اویاقلیق: اخیرا مدیرکل حفاظت از محیط زیست آذربایجان شرقی در نشست خبری با خبرنگاران در اظهاراتی قابل تامل گفته است: مجوز تولید قیر پالایشگاه تبریز در سال ۵۶ و همزمان با صدور مجوز برای فعالیت خود پالایشگاه صادر شده است. سخنان مدیرکل محیط زیست استان از چند جهت قابل بررسی اس ت چراکه مجوزهای محیط زیست […]
اویاقلیق: اخیرا مدیرکل حفاظت از محیط زیست آذربایجان شرقی در نشست خبری با خبرنگاران در اظهاراتی قابل تامل گفته است: مجوز تولید قیر پالایشگاه تبریز در سال ۵۶ و همزمان با صدور مجوز برای فعالیت خود پالایشگاه صادر شده است. سخنان مدیرکل محیط زیست استان از چند جهت قابل بررسی اس ت چراکه مجوزهای محیط زیست به دو صورت صادر می شود:
الف- مجوز احداث: یعنی زمین خالی داریم و می خواهیم کارخانه احداث کنیم و دستگاه بیاوریم و نصب کنیم. برای اینکار محیط زیست یک مجوز با مدت اعتبار یکساله صادر می کند که مسئول واحد در آن یکسال شروع به عملیات ساختمانی بکند و اگر در این مدت نتوانست هیچ کاری بکند این مجوز خود به خود باطل است
ب- مجوز بهره برداری: یعنی عملیات ساختمانی کارخانه تمام شده و می خواهند خط تولید را به کار اندازند و برای تولید مجوز بهره برداری لازم است. در این هنگام کارشناس محیط زیست از کارخانه بازدید میکند و اگر شرایط و ضوابط اعلام شده را رعایت کرده بودند با صدور مجوز بهره برداری موافقت می گردد و این موافقت نامه به صورت دائمی صادر می گردد و موقت نمی باشد.
حال نظر مدیرکل که گفته اند: “مجوز تولید قیر پالایشگاه تبریز در سال ۵۶ صادر شده است” در دو حالت بررسی می شود:
۱- اگر مجوز صادر شده در سال ۵۶ #مجوز_احداث باشد، بعد از ۴۰ سال ارزش قانونی ندارد چون اعتبار مجوز احداث یکساله می باشد. بنابراین باید مجددا بررسی و با ضوابط و مقررات فعلی اعلام نظر گردد.
با شرایط استقرار امروز که رده های بالاتر از سه باید در خارج از حریم قانونی شهر و خارج از شعاع ۳۰ کیلومتری شهر احداث شوند، مجوز صادره درسال ۹۶ برای واحد قیرسازی پالایشگاه تبریز غیر قانونی می باشد.
۲- در حالت دوم اگر به واحد مذکور درسال ۵۶ مجوز بهره برداری داده اند دیگر نیازی مجدد برای اعلام نظر نمی باشد!
اما آنچه به نظر می آید اینکه در سال ۵۶ تنها با احداث پالایشگاه موافقت شده است و بر اساس تولیدات پالایشگاه می توان به محصولات برج تقطیر اشاره کرد یعنی بنزین ، گازوئیل، نفت و مازوت اما قیر جزو محصولات تقطیر پالایشگاه به حساب نمی آید بلکه ته مانده برج است که با فرآوری می توان به قیر معمولی و پلیمیری و رنگی تبدیل کرد که این نوع تولید جزو توسعه پالایشگاه محسوب می شود! بنابراین صدور مجوز توسعه قیر در کمیته ماده ۸ در سال ۹۶ با گزارش اداره کل محیط زیست مبنی بر عدم آلایندگی پالایشگاه صادر شده است و هیچ ربطی به مجوز پالایشگاه در سال ۵۶ ندارد!
به بیان دیگر پالایشگاه نفت تبریز همان شرکت پالایش نفت ایرانی است که تاسیسلات آن در جنوب غربی تبریز مستقر می باشد و مراحل طراحی و ساخت این پالایشگاه از سال ۱۳۵۳ توسط شرکت اسنام پروجتی ایتالیا آغاز و در سال ۱۳۵۶ راه اندازی شد . ظرفیت اسمی و اولیه این پالایشگاه ۸۰ هزار بشکه در روز برای محصولات بنزین، گازوئیل، نفت سفید و گاز مایع بود که با اجرای طرح های توسعه، هم اکنون این رقم به ۱۱۰ هزار بشکه در روز افزایش یافته است؛ بنابراین چنانچه مشخص و محرز است محصولات اصلی پالایشگاه محصولات حاصل از برج تقطیر یعنی: بنزین و گازوئیل و نفت سفید و گاز مایع و در نهایت مازوت یا نفت کوره را می توان نام برد که طراحی اولیه برای این محصولات و اخذ مجوز لازم بر اساس نوع طراحی به ظرفیت ۸۰ هزار بشکه برای محصولات یاد شده بوده است.
اما تولید قیر براساس فرایند و پروسه تولید، جزو محصولات اصلی (برج تقطیر ) محسوب نمی شود بلکه ته مانده برج تقطیر (باتوم وکیوم ) می باشد که قابلیت تبدیل شدن به قیر را دارد بنابراین تولید قیر با عنوان توسعه پالایشگاه و با نصب خط تولید جدید قابل استحصال می باشد که بنابه در خواست شرکت مذکور درسال ۹۶ برای تولید این ماده (قیر ) و بررسی برای صدور مجوز به این محصول، موضوع در اداره کل محیط زیست استان آغاز می شود اما به لحاظ مغایرت قانونی محل فعلی با ضوابط اعلامی و قرار گرفتن در داخل حریم قانونی شهر تبریز و شعاع ممنوعه ۳۰ کیلومتری مصوبه هئیت دولت، موضوع مجوز تولید قیر براساس تفویض اختیار ریاست سازمان محیط زیست به ادارات کل در جهت حل اینگونه مسائل، موضوع به کمیته ماده ۸ استان ارجاع می شود اما شرط اساسی برای توسعه رعایت ماده ۱۲ و ۱۳ قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا و نداشتن آلودگی واحد، قبل از توسعه می باشد که براساس اعلام کتبی اداره کل حفاظت محیط زیست این واحد از سال ۹۲ آلاینده شناخته شده است اما برای کمیته ماده ۸ گزارشی تهیه و تنظیم می گردد که حاکی از عدم آلایندگی واحد بوده و در جهت حمایت از تولید و اشتغال بدون رعایت مجموعه قوانین زیست محیطی با صدور مجوز توسعه برای تولید قیر موافقت می گردد!
امیدواریم مسئولین و مدیران محیط زیست استان بتوانند پاسخهای قانع کننده ای برای این ابهامات ارائه کنند!
