دانشجویی که در دیدار با رهبر طرح سوال کرد باید زندانی شود؟!
دانشجویی که در دیدار با رهبر طرح سوال کرد باید زندانی شود؟!

طرح جدید اصلاح طلبان مجلس برای زندانی کردن کسانی که در یک جلسه سخنرانی سوالی می پرسند که جلب توجه کند، به قدری مضحک و نابخردانه است که اگر اصولگرایان چنین طرحی را داده بودند، همین طراحان فعلی آن را پیراهن عثمان کرده و طرف مقابل را به خفقان سیاسی متهم می کردند. در طرح […]

طرح جدید اصلاح طلبان مجلس برای زندانی کردن کسانی که در یک جلسه سخنرانی سوالی می پرسند که جلب توجه کند، به قدری مضحک و نابخردانه است که اگر اصولگرایان چنین طرحی را داده بودند، همین طراحان فعلی آن را پیراهن عثمان کرده و طرف مقابل را به خفقان سیاسی متهم می کردند.

در طرح دوفوریتی موسوم به «تامین امنیت برگزاری مراسم رسمی، عرفی و معمولی»، آمده است که «هر کسی با هر اقدامی اعم از طرح سؤال و یا غیر آن در مراسم سخنرانی اعم از مراسم رسمی که عرفا بدون مجوز تشکیل می‌شود موجبات توقف یا جلب توجه به خود و یا تشنج شود به حبس از ۶ ماه تا دو سال محکوم می‌‌گردد. نیروی انتظامی موظف است فوری فرد یا افراد را بازداشت و با تحویل به مقامات قضایی نگهداری کنند.»

احتمالا مهم ترین مصداق چنین اخلالی در سخنرانی ها، سخنرانی علی لاریجانی در قم در سال ۹۱ بوده است. در آن جلسه، عده ای با بی احترامی سخنرانی رییس مجلس را به هم زدند که جزییات آن بارها ذکر و اصل ماجرا نیز تقبیح شده است. با این حال، این موضوع، ربطی به طرح مضحک اصلاح طلبان ندارد.

چنین اقدامی، سوالات جدی در اذهان ایجاد می کند. اصلاح طلبان تا کنون فتنه و آشوب سال ۸۸ را “اعتراض” انتخاباتی می دانستند. آیا آن حادثه که به قیمت جان بسیاری از هموطنان تمام شد و دست کم ۸ ماه کشور را به آشوب کشاند، یک اعتراض ساده بود که هیچ کس در آن نباید محاکمه شود اما پرسیدن یک سوال ساده، با معیار غیرقابل اندازه گیری “جلب توجه یا تشنج” منجر به زندانی شدن شخص می شود؟

اساسا طراحان این طرح، با چه معیاری “جلب توجه” را تشخیص خواهند داد؟

استناد طراحان به بیانات مقام معظم رهبری هم قابل نقد است. رهبر معظم انقلاب درمورد دو دو کردن نمایندگان و نیز اخلال در سخنرانی ها در چند مورد تذکر داده اند. اما آیا این تذکر به معنای اجبار سکوت همگان در یک سخنرانی است؟! مصداق های بیانات رهبر انقلاب مشخص است. بر هم زدن یک سخنرانی با توجه به ابعاد و اهمیت جلسه و قصد برهم زنندگان و نیز خسارتی که ممکن است به وجهه نظام وارد کند، قابل بررسی است نه پرسیدن یک سوال!

در آبان ۸۸، در دیدار جوانان نخبه علمی کشور با رهبر معظم انقلاب، یکی از حاضران بدون هماهنگی با مجری مراسم و به دعوت رهبر انقلاب، پشت تریبون قرار گرفت و به شکل صریح، از برخی سیاستها و رویه‌های نظام انتقاد کرد
از طرفی، رهبر معظم انقلاب ضمن ارائه رهنمودها و تذکرات فوق، در سال های گذشته بارها به متقاضیان سوال در جلسات ایشان، اجازه طرح آن را داده اند. اتفاقا دو مورد از این سوالات در جلسات ایشان با دانشجویان، به دلیل طرح انتقاداتی از رفتار نظام مورد توجه قرار گرفته است. از جمله کمی بعد از فتنه ۸۸، یک دانشجو در جلسه دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب، از جا برخاست و انتقادش را مطرح کرد. رهبر معظم انقلاب هم به او اجازه طرح سوال و صحبت کردن دادند. آیا با طرح دوفوریتی مورد حمایت محمدرضا عارف و دوستان او در فراکسیون امید، این دانشجوی اصلاح طلب هم باید به دو سال حبس محکوم شود؟!