بیداری آذربایجان – ابوالفضل وصالی : انتخابات توامان سیزدهمین دوره ی ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهرها و روستاها که در واقع باید « دومی » را تدبیر سیاسی جهت تقویت انگیزه های مشارکت بیشتر مردم برای « اولی » توصیف کرد در حالی خاتمه یافت که در سرجمع آمار رسمی اعلام شده میزان مشارکت […]
بیداری آذربایجان – ابوالفضل وصالی : انتخابات توامان سیزدهمین دوره ی ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهرها و روستاها که در واقع باید « دومی » را تدبیر سیاسی جهت تقویت انگیزه های مشارکت بیشتر مردم برای « اولی » توصیف کرد در حالی خاتمه یافت که در سرجمع آمار رسمی اعلام شده میزان مشارکت حتی با احتساب آراء چشمگیر باطله از ۴۸/۸ درصد فراتر نرفت و کمترین میزان تمام ادوار پیشین پشتوانه ی مردمی را رقم زد !
این در حالی است که اگر ملاک محاسبه آمار مشارکت مردم در انتخابات اخیر بصورت تفکیکی شهرهای بزرگ دارای مراکز دانشگاهی و نهادهای مدنی و فرهنگی و اقتصادی و جمعیت کنشگر قرار بگیرد، چه بسی این میزان به زیر ۳۰ درصد تنزل پیدا کند و وجاهت حقوقی حاکمیت را مورد تردید جدی قرار دهد اگرچه مشارکت زیر ۵۰ درصدی با هر رقمی از لحاظ مبانی دموکراسی نقض اراده ی اکثریت تلقی می شود .
بنابراین اگر حاکمیت صفت « توتالیتر » را به رغم روند کاهشی پشتوانه ی مردمی در انتخابات مختلف اعم از مجلس شورای اسلامی و ریاست جمهوری و شوراهای شهر را زیبنده ی خود نمی داند ولو اینکه نتیجه ی آن موجب یک دست شدن ارکان حکومتی برای اعمال فرمانروایی مصلحانه شود لاجرم باید پیام و صدای اکثریت خاموش جامعه را بشنود و برای نجات مشروعیت نظامی که بنیان گذار آن رای مردم را میزان می داند و در مناسبت های متعدد بر آن تاکید می ورزد چاره اندیشی کند .
ناگفته پیداست که اهمیت رای آحاد مردم برای نظام علیرغم اظهار نظرهای جاهلانه برخی عناصر حکومتی مبنی بر عدم ضرورت پشتوانه مردمی برای مشروعیت فرمانروایی اسلامی آن چنان است که نه تنها حضرت امام صراحتاً بر آن تاکید می ورزد و در دیدار سران و مقامات با ایشان می گوید اگر اکثریت مردم نظام جمهوری اسلامی را نخواهند باید آن را پذیرفت بلکه مقام رهبر ی نیز از هر فرصتی برای تبلیغ و تشویق جهت شرکت در انتخابات بهره می جوید و حتی دشمنان نظام را هم بر خلاف عرف به این منظور دعوت می کند .
معذالک ضروری ترین وظیفه ی حاکمیت و دلسوزان واقعی در چنین شرایطی ایجاب می کند ضمن مشاهده ی مسوولانه ی نیمه ی خالی انتخابات بصورت دقیق علت عدم مشارکت اکثریت مردم را در این همه پرسی به مثابه میزان ارزیابی عملکرد و مقبولیت نظام مورد سنجش قرار داده و نسبت به رفع زمینه های آن مبادرت ورزند و درصورت لزوم با تاسی از تواصی قرآنی و سیره انبیاء برای تامین مصالح مردم و مملکت اصل « تقیّه » را ملاک عمل قرار دهند همانگونه که حضرت امام حسن ( ع ) در مواجه با معاویه و حضرت امام خمینی ( ره ) در مقابل صدام و صدها مصادیق دیگر تاریخی برخلاف تمایلات قلبی و اعتقادی به آن مجبور شدند !
واقعیت این است که اوضاع ملت و مملکت با چنان نابسامانی هایی روبروست که حتی مسوولین نظام نیز نمی توانند در کلام خود آن را کتمان کنند بطوریکه جاری شدن واژه ی وجود مافیای واردات در کلام رهبر و اشارات ایشان به مشکلات معیشتی مردم و هم چنین افشاء خیانت ها و خطاهای مدیریتی در جریان مناظرات نامزدهای ریاست جمهوری نشان از این واقعیت های تلخ دارد هر چند علایم بالینی آن در اعتصابات و اعتراضات و انتقادات رو به رشد اجتماعی ناشی از فساد لجام گسیخته و کاسب کاری های شرایط بحران و پدیده ی اشرافیگری مسوولان و آقازاده ها خود را به وضوح تمام نشان می دهد .
نباید از این نکته نیز مغفول ماند که علاوه بر رویگردانی اکثریت مردم از انتخابات مختلف اخیر به نشانه ی اعتراض مسالمت آمیز بر عملکرد حاکمیت ، بی هیچ تردیدی آراء اکثریت مطلق همان اقلیت رای دهنده نیز تحقیقاً بیانگر رضایت آنان از شرایط موجود نیست فلذا جز با واقع بینی و عبرت آموزی و خردورزی و صد البته پرهیز از آرمان گرایی های شکست خورده ی ایدولوژیکی و حزبی نمی توان بر رهایی از معضلات فراگیر کمرشکن فایق آمد.
