بیداری آذربایجان – ابوالفضل وصالی: یکی از ابهامات مهمی که طی چند روز گذشته بعد از اعلام خشنودی و ابراز رضایت مقام رهبری در جلسه ی درس خارج ، از گزارش و برنامه های وزیر « صمت » مبنی بر اینکه این وزارت به محض اطلاع از وضعیت بحرانی واحد های صنعتی و تولیدی به سراغ آنها رفته و با اعمال حمایت و هدایت از تعطیلی اینگونه واحدها جلوگیری نموده و مانع تعطیلی و بیکاری کارگران شده است ، به ذهن متبادر می شود ، مغایرت آشکار این ادعای وزیر با وضعیت موجود بسیاری از کارخانجات و صنایع در بخش خصوصی و دولتی است !

طبق نظر کارشناسان ، بسیاری از واحدهای دولتی در حال ورشکستگی فعالیت می کنند و در بخش خصوصی نیز تعداد زیادی از کارخانجات و کارگاه ها در مناطق مختلف وازجمله شهرک های صنعتی به حال تعطیل در آمده اند و بطور مثال شرایط اکثر واحدهای موجود در شهرک سرمایه گذاری های بین المللی تبریز و حتی سایر شهرک های صنعتی می تواند نمونه ی مستند و مشهود این مدعا باشد ؛ تعطیلی تعداد چشمگیری از صنایع بزرگ و قدیمی طی چند سال اخیر مانند ارج ، آزمایش ، پارس الکتریک ، فولاد سهند ، چیت ری ، زاگرس خودرو ، روغن نباتی قو ، قند ورامین و داروگر و هکذا موارد دیگری که برخی از آن ها سابقه ی نیم قرن فعالیت داشته اند و لیست پیوستی ذیل موید آن است و البته پرونده ی تعداد کثیری از کارخانجات ورشکسته ی مطرح در امور ورشکستگی دادگستری ها نیز مزید بر علت است ، نمی تواند با ادعای وزیر «صمت »همخوانی و مطابقت نشان دهد !

اگرچه تحسین و تمجید مصداقی عالی ترین مقام نظام از شخص وزیر « صمت » می تواند برای وی مایه ی تبختر باشد اما نباید از نظر دور داشت که اصل منظور ایشان صرفاً ناظر بر اعتماد به سخن وزیر و لزوم تحقق رویکرد حمایتی از واحدهای تولیدی و اشتغال بوده است و قطعاً وزیر صمت تنها زمانی می تواند در قبال این پاداش نقدی (تحسین رهبری ) مفاخره کند که مصادیق عینی ادعای خود را در احیاء واحدهای بحرانی متعدد تعطیل شده و جلوگیری از تعطیلی یحتمل و لاجرم بیکاری هزاران کارگر ناشی از آن ولو اینکه عجالتاً در پوشش دریافت مستمری بگیری از صندوق های بیمه بیکاری تبعات منفی اجتماعی آن پنهان مانده باشد ، ارائه کند و گرنه تنها یک وعده ی « نسیه » تلقی خواهد شد که حافظه ی مردم آزگاری انباشته از انبوه شعارهای زیبای عملی نشده اینچنینی است و درخوشبینانه ترین صورت وی تنها عزم و آرزوی تحقق آن را دارد !

تحقیقاً یکی از علت های مهم معضلات مختلف اجتماعی وارونه جلوه دادن واقعیت ها و گل و بلبل وانمود کردن و فرافکنی بحران حوزه های مدیریتی است که موجب مغفول ماندن از چاره جویی و تدابیر کارشناسی و اصولی برای برون رفت از مشکلات ساختاری می باشد و البته موارد آن در بخش های مختلف بطور ملموس و محسوس مشاهده می شود و الا چه زمانی روسای دولت و وزراء و مدیران – گو اینکه عملکرد نامطلوبی نیز داشته باشند – ماست خود را هرچند که زهر حنظل هم بوده باشد ، ترش توصیف کرده اند !

