بیانیه اخیر محمود احمدی نژاد که بدون بهانه و مناسبت خاصی صادر شد کمتر از ظهورهای رسانه ای دیگر او او مورد توجه قرار گرفت و شاید بتوان گفت در میان انبوه اخبار دیگر گم شد. بیانیه مذکور به جز ارائه چند عدد و رقم تکراری که بارها توسط افراد گوناگون بیان شده اند، موضوع […]
بیانیه اخیر محمود احمدی نژاد که بدون بهانه و مناسبت خاصی صادر شد کمتر از ظهورهای رسانه ای دیگر او او مورد توجه قرار گرفت و شاید بتوان گفت در میان انبوه اخبار دیگر گم شد.
بیانیه مذکور به جز ارائه چند عدد و رقم تکراری که بارها توسط افراد گوناگون بیان شده اند، موضوع جدیدی ندارد. با این شرایط، این سوال به وجود می آید که اساسا علت صدور چنین بیانیه ای چه بوده است؟
خلاصه بیانیه آن است که ادعای دولت روحانی درمورد خالی بودن خزانه که حاصل کار دولت سابق بوده، کذب است. اما شاید بتوان تنها حرف مورد تاکید بیانیه را ایجاد تردید در نحوه هزینه کرد درآمدهای دولت دانست.
متن صادرشده، پس از مقدمه چینی و ارائه آمار و ارقامی از دولت سابق و فعلی، در نهایت این سوال را طرح می کند که “باید معلوم شود که این درآمدهای کلان در کجا و چگونه هزینه شده است؟”
طرح این پرسش ظاهرا قرار است دولت روحانی را به چالش بکشد. به ویژه در شرایطی که فقط ۷۵ روز به انتخابات باقی مانده این موضوع می تواند حساس تر هم تلقی شود.
با این حال، باید منتظر ماند و دید چنین بیانیه ای که در همان بدو صدور با بی توجهی مواجه شد، در روزهای باقی مانده تا انتخابات به آن رجوع خواهد شد یا خیر.
احمدی نژاد قرار نیست در انتخابات شرکت کند و حتی اعلام کرده از کسی حمایت نخواهد کرد اما به نظر می رسد فعالیت های رسانه ای او با نزدیک شدن به زمان انتخابات، به طور محسوسی پررنگ تر شده است. شاید بتوان بیانیه اخیر را هم تلاشی برای باقی ماندن در فضای رسانه ای توصیف کرد.
