اویاقلیق: شهرداری تبریز این روزها در شرایط خوبی به سر نمی برد. بدهیهای کلان این شهرداری که از مدیریت قبلی شهر و شورای چهارم به ارث رسیده است، دست و پای شهردار جوان و متخصص شهر را بسته و توان انجام پروژه ها و یا حتی تسویه بدهیهای قبلی را از وی گرفته است. با […]
اویاقلیق: شهرداری تبریز این روزها در شرایط خوبی به سر نمی برد. بدهیهای کلان این شهرداری که از مدیریت قبلی شهر و شورای چهارم به ارث رسیده است، دست و پای شهردار جوان و متخصص شهر را بسته و توان انجام پروژه ها و یا حتی تسویه بدهیهای قبلی را از وی گرفته است.
با اینکه شهردار تبریز هیچ موقع نخواسته است وضعیت مالی شهرداری را نامناسب جلوه دهد و همیشه با گفتن اینکه در پرداخت حقوق کارکنانمان مشکلی نداریم خواسته است تا اوضاع را مساعد نشان دهد، اما نیم نگاهی به وضعیت بدهی های شهرداری این کلانشهر و تعطیلی پروژه ها نشان از اوضاع «قاریشمیش» در این مجموعه دارد.
شهرداری تبریز که در طی سالیان گذشته پولش از پارو بالا می رفت، بدون در نظر گرفتن روز مبادا، با فروش منابع درآمد پایدار خود و با دلخوش شدن به منابعی همچون درآمدهای ناشی از تغییر کاربری و تخلفات ساختمانی به این حال و روز افتاده است.
البته شهردار جوان تبریز که در دور قبل جزو اعضای شورای شهر تبریز بود نیز به اندازه خود در از دست رفتن منابع درآمدی شهرداری نقش و سهم داشته و با چرخش روزگار مثل تورکی «هر نه توهسن آشیوا، اودا چیخار قاشیغیوا »شامل حال او شده است و تصمیمات اشتباه شورای چهارم دامنگیر عضو این شورا شده است.
رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تبریز مبلغ کل بدهیهای این شهرداری را ۱۱۵۰ میلیارد تومان عنوان کرده است که قسمت عمده این بدهی مربوط به تملک اراضی برای مسیرگشایی و بدهی به پیمانکاران را شامل می شود. این مبلغ نزدیک به نصف مبلغ پیش بینی شده برای بودجه یکسال شهرداری تبریز می باشد البته اگر شهرداری تبریز بتواند بودجه مصوب را تحقق ببخشد.
در همین راستا اسنادی به دفتر این پایگاه خبری بیداری آذربایجان رسیده است که نشان می دهد، شهرداری تبریز طی توافقی در سال ۱۳۹۲ در راستای مسیرگشایی در خیابان آذربایجان تبریز – واقع در محدوده منطقه ۴ شهرداری تبریز – مقداری از ملک یک حسینیه را تملک کرده است و بعد از گذشت ۵ سال از واگذاری زمین و انتقال رسمی سند مربوطه، علیرغم مراجعات مکرر هیئت امنا و حتی اخذ دستور مساعدت از استانداری آذربایجان شرقی، شهرداری تبریز به عناوین مختلف از تسویه بدهی خود به این حسینیه سرباز می زند.
این در حالی است که حسینیه مذکور بعد از ۵ سال هنوز هم به حالت نیمه کاره رها شده و علاوه بر ایجاد جلوه ای نامناسب در کنار یکی از خیابانهای اصلی شهر تبریز، باعث شده تا اهالی محل و نمازگزاران به خاطر تعطیلی این حسینیه و فعالیتهای فرهنگی آن شاکی و بدبین باشند.
اما باید دید چاره کار چیست و کجاست؟ البته مسلما کارشناسان امر و متخصصان حوزه برنامه ریزی شهری که تعدادشان در شورا و شهرداری تبریز کم نیست قطعا می دانند که راهکار خروج از این بحران برای شهرداری تبریز چیست اما به دور از نگرشهای خاص می توان گفت فعال کردن به معنای واقعی معاونت سرمایه گذاری شهرداری تبریز که فعالیت آنچنانی از آن مشاهده نمی شود، و جذب سرمایه گذار برای اجرای پروژه های درآمد زا برای شهر و شهرداری علاوه بر ایجاد امکان برون رفت از بحران مالی برای مجموعه شهرداری ، می تواند باقیات الصالحاتی برای شهری باشد که مدیران قبلی آن فقط به فکر جیبهای خود بوده و منابع این شهر را یا چاپیده و برده اند و یا به ثمن بُخس به باد داده اند!
