اویاقلیق – ابوالفضل وصالی: بحث انتخابات هیئت رئیسه ی شورای کلان شهر تبریز و به ویژه ریاست آن در حالی در دستور کار جلسه ی آتی قرار گرفته است که بر خلاف سال گذشته دکتر شهرام دبیری در صدد نامزدی برای تصدی این پست است . ورود این عضو که سومین دور حضور در شورا […]
اویاقلیق – ابوالفضل وصالی: بحث انتخابات هیئت رئیسه ی شورای کلان شهر تبریز و به ویژه ریاست آن در حالی در دستور کار جلسه ی آتی قرار گرفته است که بر خلاف سال گذشته دکتر شهرام دبیری در صدد نامزدی برای تصدی این پست است .
ورود این عضو که سومین دور حضور در شورا را با رای اول شهروندان تبریز سپری می کند و البته تجربه ی چند سال ریاست بر آن را یدک می کشد، بطور جدی رقیب یا رقبای وی در جناح حاکم بر شورا را به چالش می کشد. هر چند او در سال اول انتخابات هیئت رئیسه بنا بر تحلیلی که از ترکیب اعضاء شورا داشت، نه تنها در آن شرکت نکرد، بلکه خود و همراهان فکری وی بالاتفاق به تنها رقیب این پست رای داد تا با یک تیر دو هدف مهم را نشانه روی کند ؛ اول اینکه از احتمال قوی شکست در مقابل رقیب – که بنابر اکثریت داشتن عددی همفکران جناحی موسوم به «لیست امید» شانس بیشتری برای انتخاب داشت – جلوگیری کند و ثانیاً فرصت بی شانسی برای احراز ریاست شورا را به نحو حساب شده به شانس استفاده حداکثری سیاسی و تبلیغاتی تبدیل کرده و بر اساس آن در وهله ی اول خود و همفکرانش را هماهنگ با جریان غالب نشان دهد و هم با علم بر مشکلات عدیده ای که شهرداری در رکود اقتصادی برای تامین مطالبات شهروندان و اجرای ماموریت هایش با آن مواجه بود، توپ را در میدان رقیب بیاندازد و از طرفی مترصد فرصت اشتباه راهبردی اردوی مقابل باشد تا شرایط برای حضور مجدد در راس شورا برای وی فراهم شود !
اتفاقاً مسایلی که در پروسه ی انتخاب شهردار و مطرح شدن نام هایی نامناسب در سایه ی طرح نمایشی اسم برخی چهره های منتسب به جریان اصلاح طلبی به وقوع پیوست، خیلی زود منجر به لطمه ی جدی به اعتبار لیست امید گردید و صلاحیت و حمیت آن را برای پیشبرد منویات حزبی با چالش جدی در نزد افکار عمومی و حامیان سیاسی مواجه ساخت. بطوریکه افتراق در مرحله ی اول فرسایشی گزینش کاندیداهای مسند شهرداری به بهای تخریب شخصیت گزینه های شناخته شده ی همسوی لیست امید و نهایتاً عقیم ماندن راهبرد سران این لیست برای وارد کردن کاندیدای هدف از جناح فکری مغایر که با تغییر رویکرد دو عضو آن خنثی شد ، شرایط با انتخاب تنها گزینه ی طیف سیاسی رقیب برای ایفای نقش اصلی و هژمونیک در مدیریت شورا و مجموعه ی شهرداری فراهم گردید و در ادامه ی آن برنامه ریزی ها و عزل و نصب مدیریت های اجرایی در روال خاص عملیاتی شد ، هرچند واگذاری چند مسوولیت نه چندان مهم نیز به منسوبان برخی اعضای لیست امید برای خالی نماندن عریضه و غیر جناحی نشان دادن عملکرد شهردار کتمان پذیر نیست !
حال در شروع سال دوم فعالیت شورا حضور دکتر دبیری در ریسک انتخابات ریاست این نهاد نمی تواند بدون پشتیبانی قاطع و ظرفیت اکمل جناح خودی بلکه فراتر از آن یارگیری از لیست رقیب – به مشابه انتخاب شهردار- حداقل با دو رای باشد و این حداقل شرط برای نیل به هدف است مگر اینکه به فرض بسیار دور از عقل ، لیست امید با وارد کردن دو کاندیدا به انتخابات ریاست شورا عملاً دچار خود زنی شده و موجب پراکنده شدن آراء ظرفیت جناحی خود شود !
بنابراین اگر موکول شدن انتخابات هیئت رئیسه به جلسه بعد ( روز یکشنبه) ناظر بر این باشد که اعضاء لیست امید به قصد جلوگیری از افتراق و تکرار شکست در پروسه ی انتخاب شهردار ، فرصت جویی کرده اند – صرفنظر از اینکه آن اتفاق به لحاظ سیاسی توفیق اجباری ارزیابی می شود – پس نباید معرفی کاندیدای جدید از سوی اصلاح طلبان به منظور برهم زدن معادلات طیف رقیب و خنثی کردن احیاناً تعاملات آنان با نفرات لیست امید ، غیر منتظره باشد !
لیست امید باید احتمال گرایش برخی اعضایش را به سمت طیف رقیب جدی بگیرد ؛ چرا که چرخش دو تن از آنان در جریان انتخاب شهردار نه تنها از نظر افکار عمومی بلکه حتی فعالان جریان اصلاح طلبی مورد استقبال قرار گرفت و هیچ بعید نیست در صورت عدم تغییر کاندیدای ریاست شورا که موفقیت چشمگیری را نمی تواند ارایه کند ، همان اتفاق دوباره تکرار شود !
البته این یادداشت دال بر نفی توانمندی و تجربیات و چه بسی مدیریت بهینه ی دکتر دبیری نباید تلقی شود اما اگرانتخاب ایشان موجب تقابل مخالفان فکری وی در لیست امید را در روند مدیریت شورا فراهم آورد، مصالح شهر و شهروندان و شاید وجهه ی اجتماعی خود او نیز خدشه دار گردد !
اگرچه در شرایط وخیم اقتصادی موجود و بدون چاره سازی برای رفع ضعف محسوس مدیریت برون سازمانی و اصلاح ساختاری درمدیریت شهری که عامل مهمی در روند توسعه و عمران محسوب می شود، چندان امیدی به بهبود اوضاع وجود ندارد !
به هرحال باید منتظر شد و دید که لیست امید برای از دست ندادن ریاست و هیئت رئیسه ی شورا چه تدبیری اتخاذ می کند ، آیا آنان خواهند ماند پای پیمانی که بستند یا در پشت آراء پنهان به تدابیر رقیب تن خواهند داد !
