراهم آورند!
منصفانه باید گفت که حداقل پنج تن از نوزده وزیر پیشنهادی، شایستگی جلوس بر کرسی وزارت را ندارند و بر عصارگان فضائل ملت فرض است تا با بدون هرگونه مماشات و اغماضی، نه از باب لجاجت یا سنگ اندازی در کار دولت بلکه به جهت قاعده عقلی علاج واقعه پیش از وقوع، تصمیمی شفاف، قاطع و شجاعانه را در این باره اتخاذ نمایند. / صراط
