دریاچه‌ها، تعادل اکوسیستمی یا ابزار سوء استفاده سیاسی
دریاچه‌ها، تعادل اکوسیستمی یا ابزار سوء استفاده سیاسی

به گزارش اویاقلیق (بیداری آذربایجان) به نقل از گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، بابک توتونچی قائم مقام جبهه محیط زیست، سلامت و میراث فرهنگی نیروهای انقلاب اسلامی با اعلام این خبر که تمامی سیاست های تبیین شده از سوی این جبهه در حوزه محیط زیست،سلامت و میراث فرهنگی از این پس در اختیار دولت کار و […]

به گزارش اویاقلیق (بیداری آذربایجان) به نقل از گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، بابک توتونچی قائم مقام جبهه محیط زیست، سلامت و میراث فرهنگی نیروهای انقلاب اسلامی با اعلام این خبر که تمامی سیاست های تبیین شده از سوی این جبهه در حوزه محیط زیست،سلامت و میراث فرهنگی از این پس در اختیار دولت کار و کرامت قرار می گیرد گفت: با توجه به اجماع نیروهای جبهه انقلاب بر کاندیداتوری حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی تمامی سیاست های تبیین شده جبهه محیط زیست نیروهای انقلاب از سوی وی دنبال خواهد شد.

 

در چهارمین بیانیه محیط زیستی جبهه محیط زیست نیروهای انقلاب اسلامی آمده است:

 

دریاچه ها، به عنوان یکی از انواع تالاب ها، از مهمترین اکوسیستم های آبی هستند که همواره در معرض خطر تجاوز، تخریب و آلودگی و در نهایت خشک شدن هستند.

 

سوء مدیریت منابع آب تغذیه کننده درباچه ها و تغییر در کاربری اراضی حوضه های آبخیز، زمینه خشک شدن تدریجی این مخازن بزرگ آبی را فراهم می اورد.

 

دریاچه ارومیه بزرگترین دریاچه داخلی و سیزدهمین دریاچه بزرگ جهان است که متاسفانه عدم مدیریت صحیح منابع آبی تغذیه کننده ان موجبات مرگ تدریجی دریاچه را به وجود آورده است.

 

مطالعات گسترده متخصصان به این نتیجه انجامیده که عوامل انسانی بیشتر از عوامل اقلیمی در نابودی دریاچه نقش داشته و دارند.

 

احداث سازه هایی مانند سدها در حوضه آبخیز دریاچه، برداشت آب های زیرزمینی و احداث چاه های عمیق، خشکسالی های دوره ای، عدم رعایت حقابه دریاچه، کشت گیاهان پرمصرف و نیز احداث جاده میان گذر بر روی دریاچه و … از مهم ترین دلایل نابودی دریاچه ارومیه هستند.

 

در حالی که برخی افراد نا آگاه، خشکسالی ها را اصلی ترین عامل نابودی دریاچه اعلام کرده اند، پرسش این است که چرا دریاچه وان در ١٠٠ کیلومتری غرب دریاچه ارومیه و با همان اقلیمی، در بهترین وضعیت آبی خود قرار دارد و قابل مقایسه دریاچه ارومیه نیست؟

 

در شرایط کنونی، محیط زیست کشور، مهم ترین راه احیای دریاچه ارومیه، از راه مدیریت صحیح منابع اب در حوضه آبخیز دریاچه است.

 

راهکارهای زیر نیز می تواند در احیای ساختار اکولوژیک دریاچه موثر واقع گردد:

 

– تعیین حریم اکولوژیک دریاچه و تدوین اصول و ضوابط حفاظت از ان

 

– تبیین راهکارهای احیای منابع آبی حوضه ابخیز

 

– برنامه ریزی مشارکتی متخصصان و بومیان منطقه در اجرایی نمودن راهکارهای احیا

 

– تغییر کشت باغ های اطراف دریاچه ارومیه به ویژه، باغ های سیب ( که مصرف آب بسیار بالایی دارند.)، به همان درختان ریشه دار تاریخی ارومیه یعنی انگور.

 

– مرمت محیطی پهنه های آسیب دیده و الوده

 

– تعیین ارزش اقتصاد محیط زیستی دریاچه از طریق مدلسازی

 

– حفاظت و احیا جزایر وابسته به دریاچه و احیای تنوع زیستی جزایر

 

– ارایه الگوی مناسب کاشت و نوع کشت برای کشاورزان که علاوه بر تامین نیاز معیشتی ایشان مانع از تخریب منابع ابی متعامل با دریاچه شوند

 

– تغییر و اصلاح الگوی مصرف آب ، در محدوده های زیستی وابسته به دریاچه

 

– اختصاص اعتبار ویژه در تهیه ابزار و راهکارهای اجرایی مدیریت بهینه مصرف اب در کشاورزی

 

– نظارت سیستماتیک و مدیریت چاه های آب زیرزمینی در سراسر حوضه آبریز دریاچه ارومیه با استفاده از فناوری های نوین

 

– حمایت از طرحهای دانش بنیان در مدیریت محصولات و تولیدات کشاورزی و باغی

 

– برنامه ریزی و طراحی پهنه اکولوژیک دریاچه در قالب اکوموزه طبیعی

 

– تحکیم و تدقیق ضوابط اجرایی و قانونی در ارتباط با چاههای غیر قانونی، اراضی ملی و …

 

– توقف پروژه های سدسازی جدید و تعلیق سدهای موجود و بازنگری در وضعیت و تاثیرگذاری سدهای موجود

 

– بررسی عوارض و تاثیرات زیست محیطی انتقال اب از سایر منابع ابی به دریاچه پیش از تصمیم گیری

 

– مدیریت تامین آب پایین دست و شبکه های آبیاری در سراسر حوضه آبریز دریاچه ارومیه

 

– تسریع در اجرای حق ابه دریاچه

 

– تدوین راهکارهای مقابله با بیابان زایی و کشت ویژه متناسب با شرایط اقلیمی گیاهان شورپسند و …

 

– تدوین راهکارهای مقابله با فرسایش خاک در حوضه ابریز دریاچه

 

– ایجاد طرح های اشتغال جدید و جایگزین توسط سازمان های دولتی مسوول به منظور کنترل مصارف آب

 

– اصلاح ساختار ناکارامد مافیای ستاد احیای دریاچه ارومیه از لحاظ تخصصی، مدیریتی و اجرایی