چکیده اکراه به عنوان یکی از موانع ایجاد مسئولیت کیفری از مباحث بسیار مهم و بح ثبرانگیز در حقوق داخلی و بین المللی می باشد. البته آنچه که موضوع اختلاف در سیستم های مختلف حقوقی نوشته و کامن لا است اکراه در جنایات منتهی به قتل انسان بی گناه است. در سیستم حقوق نوشته اکراه […]
چکیده
اکراه به عنوان یکی از موانع ایجاد مسئولیت کیفری از مباحث بسیار مهم و بح ثبرانگیز در حقوق داخلی و بین المللی می باشد. البته آنچه که موضوع اختلاف در سیستم های مختلف حقوقی نوشته و کامن لا است اکراه در جنایات منتهی به قتل انسان بی گناه است. در سیستم حقوق نوشته اکراه را در این جنایات با رعایت شرایط سخت اکراه مورد پذیرش قرار داده و آن را مانع ایجاد مسئولیت کیفری می دانند. اما در سیستم کامن لا اکراه در این جنایات مورد پذیرش نیست و فقط می تواند موجب تخفیف مجازات مرتکب گردد. مبنای پذیرش اکراه در حقوق نوشته به عنوان مانع ایجاد مسئولیت کیفری انتخاب معقول و قابل فهم در جامعه است. به عبارت دیگر عملی که مکره در برابر تهدید غیر قابل تحمل انجام می دهد باید معقول بوده و در بین جامعه قابل فهم و درک باشد. اساس نامه های محاکم بی نالمللی کیفری از جمله یوگوسلاوی سابق و رواندا و … در خصوص مسئله اکراه در جنایات منتهی به قتل ساکت است. این محاکم بر اساس نظر قضات آن که تابع سیستم های کامن لا (اکراه را به عنوان مانع ایجاد جرم می دانند) یا رومی و ژرمنی (اکراه را صرفاً موجب تخفیف مجازات می دانند) بودند، آرای متفاوتی در پذیرش و عدم پذیرش اکراه صادر کردند. تا اینکه اساس نامه دیوان بین المللی کیفری در سال ۱۹۹۸ به تصویب رسید و به این اختلاف نظ رها پایان داد. جزء د از بند ۱ ماده ۳۱ اکراه و اضطرار را با رعایت شرایط سخت در همه جنایات حتی منتهی به قتل انسان بی گناه به عنوان موانع ایجاد مسئولیت کیفری می داند.
کلید واژه: اکراه، اضطرار، اساسنامه دیوان بین المللی کیفری، موانع ایجاد جرم، موانع ایجاد مسئولیت کیفری.
نویسندگان:
محمد علی اردبیلی, یاسر یحیی زاده
مجله تحقیقات حقوقی – شماره ۶۹، بهار ۱۳۹۴٫
برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید. 
