بیداری آذربایجان – ابوالفضل وصالی : چهل و دومین سالگرد پیروزی انقلاب در حالی سپری گشت که برای گرامیداشت آن هر سازمان و نهاد ی به فراخور امکانات خود مراسمی عمدتاً از باب رفع تکلیف و عادت به مشابه دیگر مناسبات انجام داد بدون اینکه به آسیب شناسی و بررسی نقاط قوت و ضعف ها […]
بیداری آذربایجان – ابوالفضل وصالی : چهل و دومین سالگرد پیروزی انقلاب در حالی سپری گشت که برای گرامیداشت آن هر سازمان و نهاد ی به فراخور امکانات خود مراسمی عمدتاً از باب رفع تکلیف و عادت به مشابه دیگر مناسبات انجام داد بدون اینکه به آسیب شناسی و بررسی نقاط قوت و ضعف ها ی روند آن پرداخته شده و ساختارهای معیوب آن مورد اصلاح قرار بگیرد.
اینکه در مدت سال های پیروزی انقلاب کارهای چشمگیری در حوزه های عمرانی و علمی و صنعتی انجام گرفته تردیدی نیست و البته در کشور ثروتمندی که از هرنقطه ی آن موهبت می بارد و بودجه های هنگفتی در حوزه های آن صرف می گردد ، انجام چنین اقداماتی چندان محل اعجاب نیست، به ویژه اینکه بسی در پوشش این روند اسراف و فساد نیز از قبیل بده بستان های پشت پرده ا ی قابل ردیابی است و صد البته میزان و کیفیت آن در مقایسه با تحولات کشورهای هم تراز دربازه ی زمانی مشابه قابل ارزیابی است !
معذالک آنچه در پس فرایند این مدت ۴۲ ساله ی پر حادثه مشهود و محسوس است دور شدن روز افزون مدیریت های جامعه از آرمان ها و اهداف انقلابی است که اکثریت آحاد و اقشار مردم به امید معنویت و فلاح و رفاه در شکل گیری آن ایفای نقش و جانفشانی کرده اند ، بطوریکه نقض گستاخانه و ویرانگر منویات آن که در کلام و کتاب رهبریت و سران و نیز قانون اساسی مورد تاکید است و نتیجه ی آن رشد انحنای فقر و فساد و بی عدالتی و بروز پدیده ی سیری ناپذیر چپاولگری و اشرافیگری که به نحوی دامان برخی از مسوولان بخش های حکومتی و منجمله واعظان و ناصحان مدعی را فرا گرفته است !
بنابراین مادام ریشه یابی مفاسد لجام گسیخته و انحرافات از اهداف انقلاب مورد غفلت قرار گرفته و نظام مدیریتی از دایره ی بسته ی عناصر منتسب به جناح های سیاسی فرصت طلب که به تناوب تحت منطق انتخاب « بین بد و بدتر » بر مقدرات مردم حاکم می شوند خارج نشود و اصل آن حداقل در مناسبتهای دهه ی پیروزی انقلاب تحت الشعاع بزرگ نمایی برخی کارهای معمول قرار گرفته و روال مفسده انگیز مدیریت ها مدام با انواع ترفندها و توجیهات و کلاه شرعی و قانونی دوختن ها باز تولید شود، راه به جایی نخواهیم برد !
باید مشکلات و معضلات بزرگ که جامعه را دچار بحران های کمر شکن کرده و از رد صلاحیت قریب به یک سوم نمایندگان ظاهرالصلاح یک دوره ی مجلس قانون گذاری ذیل اتهامات فساد مالی و اخلاقی و سایر تخلفات به عنوان مشتی از خروار می توان بر موارد به غایت متکثر آن استدلال یافت ( اگرچه انتصاب وهن انگیز بسیاری از همین متهمان و متخلفان به جای محاکمه در مناصب مهمتر ارکان حاکمیتی به مثابه تف سربالا بی نیاز از هر توضیح است) و ناگزیر مصداق سوختن آرمان های بزرگ و مقدس انقلابی را تداعی می نماید که عدالت اسلامی و اجتماعی وعده ی مهم آن بود ، هلهله راه انداختن ها به بهانه ی سالگرد آن خصوصاً با معرکه گردانی عناصر دامن آلوده ریشخند ی بیش نیست و نهایتاً چیزی فراتر از جشن های ۲۵۰۰ ساله ی دیکتاتوری پهلوی نمی باشد که به عصیان و انقلاب مردم گرفتار شد ؟!
امروز نجات انقلاب ازچنگال انحرافات و مفاسد و خیانت کاری های عناصر داخلی که چهره ای کریه و زشت از نظام مدیریتی کشور به نمایش می گذارد و خسارات آن به مراتب بیشتر از دشمنی های خارجی است، باید در اولویت و اهتمام جهادی مدعیان قرار بگیرد و گرنه درکوران چپاولگری ها و جولان مفسده انگیز آقازاده ها و اقرباء منتسب به برخی مدعیان ظاهر الصلاح برای مصادره ی بی رحمانه ی فرصت های ریز و درشت مملکت ، در حالیکه اکثریت آحاد و اقشار جامعه مظلومانه در سطوح زیر خط فقر برای زنده مانی دست و پا می زنند ، دل بستن به جشن های صوری و ظاهری و فرمایشی به نام پیروزی انقلاب چه محلی از اعراب و اقناع می تواند داشته باشد !
