اویاقلیق : هفته دوازدهم برای تیمهای آذربایجانی، هفته یاس و امیدبود. تیم گسترش فولاد، با درایت کادر فنی و تلاش بازیکنان بازی باخته را با پیروزی پشت سرگذاشت و خود را از بحران نجات داده و ثابت کرد که واقعا تیم شایسته ایست که با بدشانسی ها مواجه بوده و جایگاهش بالاتر از آنست که […]
اویاقلیق : هفته دوازدهم برای تیمهای آذربایجانی، هفته یاس و امیدبود. تیم گسترش فولاد، با درایت کادر فنی و تلاش بازیکنان بازی باخته را با پیروزی پشت سرگذاشت و خود را از بحران نجات داده و ثابت کرد که واقعا تیم شایسته ایست که با بدشانسی ها مواجه بوده و جایگاهش بالاتر از آنست که در جدول رده بندی مشاهده میکنیم و امید آنرا دارد که به جایگاه بالاتر هم صعودکند.
ماشین سازی قعرجدولی که با کوله باری از استرس باخت مجدد، ده نفره درخانه حریف و در مقابل تماشاگران پرتعدادحریف بازی کرد، هرچندکه باخت اما بازی غیرتمندانه ای را بنمایش گذاشت. در این بین بازی تراختور صدرنشین، در خانه باحضور هواداران تشویق گر، در حالیکه حتی یک هوادار حریف هم در استادیوم نبود، با دو بازی متفاوت در نیمه اول و دوم همراه بود. نیمه اول یک بازی در حد و اندازه تراختور را شاهد بودیم، اما در نیمه دوم که نیمه مربیان لقب گرفته، بازی متفاوتی را شاهد بودیم. نیمه ای که تفکرات سرمربی بیشتر در آن مشاهده میشود، یک بازی بی برنامه و «بی رهبر» بود ! غالب بازیکنان خود رای و تکرو بودند. انگار نه برنامه ای داشتند و نه خط دهنده ای! جناب قلعه نوئی، در حد یک سرمربی که نبود، بلکه باندازه یک هوادار تراختور هم تشریف نداشتند!! در مقابل تکروی ها و بی برنامگی ها و در مقابل خودکامگی بازیکنان و توپ خراب کردنها نه واکنشی داشتند و نه تذکری را مناسب میدیدند، الا درحق ابراهیمی!!!
بطور مثال، گودرزی تا توپ بپایش میرسید، خودش به تنهائی میخواست، همه را جابگذارد و توپ را درون دروازه حریف جا دهد. بارک الله به این جوان جویای نام؟!
تکروهای بازی یکی دوتا نبود، اما معلوم نشد که چرا سرمربی ، تنها تکروی ابراهیمی را دیدند و تذکر دادند که بجاهم بود؟؟؟؟
قدر مسلم ، نظر کارشناسان و طبعا هواداران تراختور، بر این نکته استوار است که عملکرد غلط مجموعه تیمی و در راس آن قلعه نوئی، سبب شدکه تراختور درآن بازی قافیه را ببازد. همگان بر این باورند که علی رغم نظر قلعه نوئی، بازی فرزاد حاتمی بخصوص در نیمه دوم، طبق بازیهای گذشته بسیار ضعیف بوده و گماردن او بعنوان مهاجم نوک اشتباه محض است. مضافا قرار دادن ادینهو در خط عقب خاتمی هم، از کارآئی ادینهو می کاهد و زمانی قضیه نور علی نور شدکه ادینهوی آماده، تعویض شده و کرار متمرد و قهر کرده ،بجای ادینهو به بازی گرفته شد!
در هر حال با درایت قلعه نوئی، صدرنشینی تقدیم دردانه های پایتخت شد و از یک تیم غالبا تکرو ، تنها ابراهیمی تکرو شد و هواداران پرشور و شعور تراختور که در سوز و سرما، حاضر در استادیم بودند توسط مارکوپولوی فوتبال ایران ،«تماشاگر» معرفی شدند!
ایکاش! آقای قلعه نوئی آنقدر که به سرمربی گری تیم ملی توجه دارد و نقاط ضعف و قوت تیم ملی(دراصل کیروش) را مورد ارزیابی قرار میدهد، نیم نگاهی هم به سرمربی گری تیم تراختور داشته و به تعهدات خود درقبال این تیم ، متوجه باشند تا موقع شکست کاسه کوزه ها را سر بازیکن محبوب هواداران یا باد و طوفان نشکنند و در آستانه یک بازی حیثیتی برای هواداران تراختور که رقیب ما بدنبال تحریک و تهییج هوادارانش برای کشاندن به آزادی است، بدست خود برای تراختور ایجادحاشیه نکنند!
سخنی باهواداران:
مارکوپولوها در سفرند و مربیان رفتنی!
آنچه میماند تیم تراختور است و ماهواداران!!
به عشق تراختور و برای عظمت آذربایجان ، مقصد ما آزادی است!
روز جمعه ، جـــمـــع میشویم در آزادی تا بار دیگر شعار یاشاسین آذربایجان را در تهران طنین انداز کنیم!
……یاعلی مدد….!
یادداشت از : ساوالان – اردبیل
