بیداری آذربایجان: انتخابات ۱۴۰۰ فارغ از تمام اما و اگرها و فراز و نشیب ها، نکته ای بسیار مهم در خود داشت و آن «نه» بزرگ ملت به مدعیان اصلاحات و همه پدرخواندگان تجدیدنظرطلبی بود که همواره در توهم مردمی بودن بسر برده و نگاهی قیم مآبانه به ملت داشتند. سید محمد خاتمی بعنوان سرسلسله […]
بیداری آذربایجان: انتخابات ۱۴۰۰ فارغ از تمام اما و اگرها و فراز و نشیب ها، نکته ای بسیار مهم در خود داشت و آن «نه» بزرگ ملت به مدعیان اصلاحات و همه پدرخواندگان تجدیدنظرطلبی بود که همواره در توهم مردمی بودن بسر برده و نگاهی قیم مآبانه به ملت داشتند. سید محمد خاتمی بعنوان سرسلسله این جریان، پس از «تَکرار»هایش در انتخابات ۹۲ و ۹۶ که منتج به پیروزی رحم اجاره ای اصلاح طلبان گردید، گمان می برد که دیگر هیچ رقیبی در عرصه سیاسی کشور نخواهد توانست حریف امپراتوری دوم خردادی ها شود و هر آنکس که خواهان راهیابی به نهادهای متکی به آرای عمومی در ساختار قدرت است، لاجرم باید چشمش دست و دهان عبا شکلاتی باشد.
به گزارش صراط نیوز شکست فاحش اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای ۱۴۰۰ علیرغم حمایت تمام قد خاتمی از همقطارانش در میدان رقابت ها، در حُکم آخرین میخ بر این جناح متوهم بود که فکر می کرد همچون عقل منفصل ملت، رگ خواب مردم را در دست دارد و همگان چشم و گوش بسته، مطیع اوامر و نواهی تجدیدنظرطلبان خواهند بود!
جالب اینجاست که سید محمد خاتمی پس از شکست مفتضحانه در انتخابات، با صدور بیانیه ای، ضمن فرافکنی آشکار اظهار داشته است: «عدم شرکت بالای پنجاه درصد از مردم و وجود بالاترین درصد رأی‌های باطله اگر نشانه دلسردی و نومیدی مردم و فاصله آنان با حکومت نیست، نشان چیست؟ امری که خطر آن بارها تذکر داده شده، ولی مورد توجه قرار نگرفته است. این زنگ خطر باید همه را به خود بیاورد و در اصلاح ساختارها، رویکردها و مدیریت به‌گونه‌ای اقدام شود که جلوی پیشرفت این خطر بزرگ را بگیرد.»!
نگرانی خاتمی از زیر سوال رفتن جمهوریت نظام که با مشارکت کمتر از نیمی از مردم همراه بوده درحالیست که جای دارد نامبرده بجای حواله جوالدوز به سایرین و شماتت دیگران، سوزنی به خود و همپالگی هایش بزند که آنچنان طی هشت سال اخیر و با حمایت های نابجای خویش از دولت بنفش، ملک و مملکت را به خاک سیاه نشاندند که دیگر رمقی برای مردم به جهت حضور حداکثری در انتخابات اخیر باقی نماند!
گرانی افسار‌گسیخته کالا و خدمات مورد نیاز مردم؛ چوب حراج به بیت‌المال و تعطیلی صدها کارخانه و مراکز تولید؛ کاهش ده‌ها برابری و نزدیک به سقوط ارزش پول ملی؛ سرازیر کردن ۳۰ میلیارد دلار ارز و ۶۰ تن طلا به حلقوم مفسدان و رانتخواران؛ افزایش ۸ برابری قیمت مسکن؛ تنزل ۶ رتبه‌ای اقتصاد کشور از هجدهمین رتبه در اقتصاد دنیا؛ شکستن رکورد‌های تورم، رکود و ضریب جینی و گسترش فقر و بیکاری و فاصله طبقاتی و…، تنها بخشی از دسته گل های به آب داده ائتلاف اعتدال/اصلاحات در دولت حسن روحانی بود که با تکرارهای محمد خاتمی ممزوج شد و صدمات جبران ناپذیری را به کشور وارد نمود. با این وجود آیا بحق نیست که متهم ردیف اول کاهش مشارکت در انتخابات را بی کفایتی های دوم خردادی ها دانست؟ / صراط
