اویاقلیق – ابوالفضل وصالی: انتخابات هیئت رئیسه ی سال دوم شورای شهر تبریز چند نکته دارد که نگاهی به برخی موارد آن خالی از لطف نیست: ۱- شکور اکبر نژاد علیرغم انصراف شهرام دبیری که می توانست انتخاب ریاست شورا را با چالش مواجه سازد و تاخیر در انجام آن موید این واقعیت است، با […]
اویاقلیق – ابوالفضل وصالی: انتخابات هیئت رئیسه ی سال دوم شورای شهر تبریز چند نکته دارد که نگاهی به برخی موارد آن خالی از لطف نیست:
۱- شکور اکبر نژاد علیرغم انصراف شهرام دبیری که می توانست انتخاب ریاست شورا را با چالش مواجه سازد و تاخیر در انجام آن موید این واقعیت است، با چهار رای کمتر نسبت به سال گذشته مجدداً به ریاست این نهاد برگزیده شد. این درحالی است که طیف مقابل حتی در غیبت یک رقیب؛ رغبتی ولو بصورت شکلی برای رای دادن به تنها کاندیدای ریاست شورا نشان نداد !
۲- اخذ ۸ رای – یعنی سقف لیست امید – برای ریاست شورا، نشان می دهد که شکور اکبر نژاد برخلاف دورنخست که با ۱۲ رای اکثریت مطلق ( بدون رای به خود) به ریاست شورا انتخاب شده بود، در سال دوم و به احتمال قریب به یقین رای به خود داده است .
۳- آنالیز سقف آراء انتخابات هیئت رئیسه مبین عدم رای طیف ۵ نفره ی خارج از لیست امید شورا به کاندیداهای طیف رقیب بوده است و خروج دکتر آجودان زاده، تنها نماینده ی اقلیت شورا از جمع هیئت رئیسه، بیانگر قطبی شدن انتخابات داخل شورا می باشد !
۴- لیست امید علیرغم داشتن ۸ کرسی در شورا و تمامیت هیئت رئیسه، به لحاظ قانونی از حدنصاب ۲/۳ رای برای حق عزل شهردار که اختیارات اجرایی و بودجه ای و مدیریتی را دارا می باشد، یک رای کم دارد و این امر می تواند – مشابه دوره دوم شورا – پاشنه آشیل لیست اکثریت امید تلقی شده و هژمونی پنهانی شورا و شهرداری را کماکان در ید قدرت اقلیت نگه دارد !
۵- به رغم رایزنی ها و تلاش های پیش از انتخابات هیئت رئیسه شورا و خصوصاً اعلام کاندیداتوری جدی دبیری برای ریاست و واکنش های رسانه ای و البته تیم های ساخته شده این حوزه در جو مجازی که گاهاً به موارد غیر اخلاق حرفه ای نیز آلوده شد ، دبیری نشان داد اهل ریسک ورود به بازی هایی نیست که خطر شکست داشته باشد !
۶- برخورد انفعالی طیف اقلیت با انتخابات هیئت رئیسه و تسلط کامل لیست امید بر راهبرد شورا چه بسی شهین باهر شهردار را به صرافت گرایش بیشتر به سمت قطب مخالف بیاندازد، گرچه از دست دادن حتی یک رای در طیف اقلیت می تواند لیست امید شورا را احیاناً برای عزل وی مقدور سازد !
به هرحال امید است سرنوشت شهروندان اسیر بازی های سیاسی مثلث شکور و شهرام و شهین نشود و هر عضو با برخورد فعالانه به فراخور موضوعات ، پیش از توجه به تعلقات و تمنیات جناحی به شخصیت مستقل و وجدانی خود به عنوان وکیل قسم خورده ی شهروندان عمل کند . و ناگفته پیداست نتیجه انتخابات هیئت رئیسه الزاما نه به معنی رضایت شهروندان وعوام و خواص از عملکرد شورا و شهرداری بلکه تابع مناسبات جناحی داخل شوراست !
