بیداری آذربایجان: ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ همزمان با برگزاری انتخابات ششمین دوره شوراهای اسلامی شهر، روستا و انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس شورای اسلامی، سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری ایران نیز برگزار خواهد شد و هشتمین رئیس‌جمهور ایران دولت جدیدی را تشکیل خواهد داد. امیرنورایی، استاد دانشگاه و تحلیل گر مسائل اجتماعی و سیاسی در ارتباط با آسیب‌های ناشی […]
بیداری آذربایجان: ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ همزمان با برگزاری انتخابات ششمین دوره شوراهای اسلامی شهر، روستا و انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس شورای اسلامی، سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری ایران نیز برگزار خواهد شد و هشتمین رئیس‌جمهور ایران دولت جدیدی را تشکیل خواهد داد. امیرنورایی، استاد دانشگاه و تحلیل گر مسائل اجتماعی و سیاسی در ارتباط با آسیب‌های ناشی از عدم حضور و شرکت مردم در انتخابات و تأثیرگذاری آن بر امنیت و منافع ملی به سؤالات مطرح شده پاسخ می دهد:
* اغلب کشورها به‌دنبال یافتن بهانه برای گریز از برگزاری انتخابات‌اند، با این حال چرا جمهوری اسلامی این گونه پیگیر برگزاری انتخابات در هر شرایطی است؟
با وجود فراز و نشیب‌های بسیار در تاریخ انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی ایران تاکنون ۱۲ انتخابات ریاست جمهوری را برگزار کرده است و صرف نظر از نتیجه انتخابات، میزان مشارکت مردمی برای رهبران انقلاب از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است و در این میان، نظام اسلامی به‌درستی از روز نخست، پرونده ویژه‌ای روی حضور و مشارکت مردمی در تمامی اقدامات کلیدی باز کرده است. زیرا انقلاب اسلامی با مشارکت گسترده مردم به پیروزی رسیده است و از همان گام نخست خود نیز با توطئه‌های متنوع و پیچیده دشمن مواجه بوده است. بی شک اگر راهبرد مردم‌گرایانه نظام نبود، این توطئه‌ها می توانستند عملاً روند انقلاب اسلامی را با اختلالات جدّی مواجه سازند.
* چرا رهبران انقلاب نسبت به میزان مشارکت مردم در انتخابات حساس هستند؟
تاریخ انقلاب نشان می‌دهد هر زمان که در رویارویی با فتنه‌ها و توطئه‌ها، اقدامات کارگزاران نظام برای ختم آنها کفایت نمی‌کرده است، حضور یکپارچه مردم نقطه پایانی بر تمامی برنامه‌های دشمنان قرار می‌داده است. بنابراین انتخابات یکی از نمادهای حضور سامان‌مند مردم در عرصه سیاست است و مشارکت گسترده مردم پیامی روشن در داخل و خارج کشور دارد و آن این‌است که مردم ایران به نظام سیاسی خود اعتماد دارند و از طریق صندوق‌های رأی می‌کوشند تا با مسائل خود، چرخش قدرت شان را مدیریت نمایند.
* عدم مشارکت در انتخابات، نماد چه خواهد بود و چه آسیب‌هایی را همراه خواهد داشت؟
نماد کاسته شدن از اعتماد عمومی، کاهش مقبولیت نظام سیاسی است و می تواند علامتی در جهت افزایش فشارهای بین‌المللی علیه منافع ملی باشد.
* عدم مشارکت در انتخابات، چگونه می تواند به عنوان نماد کاسته شدن از اعتماد عمومی باشد؟
اعتماد عمومی نام دیگر سرمایه اجتماعی است و کاهش مشارکت می‌تواند نشانگر افول اعتماد اجتماعی به صندوق‌های رأی محسوب شود. چرا‌که دشمنان ایران در آستانه هر انتخاباتی به شدّت می‌کوشند تا با به راه‌اندازی جنگ روانی موجبات افول مشارکت مردم را فراهم آورند. البته با اینکه همیشه شکست خورده‌اند. اما عدم مشارکت به منزله ارسال پیام کاسته شدن سرمایه اجتماعی و سیاسی نظام اسلامی برای دشمنان نظام اسلامی است.
چرا عدم مشارکت در انتخابات می تواند نماد کاهش مقبولیت نظام سیاسی باشد؟
برای نظام‌های سیاسی که اعتنایی به رأی مردم ندارند یا ماهیتی توتالیتر دارند. اساساً حضور و مشارکت مردمی خصلت اپوزیسیونی دارد و آن را بر نمی‌تابند. اما برای نظام مردمی و اسلامی ایران مشارکت عمومی و به‌ویژه انتخاباتی، مقوّم نظام تلقی می‌شود. برای همین است که ضدانقلاب ها و دشمنان ایران به کاهش آمار مشارکت مردمی در انتخابات چشم دوخته‌اند تا آن را به افول مقبولیت نظام ربط دهند.
کاهش میزان مشارکت چه تأثیری بر فشارهای بین‌المللی علیه منافع ملی دارد؟
مشارکت پایین می تواند علامتی در جهت افزایش فشارهای بین‌المللی علیه منافع ملی باشد. زیرا طبعاً دشمنانی که مترصد ضربه زدن به جمهوری اسلامی ایران هستند، کاهش مشارکت مردم در انتخابات را فرصتی برای اعمال فشار به انحای مختلف بر ایران تلقی میکنند و با دریافت این سیگنال، افزون بر اینکه مصمم می‌شوند تا روندهای جاری به سود ایران را معوّق و معلّق نمایند، با اعمال و تشدید فشارهای سیاسی و امنیتی بر کشور نیز سعی می کنند تا در جهت کسب امتیاز‌هایی که بی‌گمان همگی علیه منافع ملی و حتی تمامیت ارضی است، بر‌آیند.
نمود روشن این رفتار را ایالات متحده در طی مذاکرات هسته‌ای و به هنگام بروز فتنه ۸۸ نشان داد. آمریکا در حالی که قبل از انتخابات به تغییر الگوی مذاکره با ایران رسید و در مرحله نهایی پذیرش ایران هسته‌ای بود. اما با وقوع فتنه ۸۸، موضوع تغییر حاکمیت در ایران را در رأس اهداف خود قرار داد که نشان این تغییر رفتار در نامه اوباما به رهبر معظم انقلاب در ۲۰ خرداد ۸۸ مشاهده شد. اوباما در آن نامه اذعان کرد که بدون ایران هیچ موضوعی در خاورمیانه فیصله نمی‌یابد و در این راستا خواستار گفت‌وگوی همه‌جانبه با ایران شد.
همان گونه که در جریان هستید عقب‌نشینی ابتدایی در موضوع هسته‌ای و میل به توافق با ایران در موضوعات منطقه‌ای حاوی دستاوردهای بسیار مهمی برای ایران بود. اما این تغییر الگو که بخش مهمی از آن حاصل میزان مشارکت مردم در انتخابات و میزان مقبولیت مسؤول پرونده هسته‌ای بود، پس از وقوع فتنه مخدوش شد. به هر حال، با اتّکا به موارد مذکور، نمی‌توان تردید کرد که مشارکت انتخاباتی مردم، افزاینده ضریب امنیت ملی و طبعاً افزایش منافع ملی است و خلاف آن، یعنی کاهش مشارکت موجب کاهش ضریب امنیت ملی و از دست رفتن منافع ملی خواهد شد. به همین خاطر نیروهای انقلابی باید در صف نخست رأی دادن و نیز ایجاد زمینه حضور توده‌های مردم پای صندوق‌های رأی باشند.