فلذا صرفنظر از برخی انتصابات غیر منتظره ی وزیر صمت در مناصب مهم که به رغم تردید در توانمندی برخی از آن افراد نسبت به پیشبرد ماموریت های تعریف شده ی مهم سازمانی _ لابد حکمت و تدبیری در آن نهفته است _ انتظار می رود وی با دلگرمی از « تحسین مقام رهبری » و احساس مسوولیت مضاعف از آن ، قدم های موثر و عینی و عملی برای این وعده ی شیرین خود بردارد چرا که در غیر اینصورت هیچ بعید نیست که « تحسین ایشان » به سرنوشتی مشابه در حق برخی شخصیت ها دچار شود که در مقطعی مورد تایید بودند و بعدها به نقطه مقابل آن تبدیل شدند !
البته برای رصد شرایط وخیم بخش صنعت و تولید کشور و آگاهی از وضعیت بحرانی این حوزه ، آمارهای ارائه شده از سوی خود مسوولان دولتی و مراجع رسمی به غایت کفایت می کند و برای دسترسی به این گزارشات هرکسی می تواند با « کلیک » روی عبارت « وضعیت بحرانی واحدهای تولیدی و صنعتی کشور » ده ها مورد واضح و بی نیاز از هرگونه شرح و تفسیر بدست آورد؛ علی ایحال درحوصله ی این مجال به فرازهایی از مصاحبه ی اخیر مدیرکل تعاون ، کار و رفاه اجتماعی آذربایجان شرقی در مورد وضعیت وخیم برخی کارخانجات استان با خبرگزاری ایسنا به مثابه مشتی از خروار که لاجرم حکایت « دم خروس و قسم حضرت عباس » از فحوای آن تداعی می شود ! اشاره می گردد. ملاحظه بفرمایید :

« خبرگزاری ایسنا – شنبه ۲۹ تیر ۹۸ – ساعت ۱۰:۴۳– کدخبر : ۹۸۰۴۲۹۱۴۸۶۰ – دسته بندی : آذربایجان شرقی »
…وی با بیان این‌که بخشی از مشکلات واحدهای تولیدی ناشی از واگذاری‌هایی است که اهلیت خریدار مدنظر گرفته نشده است، گفت: لیفتراک سازی، بلبرینگ سازی، ماشین سازی و کمپرسور سازی از جمله واحدهای مشکل دار هستند؛ به عنوان مثال طی چهار سال گذشته شرکت ماشین سازی تبریز حدوداً بیش از دو هزار کارگر داشته و اکنون این تعداد به یک هزار و ۲۰۰ نفر رسیده است.
وی اضافه کرد: این کارخانه را به کسی واگذار کرده بودند که اصلا با ادبیات تولید و کار آشنایی نداشته و مباحثی پیش آمده بود که هرچند مرتبط با کارخانه ماشین سازی نبود، اما این کارخانه بلاتکلیف بود که خوشبختانه با پیگیری‌های لازم، این کارخانه به کارکنان صندوق بازنشستگی فولاد وابسته به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی واگذار شد.
وی افزود: همچنین بلبرینگ سازی تبریز با ۶۰۰ نفر کارگر واگذار شده بود، اکنون تعداد کارگران این واحد به ۲۰۰ نفر رسیده است؛ در گذشته در این کارخانه ماهانه سه میلیون قطعه بلبرینگ تولید می‌شد؛ ولی اکنون یک قطعه بلبرینگ نیز به سختی تولید می‌شود.
حسینی تصریح کرد: لیفتراک سازی قبلا ۶۰۰ نفر کارگر داشته و ماهانه بیش از ۸۰ لیفتراک تولید می‌کرد، این درحالی است که اکنون ماهانه سه لیفتراک هم تولید نمی‌شود؛ همچنین در کارخانه کمپرسورسازی ۵۰۰ نفر مشغول فعالیت بود که اکنون این تعداد کارگر به ۱۲۰ نفر کاهش یافته و با حداقل تولید به فعالیت خود ادامه می‌دهد. وی افزود: براساس مفاد قرارداد واگذار شده ، خریداران مکلف به حفظ وضیعت اشتغال موجود و یا افزایش اشتغال و نیز موظف به افزایش تولید و یا حفظ وضیعت تولید هستند؛ اما در واگذاری‌هایی که در این استان انجام گرفته به این موضوع توجه نکرده‌اند، از این رو اگر خریدار به آن عمل نکند به تعهد خودش عمل نکرده است و سازمان خصوصی سازی می تواند شرکت واگذاری را مسترد کند.
وی بیان کرد: اکنون در واحدهای تولیدی، صنعتی و کشاورزی از بابت تامین مواد اولیه نگرانیم؛ از این رو لازم است دولت در این خصوص اقداماتی را انجام دهد تا شاهد تعدیل نیرو و کاهش تولیدات نباشیم.
وی با بیان این‌که مقرر شده است در سال ۹۸ نزدیک به ۵۵ هزار فرصت شغلی در استان ایجاد شود، اظهار کرد: تحقق این امر نیازمند حمایت از سرمایه گذاران و فراهم کردن امکانات و بسترهای لازم است. ( توخود حدیث مفصل بخوان از این مجمل ) .