شب گذشته برخورد چند شهاب‌سنگ به زمین در مناطقی در مرزهای سه استان قزوین، زنجان و همدان باعث شد تا داستان برخورد این اجرام آسمانی به زمین دوباره در صدر اخبار رسانه های کشور قرار گرفته شود. به همین دلیل در در این مطلب قصد داریم به معرفی یکی از شهاب‌سنگ‌هایی که در ایران سقوط […]
شب گذشته برخورد چند شهاب‌سنگ به زمین در مناطقی در مرزهای سه استان قزوین، زنجان و همدان باعث شد تا داستان برخورد این اجرام آسمانی به زمین دوباره در صدر اخبار رسانه های کشور قرار گرفته شود.
به همین دلیل در در این مطلب قصد داریم به معرفی یکی از شهاب‌سنگ‌هایی که در ایران سقوط کرد و سرنوشت آن بپردازیم. این شهاب سنگ یکی از معدود از شهاب‌سنگ‌هایی است که در مناطق مسکونی سقوط کرده و هیاهوی بسیاری به راه انداخت.
در ساعت ۰۹:۲۲ به وقت تهران(۱)، روز دوشنبه، ۲۸ مرداد ماه ۱۳۵۳، شهاب‌سنگی از جهت شمال شرقی در نراق سقوط کرد. محل سقوط این شهاب‌سنگ، اتاق آزمایشگاه دبیرستان نوساز معصومی نراق بود و با ایجاد سوراخی به پهنای ۳۰ سانتیمتر در سقف این آزمایشگاه، در کف آن فرود آمد. اما این پایان ماجرای این شهاب‌سنگ نبود و تازه داستانهای آن شروع شده بود.
در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا در مورد سرنوشت این شهاب‌سنگ و اتفاقاتی که پس از این حادثه رخ داد، برای شما صحبت کنیم.
پس از سقوط شهاب‌سنگ و مطلع شدن مردم منطقه، ژاندارمری کل کشور نیز مطلع گشته و شهاب‌سنگ مورد نظر را جهت انجام تحقیقات ضبط کرده و به موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران تحویل داد. جناب آقای دکتر ایرج عشقی و جناب آقای دکتر احمد شمس، استادان دانشگاه تهران، آزمایش‌های اولیه بر روی این سنگ آسمانی را شروع کردند و گزارش مقدماتی آن را به نام گزارش شماره ۶۴ در دیماه ۱۳۵۳ انتشار دادند. پس از آن شهاب‌سنگ مذکور، برای انجام آزمایشات بیشتر، به دانشگاه رُم فرستاده شد.
شهاب‌سنگ نراق ازنوع کندریتی، به وزن ۵٫۲۰۰ گرم و چگالی ۳٫۶۴ (سه ممیز شصت و چهار صدم) است و تخمین زده می‌شود که ۱۳ میلیون و ۷۰۰ هزار سال پیش از سنگ مادر جدا شده است. تصاویر میکروسکوپی این شهاب‌سنگ، حالتی بیضی‌گون را نشان می‌دهد که البته بخشهایی از آن نیز به علت شکستگی در فضا یا برخورد با زمین، اندکی لبه‌دار و نوک‌تیز شده است.رنگ اصلی سنگ، خاکستری تیره و کمی مایل به سبز است که در برخی نقاط آن کانی‌های فلزی به رنگ زرین یا خاکستری روشن دیده می‌شود.
همچنین در بخش خارجی سنگ دو نوع پوسته سیاه رنگ دیده می‌شود. یکی در اثر برخورد با آسفالت پشت بام دبیرستان معصومی که هنوز کمی قیر و اشیاء دیگر زمینی به آن چسبیده و سیاه رنگ شده است. دیگری پوسته نازکی که پهنای آن حدود یک میلیمتر بوده و در اثر سوختگی به دلیل برخورد با جو به وجود آمده است.
تصاویر میکروسکوپی این شهاب‌سنگ نشان می‌دهد که یک سنگ بلورین و یکنواخت است که در آن کانی‌های فلزی از ترکیبات نیکل و آهن به صورت لکه‌های سیاه و بدون شکل هندسی وجود دارد.
در ۱۴ آبان ۱۳۹۳، خبرگزاری ایرنا در خبری از مشخص نبودن وضعیت قطعه اصلی شهاب‌سنگ خبر داد. گویا قطعه کوچکی از شهاب‌سنگ که به دانشگاه آخن آلمان داده شده بود، به نراق بازگردانده شده و در همان محلی که در آزمایشگاه مدرسه معصومی سقوط کرده بود، به نمایش عمومی گذاشته شده بود. اما از سرنوشت قطعه بزرگتر و اصلی که به موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران برده بود، هیچ خبری در دست نبود.
اما در تاریخ ۲ آذر ۱۳۹۳، اعلام شد که بر اساس بررسی‌های صورت گرفته این شهاب سنگ در موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران نگهداری شده و قرار است تا آبان سال ۱۳۹۴، به همراه ۱۱ شهاب سنگ دیگر موجود در ایران، به نراق بازگردانده شوند. این شهاب‌سنگ قرار است تا آبان ۱۳۹۴ در اولین موزه شهاب‌سنگ ایران که در همان منطقه فرود شهاب‌سنگ نراق ایجاد خواهد شد، به نمایش عمومی گذاشته شوند.
