اویاقلیق – زهرا عبداله میرزائی: پانزدهم مرداد ماه (روز عید قربان)، سالروز شهادت خلبان شهید عباس بابایی است؛ «پرواز، اندازه انسانها را آشکار می کند.» این جمله شهید عباس بابایی در قلب و مغزم حک شده است و اندیشیدن به این جمله، آرامش عجیبی را برایم به ارمغان می آورد… شهادت، زیباترین و ماندگارترین مرگ […]
اویاقلیق – زهرا عبداله میرزائی: پانزدهم مرداد ماه (روز عید قربان)، سالروز شهادت خلبان شهید عباس بابایی است؛ «پرواز، اندازه انسانها را آشکار می کند.» این جمله شهید عباس بابایی در قلب و مغزم حک شده است و اندیشیدن به این جمله، آرامش عجیبی را برایم به ارمغان می آورد…
شهادت، زیباترین و ماندگارترین مرگ برای یک انسان است و انسانهای بزرگی که شهید می شوند حقیقتاً انسانهای انتخاب شده و به عبارتی گلچین شده هستند که از سوی پروردگار، به این مقام بزرگ نائل می شوند.
شهدای وطنم فرقی نمی کند که اهل کدام شهر باشند؛ همه آنها اهل ایران هستند و به خاطر حفظ اسلام و ایران به شهادت رسیدند و می رسند…
وقتی با زندگی تک تک شهدای وطن آشنا می شوی، می فهمی که حداقل یک ویژگی بارز انسانی در وجود آن شهید بوده که به مقام شهادت رسیده است و در این میان شهدای گمنام چقدر غریبانه به خاک وطن سپرده می شوند…
سریال شوق پرواز چیزهای زیادی به مخاطبانش آموخت و مهمتر اینکه، شهدا، از کره دیگری نیامده بودند و از همین زمین و از بین همه ماهایی بودند که فکر می کنیم آنها انسانهای عجیبی بودند که توانستند به راحتی از لذتهای زندگی دست بکشند و با شوقی وصف ناپذیر، پرواز به سوی معبود را انتخاب کنند…
شهید عباس بابایی یکی از این بزرگ مردهای وطن است که در تمام طول زندگی اش فقط برای رضایت خدا زیست و هیچگاه مقام و پست این دنیایی، شهید عباس بابایی را مجذوب خود نکرد و در هر مقام و مرتبه ای که بود، فروتنی را سرلوحه کارهایش که حفظ اسلام و وطن بود، کرد؛ چیزی که این روزها کمتر می بینیم و در کمتر کسی سراغ داریم.
در سکانس آخر سریال شوق پرواز که همسر شهید بابایی داخل هلی کوپتر با ایشان وداع و درد دل می کردند، گفتند که «مرا فرستادی خانه خدا ولی خودت رفتی پیش خدا…» و آنجاست که مفهوم جمله بالا کاملاً برایت ملموس می شود؛ آری پرواز، اندازه انسانها را آشکار می کند و پرواز شهید عباس بابایی به سوی پروردگار، آن هم در روز عید قربان (سال ۶۶)، چه خوب اندازه انسان والا بودنش را برای همه ما آشکار کرد… روحشان شاد و یادشان جاودان.
